“ဒေါက် ...ဒေါက်”
“ ဘယ်သူလဲ ;”
“ကျွန်တော် ဒေါက်တာ တခေတ်မင်း ပါ ”
“ဪ ..ဒေါက်တာ ဝင်ခဲ့ပါရှင့် ၊တံခါးစေ့ထားရုံပါပဲ ”
ကြေးနီရောင်သုတ်ထားသောအခန်းတံခါးအားဆွဲဖွင့်၍ အခန်းထဲသို့ ဒေါက်တာ တခေတ်မင်း ဝင်လာခဲ့သည်။
ဒေါက်တာတခေတ်မင်းသည် မိုးနှောင်းတစ်ရာစံအိမ်၏ မိသားစုဆရာဝန်ဖြစ်သည်။
ပို၍တိကျစွာ ပြောရလျှင် ခုတင်ပေါ်လဲလျောင်းနေသော မိုးနှောင်း ဆိုသည့်လူငယ်လေး၏ ဆရာဝန်ပင်ဖြစ်သည်။
“အဘွားတော် ၊ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဗျ ၊ ရေချိုးနေရင်းနဲ့ လဲကျသွားတာလား ၊ ဆံပင်တွေစိုနေလို့”
မိုးနှောင်း၏ ဆံပင်များအား ထိကိုင်ရင်းမေးလိုက်လေသည်။
“မဟုတ်ဘူး ၊ဒေါက်တာ ၊ ပြတင်းပေါက်တံခါးဖွင့်ပြီး မတ်တပ် ရပ်နေတာတဲ့ မယ်မြ ပြောတာတော့
အဲ့ဒီကနေ မယ်မြက အဝတ်တွေလဲ မလို့ဆိုပြီး အဝတ်တွေ ထုတ်ထားပေးခဲ့တာ ၊ သူ့ဘာသာလဲနေရင်း နဲ့ အော် ပြီး လဲကျသွားတော့တာပဲ ..”
ဒေါက်တာတခေတ်မင်းသည် နားကြပ်လေးနဲ့ စမ်းသပ်ကြည့်နေသည်။
“စိတ်လှုပ်ရှား လွန်သွားပြန်ပြီ ထင်တယ် အဘွားတော် ၊ နှလုံးတွေ အရမ်းခုန်နေတယ် ၊ ကြည့်ရတာ အတိတ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး သတိရသွားပြန်ပြီ တူပါရဲ့ ”
“ ဪ ..မြေးတော်လေးခမျာ လည်း ခုထိ မဖြေနိုင်သေးပါလားနော် ၊ ဘွားတော် အပြစ်တွေပါကွယ် ၊ဘွားတော် အပြစ်တွေပါ ”
မျက်ရည်များရစ်ဝိုင်းလာကာ အတိတ်စာမျက်နှာဆီသို့ ပြန် လှန်၍ ဖတ်ကြည့်မိလေသည်။
ဇွန်လ (၃) ရက် ၊၁၉၈၅ ခုနှစ် ၊ အချိန်ကား နေ့လည် နှစ်နာရီ ခန့် ...
မိုးနှောင်းတစ်ရာ စံအိမ်ကြီးသည် ပြာလဲ့လဲ့ကောင်းကင်အောက်တွင် ခမ်းနားထည်ဝါစွာ ရှိနေလေသည်။
ခြံ ကြီး၏ အကျယ်သည် သစ်ပင်ကြီးများ စု၍ ပေါက်ရောက်နေသည့် အထိတိုင်အကျယ်အဝန်းရှိလှသည်။
“ခစ်..ခစ် ”
ကလေးငယ် တစ်ယောက် ၏ နှစ်ခြိုက်သဘောကျစွာရယ်မောနေသောရယ်သံ လွှင့်လွှင့်လေးကို ကြားနေရသည်။
အသံလားရာက ပီဘိ ကလေးငယ် တစ်ဦး ဆော့ကစားနေရာမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
မိုးနှောင်းတစ်ရာ (Ongoing)
Romanceမိုးနှောင်းတစ်ရာ စံအိမ်ကြီးမှ ကြိုဆိုပါတယ်... သင့်ဘဝရဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ ဝမ်းနည်းခြင်း၊ပူဆွေးခြင်း ၊ချစ်ခြင်း၊မုန်းခြင်း တွေ နဲ့ ဒီစံအိမ်ကြီးထဲက တစ်စုံတစ်ခုအတွက် လဲလှယ်နိုင်မလား ... စံအိမ်ကြီးထဲက တစ်စုံတစ်ခုကို သိချင်ရင်တော့ ကိုယ်တိုင် ဝင်လာခဲ့ပါ...
