Jk's POV
Nakatulog na kakaiyak si Jm kaya't inihiga ko na siya ng maayos sa kama. Tumayo ako ng maayos pagkatapos ko siyang ihiga, tinitigan ko siyang mabuti habang nag iisip.
" What's happened to you Mahal? Bakit ang lungkot ng mga mata mo kanina maging ang aura mo kapansin pansin ang lungkot dito!"
Hindi ko man ibig isipin ngunit paano na lamang kung naaalala na niya ang lahat ngunit ito'y pilit niyang iwinawaksi. Napapitlag ako ng biglang magbukas ang pinto ng kwarto at pumasok roon sila ate Nika at ate Andrea.
" Oh nakatulog na siya agad!" Andrea
" Bakit ganyan itsura mo? Umiyak na naman siya?" Nika
" Bigla na lang siyang umiyak kanina, sobrang lungkot din ng kanyang mga mata! Hindi ko maintindihan kung bakit pero pakiramdam ko may mga damdamin siyang pilit na itinatago at nililimot!"
" Tingin mo naaalala na niya?"
" Pero kung naaalala na niya magsasabi yan, kilala ko si Jm hindi niya kayang magsinungaling sa kahit ma sino lalo na kung sa taong mahal niya mismo!" Paliwanag ni ate Nika
" Ayokong maramdaman to ate Nika, pero pano kung ayaw na niyang maalala kaya hanggang ngayon ay hindi parin niya matandaan lahat?"
" Jk higit sa amin ikaw ang mas nakakakilala kay Jm, lalo na pagdating sa kanyang nararamdaman!" Andrea
" Ate alam ko pero ang hirap sobrang hirap na hindi ko man lang maintindihan kung ano ba talagang tinatago ng lungkot sa mga mata niya! Natatakot ako sa mga susunod pang mangyayare, hindi ko man gustong maramdaman to ngunit hindi niyo ako masisisi gayong hanggang ngayon ay hindi parin niya naaalala ang dapat ay naalala na niya!" Sabi ko habang nag uumpisang kumawala ang mga luhang pinipigil ko.
Muli kong pinagmasdan si Jm, nagtatakang lumapit ako sa kanya dahil namumutla ito. Pinunasan ko ang akong pisngi bago ko siya hawakan at gisingin ngunit hindi siya magising. Mainit din ang kanyang katawan na tila nagbabaga lumingon ako kayla ate at sinabing tumawag ng doctor.
" Bakit anong nangyayare?" Nag aalalang tanong ni ate Nika
" Just call the doctor, sobrang taas Ng lagnat niya!"
" Sige ako na tatawag!" Tarangtang sagot ni ate Andrea bago lumabas ng kwarto
" Love wake up! Jm! Jm come on wake up!" Patuloy kung paggising sa kanya.
" Jm wake up! Hindi magandang biro to Jm!" Naiiyak na sabi ni ate Nika habang nakahawak sa kamay ng kapatid niya.
The doctor and nurs came in at pinalabas kami ng mga ito. Ayoko man ay hindi na ako nag pumilit pa.
" I hope his fine! Please make him fine!" Ate Nika said
" Ano ba kasing nangyare ok naman siya kanina! Nag aalala na din ako ng sobrang!" Andrea
" Damn it! I hope that this is nothing serious! Please Jm just please be ok!" I shouted
We waited for the doctor to came out, after a few minutes the doctor approach us.
" Mr. Martinez!"
" Yes doctor how is he?"
" Is he fine?" Ate Nika ask
" I don't think he can go out tomorrow, I'll be honest with you his having a bad condition right now! And as you can see earlier his not responding even you wake him up, maybe his in the state of coma!"
" Coma? No doc it can't be! Kausap ko lang siya kanina, pano siya macocoma eh ok naman Siya!"
"We're not still sure Mr. Martinez, we will run some test for him again to know his condition! As I told you his illness is a traitor Mr. Martinez, pwedeng ok siya ngayon but the next thing we'll see his not ok anymore!"
" Doc please do everything or tell us what the best thing to do for him!" Ate Nika said while crying
" For now we have nothing to do but pray for him! Will you excuse me, I still have patients to see I'll be back in a minute don't worry the nurses is checking him."
Pagkaalis ng doctor ay napaluhod na lamang ako at napahagulgol.
"Why him? Of all people why my Jm?" I shouted again and cry even more.
ESTÁS LEYENDO
Hindi Tugma
Ficción históricaPaano magiging tama ang minsan ng naging maling pag ibig? Kakayanin pa bang ilaban o isusuko na lamang at hindi na muling hihiling ng pangalawa pang panahon para sa kwentong hindi naging maayos ang takbo para sa dalawang taong nagmahal ng totoo ngun...
