Jm's POV
Nagising ako sa katok mula sa pinto ng kwarto ni Jk. Nakatulog pala kami at hindi na namalayan ang oras.
" Jk! Wake up!" Dahan dahan ko siyang ginising.
"Hmm!"
" Wake up baby, someone is knocking on the door!"
" Si mama lang yon!" Sabi niya sa inaantok na boses.
" Hindi na tayo nakapasok!"
" We'll make it up tomorrow I'm sorry! I'm not feeling well so let me sleep!"
" Then let me open the door muna, bakit di mo agad sinabi kanina na masama pakiramdam mo?"
He let me go and I stood up to open the door.
" Oh anak Jm buti nagising ka tulog pa ba si Jk? Hindi na kayo nakapasok alas tres na!"
" Kaya nga po tita nagpapahinga po so Jk masama po pakiramdam eh! May gamot po ba kayo diyan na pwede ko ipainom sa kanya?"
" Meron halika sa baba! Magdala ka na din ng makakain niyo dahil hindi pa kayo nananghalian. Sumunod ka na lamang at maghahanda ako ng pagkain niyo!"
" Sige po tita!"
Pumasok muna ulit ako sa kwarto at inayos ang sarili ko. Lumapit ako kay Jk na tulog na ulit, may lagnat ito at halatang nilalamig din.
" Wait me here I'll get you meds!" I whisper on his ear and after I kiss him on his forehead.
Bumaba na ako at nagtungo na sa kusina. Naabotan Kong inaayos ng mama ni Jk ang pagkain na inihanda niya para samin.
" Tita may lagnat si Jk, what should I do po?" Pagtatanong ko dahil hindi ko naman talaga alam ang gagawin.
" Nako ngayon lang ulit nilagnat yan! Ito Jm kumain kayo ipahigop mo sa kanya ang sabaw na yan pagkatapos ay ipainom mo itong gamot. Ihahanda ko muna ang ipampupunas mo sa kanya para mabawasan ang lagnat niya!"
" Sige po tita, thank you po! Akyat na po ako!"
" Sige na anak!"
Tumalikod na ako at umakyat pabalik sa kwarto ni Jm. Nakakaiyak at nakakatuwa na marinig ko ulit na may tumawag saking anak. I really miss my parents, kung buhay pa sana sila. Pagkapasok ko sa kwarto ay inilapag ko na ang pagkain sa maliit na table bago lumapit para gisingin si Jk.
" Love wake up! Love!"
" Hmm?"
" Come on tumayo ka kumain ka muna para makainom ka ng gamot!"
" Ayoko masakit ulo ko gusto ko lang matulog!"
" Dali na! May lagnat ka kaylangan mo uminom ng gamot!"
" Mahal ko just let me sleep I'll be fine!"
" Uuwi na lang ako!" Bigla siyang napabangon sa sinabi ko at napayakap sakin. " Let go of me, uuwi na ko!" Sabi ko ulit sa kanya.
" Kakain na ko but please stay! I need you right now!"
" Kaylangan moko pero di moko pinakikinggan!"
" I'll listen to you na just don't leave love please!"
" Ok! Teka kukunin ko yong pagkain dito ka lang!" Sumandal Siya sa headboard ng kama niya at tumayo naman ako para kunin yong pagkain niya.
" Sabayan mokong kumain ang dami niyan!" Pagrereklamo niya
" Oo na basta kumain ka! Iinom ka pa ng gamot! Bat ka ba kasi nilagnat?"
" I don't know either!"
Hindi na ako sumagot at kumain na lamang kami. Pagkatapos kumain ay ibinaba ko na ang pinagkainan namen para na din makuha ko ang ipampupunas ko sa kanya ng bumaba ang lagnat niya.
" Jm anak ito ang gamitin mo pampunas kay Jk!"
" Salamat po tita!" Sabi ko bago tuloyang umalis at umakyat pabalik sa kwarto ni Jk.
Nakaupo parin Siya habang nakasandal sa headboard ng kama niya. Wala na din ang gamot niya na iniwan ko para inumin niya, lumapit na ako sa kanya para punasan Siya.
" Love?"
" Why? May masakit ba sayo? Do you need something?"
" Kalma ka nga lagnat lang to! Pero can you stay for the night? Please?"
" Akala ko naman kung ano na yon! Ok I'll text ate Nika para di nila ako hanapin!"
" Thank you love!"
" It's nothing! I love you!"
" I love you more!"
Pagkatapos ko siyang punasan para mabawasan ang lagnat niya ay nahiga na ulit Siya.
" Take a rest ibababa ko muna to! I'll be back agad!"
He just nodded kaya bumaba na ako.
أنت تقرأ
Hindi Tugma
التاريخيةPaano magiging tama ang minsan ng naging maling pag ibig? Kakayanin pa bang ilaban o isusuko na lamang at hindi na muling hihiling ng pangalawa pang panahon para sa kwentong hindi naging maayos ang takbo para sa dalawang taong nagmahal ng totoo ngun...
