GGK: 2 - Gerçek Aşklar Kulübü

35. Bölüm

Leyla ikinci kez heyecanla kapıyı açtığında bu kez de karşısında kocaman bir mavi orkide buketiyle Emir'i görünce yine yüzü düştü. Oysa ki bu defa Alper'in geldiğinden çok emindi. Yine olmamıştı.

"Geçsene," diye mırıldanarak direkt dönüp gitti. Aynı esnada koşturarak merdivenlerden inen Derin'le, ceketini çıkarmakta olan Emir göz göze geldi. "Dur ben alayım çiçekle ceketi," dedi Derin. Topuklu ayakkabılarla mükemmel bir şekilde koşmayı başaran nadir insanlardan biriydi.

"Güner abla yok mu?"

"Yok, o bu saate kalmıyor ki. Yemekleri yaptı gitti ama merak etme. Biz hazırlamadık. Daha doğrusu ben hazırlamadım."

Emir aşk olsun dercesine gülümsedi. Derin'e hızlı bir öpücük verirken Burak Cem ve Ebru'ya yakalandı. "Tanışma akşamında bunu yapman ne yazık ki yasak," dedi Burak Cem salon girişinin pervazına kolunu dayayarak yeğenine baktı.

"Tanışma?" dedi Emir sorarcasına.

"Bu doğru, seni tanımıyoruz. Sen kimsin anlat bize, ona göre kızımızla evlenebilir misin bakalım," dedi Ebru da meydan okurcasına. Burak Cem hemen başını onaylarcasına salladı.

Emir gözlerini kısarak sorgularcasına Derin'e baktı. "Orhan amcayla dayımın süreci nasıldı? Geçen konuşmuştuk?" dedi aşırı imalı bir ses tonuyla.

Derin gülerek sözlüsüne baksa da "Yapma bak kaşınıyorsun," dedi. Burak Cem hemen onun aksi bir sesle "Evet kaşınıyorsun," dedi ciddiyetle.

Derin neşeyle annesine dönüp "Keşke dedemleri de çağırsaydık. Bir gün de onlara gidelim," derken, kapı bu sırada tekrar çalındı. Ebru "Gideriz tabii kızım," diye ona onay verirken, Leyla yine uçarak annesinin ve babasının yanından geçti. "Bu sefer Alper! Mehtap abla olamaz Alper!" diyerek kapı koluna yapıştı. Gelmeyen bir Mehtap bir Alper kalmıştı. İlk gelen Başak olmuştu doğal olarak.

Leyla kapıyı açtığında Alper dev bir aranjman buketinin arkasındaydı. Korkuyla suratını kenara kaydırıp "İyi akşamlar," dedi ama sesi doğru düzgün çıkmadı. Hemen genzini temizleyip tekrar "İyi akşamlar," dedi daha güçlü bir sesle. En arkalarda duran Burak Cem Elmaskaya'dan korku dolu bakışlarını çekemiyordu.

"Hoş geldin, geçsene!" dedi neşeyle Leyla. "Çiçekler çok güzel."

"A evet," diyerek saçma bir şekilde çiçekleri Leyla'nın suratına doğru uzattı Alper. "Herkesin favori çiçeği başka olunca böyle aldım ben de."

Leyla mutlulukla aldı çiçekleri. Alper hafifçe herkese ufak bir baş selamı verirken, en son Ebru ve Burak Cem'le yüz yüze kaldı.

Ebru'nun yüzündeki 'bu çocuk cidden yakışıklıymış' ifadesini Derin ve Dila hemen yakalamışlardı. Ama tabii ki de tavırlarından çaktırmamak için elinden geleni yapıyordu Ebru.

"Merhaba efendim, nasılsınız? Alper ben," diyerek önce Burak Cem'e elini uzattı Alper. Burak Cem onun elini haddinden fazla sıkarak tokalaştı. "Teşekkür ederim. Burak Cem Elmaskaya."

"Çok memnun oldum," diye sesi azalarak gülümsedi Alper. Hemen akabinde Ebru'ya döndü. Karşısındaki yaşı ne olursa olsun, kadın oldu mu Alper çok rahattı. Biliyordu ki kimse onun eline su dökemezdi bu konuda. Nitekim bakışları ve yaptığı Burak Cem'i, nefesini tutturacak kadar sinir etse de, Ebru'nun çok kolay kalbini çaldı. Onun elini tutup zarif bir şekilde öperken gözlerini asla Ebru'nun mükemmel mavi gözlerinden çekmedi. Ebru Alper'in bu hareketiyle mest oluşunu saklayamadı.

"Leyla'nın... ve tabii haliyle Dila'nın güzelliğinin nereden geldiği çok net bir şekilde belli oluyor," dedi Alper kadınları kendine hayran bırakan o ses tonuyla.