SOĞUK-Gay

63- SANDVİÇ VE RÜYA

Herkese günaydın
Bu da benim size sabah sürprizim :)

------

" Komutanım? " 

Çakır gelen sesle başını önünden kaldırıp selam veren askere baktı.

Asker elini indirmeden, Çakır'ın söyle der gibi bakan gözleriyle gelme nedenini açıklamaya başlamıştı.

" Fidanlar geldi. Gelince haber vermemi istemiştiniz. "  dediğinde, Çakır başını salladı.

" Tamam asker. Siz hazır edin ben geliyorum birazdan. "  dediğinde, asker tekrar selam verip odadan çıktı.

Çakır da elindeki dosyayı masanın bir köşesine atıp ayaklandı. Saatlerdir oturduğu için üzerinde kırışan üniformasını eliyle çekiştirip beline tam oturan yeşil kemeri de düzelterek odadan çıktı.

Bir hafta önce general onlara bahar mevsimi olduğu için ağaçlandırma çalışmaları yapmalarını söylemişti. Böylelikle karargâh hem daha güzel görünürdü hemde çevreye ve havaya bir katkısı olurdu. Bu yüzden de Çakır gelip laf arasında öylece Devran'a söylediğinde, çocuğun gözleri parlamıştı.

Çakır onun bu kadar sevineceğini bilemediğinden, daha önce söylemeyen aklına küfür ederek generalden bu işle kendi ilgilenmesi için izin istemişti. General de anında kabul etmişti zaten. Bu yüzden de fidan dikme işi Çakır'ın komutanlığına bırakılmıştı.

Odasından çıkıp lojman'a doğru ilerlediğinde bahçede fidanları arabadan çıkaran askerlere bir bakış attı. Vakit öğleye yaklaştığı için geç kalmamak adına acele ile lojman'a girip Devran'ı aradı.

Çakır odaya ilerlerken Devran'ın mırıltılar çıkaran sesini duyduğunda dudağının köşesi kıvrılarak mutfağa ilerledi. Mutfak kapısında durduğunda görüş açısına giren Devran'la kapıya yaslanarak beklemeye başladı. Devran sırtı kendisine dönük bir şekilde şarkı mırıldanarak kendine sandviç hazırlıyordu. Çakır onun bu haline engel olamadığı bir gülüşle bakarken tatlı halini izlemeyi sürdürdü. Devran kendisini fark etmeyene kadar Çakır'ın kendini göstermek gibi bir niyeti yoktu.

Arkasında Çakır'ın varlığını fark etmeyen Devran sandviçini hazırlayıp şarkısını bitirdiğinde yemek için sandviçi ağzına götürdü.

Ağzındaki sandviçi ısırarak arkasına döndüğünde karşısında omzunu kapıya yaslamış Çakır'ı görmesiyle yerinde irkildi. Kendini şarkı söylemeye ve sandviçi yapmaya o kadar adamıştı ki kapı sesini bile duymamıştı.

Devran hala sandviçi ağzında ısırmadan öylece dururken Çakır onun bu haline sırıtıp omzunu kapıdan ayırarak yavaşça yanına yürüdü.

Devran hala ağzında sandviçle ona masmavi gözlerini kocaman açmış bakarken, Çakır yanına vardığında onun masmavi gözlerine üstten bir bakış attı. Yine onu görünce kalbi teklemeye başlamıştı.

Çakır'ın gözleri bir Devran'a bir de ağzındaki sandviçe kayarken daha fazla dayanamayıp konuştu.

" Sandviçten ben de yiyebilir miyim?"

Sözleri her ne kadar masum olsa da bakışları hiç de öyle değildi aslında. Ama Devran böyle şeylerden anlamadığı için saklama gereği duymadı Çakır gözlerindeki arzuyu.

Devran hala bir şey demeden ona alttan bakarken Çakır yavaşça üzerine eğildi. Başını eğerek onunla aynı boya geldiğinde gözlerini Devran'ın mavi gözlerinden ayırmadan sandviçe yaklaşarak küçük bir ısırık aldı.

Göz temasını kesmeden ağzındaki ufak lokmayı çiğnerken Devran'ın titrek nefesi ve yutkunma sesi gelmişti Çakır'ın kulaklarına. Devran'ın her temasta bu kadar heyecanlı olması Çakır'ın yüzünde bir sırıtmaya neden olurken, onun bakışlarına daha fazla dayanamayıp aralarına giren sandviçi eliyle alarak yavaşça tezgaha bıraktı. Bu sırada asla göz temasını kesmemişti.