10.Bölüm

82.7K 2K 1K
                                    

İg: GaripBirYazarZeh

*

Boran ile konuşmamızın üzerinden iki gün geçmişti. Şuan nereye gidiyordum "Karakoç Holding"e. Çünkü artık o şirkette çalışamayacağıma karar verdim. Her şey üst üste geliyordu ve ben bu durumdan cidden çok sıkılmıştım.

Özellikle dün olan şeyden sonra...

Üstümü son kez kontrol ettim ve şirketin dönen kapısına doğru ilerlemeye başladım. Şirket o kadar güzel dizayn edilmiştiki aşık olmamak elde değildi.

Danışmadan Boran'ın katını öğrendiğimde asansörlerin oraya doğru ilerledim. Asansörü çağırmadan gelmişti. Tüm şansımı kullanmıştım burada.

Asansörden  inip Boran'ın odasına doğru ilerledim. 

"Boran bey müsait mi?" diye soru yöneltim asistanına.

Kız elindeki törpü ile bana baktı. "Randevunuz var mıydı?"

"Asistanı değil misin? Kiminle randevusu var, kiminle yok bilmen lazım"

"Seninle randevusu varsa bile artık yok" ne diyordu bu karı?

"Boran Bey müsait mi? Seninle muhattap olmayacağım burada!"

"Adınız?" Ananın amı!

"Boran Bey müsait mi?"

"Bak! Randevun olmadan giremezsin!" Olum bu kız aşırı zeki!

"Odasında mı?"

"Eve-" ne diyeceğini beklemeden Boran'ın odasına ilerledim. Kapıyı tıklattım ve içeriden "gel" diyene kapar bekledim.

"Merhaba" diye söze girdim.

"Nur hanım? Buyrun oturun lütfen" diyerek karşısındaki karşılıklı olan koltuğu gösterdi.

"Kusura bakmayın Boran bey. Söyledim randevusuz alamam diye ama dinlemedi beni" diyen asistana bakışlarımı çevirdim. Salak yeminle.

"Sen çıkabilirsin." dedi asistanına. Asistan demeye bin şahit gerekir ama neyse...

Asistanı çıkyıktan sonra ardından göz devirir gibi oldu ama kendisini tuttuğunu anlamıştım. Bu haline anıra anıra gülmek istesem bile gülmemiştim.

"Hangi rüzgar attı seni buraya" diyerek bana döndü. Yüzünde hafiften var olan bir gülümsemeyle. Yerim ama.

"Ben çok insaflı birisiyimdir..." diye söze girdiğimde bana 'ne diyon aq' bakışı atmıştı. "...sen telefonun başında çaresiz bekleyince kıyamadım." neyden bahsettiğimi anladığı esnada yüz ifadese meraklı bir hal almaya başladı. "Eğer iş teklifin hâlâ daha geçerliyse, sizinle çalışmayı çok isterim"

Sanki onun iş teklifini değil de sex teklifini kabul etmişim gibi bir mutluluk ile bana bakıyordu.

"Bizde laf ağızdan bir kez çıkar Nur hanım. En kısa sürede sizi aramızda görmek isteriz."

"Patronum oluyorsunuz bu saatten sonra?" dedim. Mesajlarda ona patron diyordum arada.

"Evet" diyerek bir anda ciddileşti. "Nur hanım daha öncede söylediğim gibi, bu şirkette çalışan herkes en alttan başlar. Birisinin asistanı, ayakçı, hizmetli, çaycı gibi. Asla ama asla bir anda en üst koltuğa oturamazsın."

"Benim bir farkım olmalı. Siz çağırdınız" dedim alayla.

"Buyur benim koltuğuma otur istersen"

-----

Boran ile gerekli şeyleri konuşmuştuk. Normalde işe alımlar ile ilgilenmediğini biliyordum ama telegonun başında çaresizce bekleyen oydu.

Patron-Yarı Texting +18 |Final Yaptı|Место, где живут истории. Откройте их для себя