28.Bölüm

63.6K 2K 322
                                    

Şu detayı belirtmeliyim çünkü bir mantık hatası var gibi duruyor. Asil'in iki telefonu var. İlk bölümlerde iş için olduğunu söylemişti ama o telefon Boran'a mesaj atmak için. Bu yüzden diğerleri tarafından yadırganmıyor, insanlar iş için kullandığını düşünüyor.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum <3

10k ÖZEL BÖLÜM 💃🏽💃🏽

Üstüme giydiğim siyah eşofman takımı ile odamdan çıkmıştım. Birkaç kadeh bir şey içecektim. Ne olacaktı?

Asansörü çağırıp otelin barına inmiştim. Bu otelde de her şey var mubarek!

Uzun bar taburesine oturdum ve barmenden viski istemiştim. İçerisine buz attırmayacaktım. Buz eriyince hoşuma gitmiyordu.

İçmeyi seven birisi sayılmazdım. Hayatımda büyük olaylar olmdıkça içmiyordum zaten. Şuan içinde bulunduğum duygusal sıkıntıdan kurtulmak için içmem lazımdı yoksa Boran'ın karşısına çıkabilir ve her şeyi mahvedebilirdim.

Her şey daha ne kadar mahvolacaktı Asil?

Barmen'in önüme koyduğu bardağı elime almış ve tek seferde bitirmiştim. Bu gece benim için hızlı geçecekti.

*****
Şuan yanımdaki erkeğin kim olduğunu bilr bilmiyordum ama umrumda bile değildi. Dünyam dönüyordu. Asansörde ikimizin kahkahası yankılanıyordu.

"Güldürme" dedim nefes nefese.

Asansör ineceğim kata geldiğinde birlikte inmiştik. Ben elimi onun omzuna atmıştım, o ise elini belime sarmıştı. Sarsak adımlarımı odama doğru  atarken oda numaramı hatırlamaya çalışıyordum.  "Oda mı hatırlamıyorum" dedim gülerek. Beni biraz daha kendisine çekmişti " Benim odama gideriz" dedi. Faha büyük bir kahkaha attığımda odama gelmiştik. "Bırası ya benim odam. Sende hiçbir şey bilmiyorsun!" adı neydi bunun?

Omzundaki elimyerinde dururken diğer elim cebimi yokluyordu. Boran karşı odamdaydı. Mesaj atmış ve odaya gitmeyeceğini söylemişti. Zaten o masajdan sonra bir şeyler içmeye karar vermiştim.  Odamın kartını bulduktan sonra okuttum ama yeşil yanması gerekirken kırmızı yanıyordu.

"Açılmıyor" bir kez daha denediğimde yine açılmamıştı.  "Dolandırmışlar beni! O kadar para verdim ben bu odaya!" diye çirkefleştim.

"Gel benim odama gidelim sonra halledersin sen bu odanı" dedi

"Senin adın neydi ya?" dedim ama tekrar unutacaktım. Odanın kapısının ötmesi ve kırmızı ışık saçması artık sinirimi bozuyordu. "AÇILSANA ORUSPU ÇOCUĞU!" Diye bağırdım kapıya doğru.

"Asaf benim adım. Hadi boşver kapıyı" dedi ve belimdeki eli sıkılaştı. "Hayır ya! Odama girmek istiyorum." Dedim.

Tekrar okutacakken odamın kapısı açıldı. "Al açıldı işte! Senin odanda kalmama gerek kalmadı" dedim adını unuttuğum kişiye. Kapıya döndüğümde karşımda Boran'ı görmeyi beklemiyordum. "Benim odamda nr işin var?" dedim kaşlarımı çatarak. Ama onun kaşları kadar çatamamıştım. Bakışları asla gözüme değmiyor, sadece yanımdaki kişinin belimdeki elindeydi.

"Kimsin lan sen?" dedi öldürücü bir ses tonu ile.

"Napıcaksın bilader?" dedi Adsız

"Uyumak istiyorum" dedim ve Adsız'ın elinden kurtuldum.  Boran'ı kenara ittirip odaya girdim. Kendimi yatağa attım. Boran'ın Adsız'a ettiği hakaretleri ve tehditleri duyuyordum ama onu görmek ve duymak istemiyordum.

Odanın kapısı sertçe kapandığında Boran odaya girmişti.

"Nur!" Dedi sert ses tonu ile.

"Hı?"

"Kimdi o herif?" neyin hesabıydı bu?

"Adsız?"

"Nur!" diye kükrediğinde irkilerek gözlerimi açtım.

"Sen neden benim odamdasın? Gelmeyecektin hani?"

"Ne?"

"Konuşma benimle! Küsüm ben sana!" Dedim. Yatakta kendimi dikleştirip kolumu kendime sardım.

Boran yatağın yanına oturdu ve elini yanağıma koydu. "Neden?"

"Küstüm işte! Tanımadın beni, sevmedin hatta"

"Tanımadın derken?"

"Sen cidden çok salaksın" dedin göz devirerek. Üstümdeki siyah sweati çıkarttım ve onun burnuna dayadım. "Buraya ilk geldiğin gün uyuduğun koku!" üstümdeki sütyeni ona göstedim "Sana fotoğrafını attığım sütyen!" dedim. "Ya adımız, yaşımız,ten rengimiz aynı. Sesimi inceltip fısıldasam bile ne kadar değişebilir bir şey?" Dedim

"Ne?"

"YA ASİL'İM BEN ASİL! NEDEN ANLAMAK İSTEMİYORSUN? "

------
Bölüm sonuuuu :)

Her şey ortaya çıktı mı acabaaaaaa?

Sarhoş insanlar halüsinasyon görebiliyormuş...

Patron-Yarı Texting +18 |Final Yaptı|Donde viven las historias. Descúbrelo ahora