အပိုင္း ႏွစ္ဆယ့္တစ္
ေျမာက္ဝန္ရိုးစြန္းကို အလည္သြားတဲ့ေန႔
ေနဟာ ပူျပင္းလာခဲ့လို႔ ေျမာက္ဝန္ရိုစြန္းကိုသြား၊ အာတိတ္ေရခဲျပင္ကို အရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ ႀကိဳးစား အဲဒီအစား ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားကို အရည္ေပ်ာ္ေစခဲ့တယ္။
ပူေလာင္မႈနဲ႔ ထပ္ၿပီးတစ္ခါ ပူေလာင္မႈနဲ႔။
သည္းမခံနိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံး၊ မမၽွတတဲ့ ရာသီဥတုကို ရင္ခြင္ထဲပိုက္ထားၿပီး အခ်စ္အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ေျဖရွင္းဖို႔ ေျမာက္ဝန္ရိုးစြန္းကို အလည္သြားခဲ့ရတယ္။
..........
မိုးေရစြတ္ျဖန္းထားသည့္ ျမက္ခင္းျပင္မွာ ေရစက္ကေလးေတြတင္လို႔ ေျမသင္းနံ့ကေလး လွိုင္လွိုင္ထြက္လို႔ေန၏။ ထို႔အတူ အိမ္ေရွ႕ၿခံတံခါးဆီက အုတ္နံရံကို တြယ္ၿပီးတက္ေနသည့္ ပန္းႏြယ္ေတြ တစ္႐ုံႀကီးျဖစ္ေနသည္မွာလည္း မ်က္စိေအးေစၿပီး ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ သုချပည့္လၽွံ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕ရဲ့ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ေဆာက္ထားသည့္ တစ္ထပ္အိမ္ကေလးကို ၿခံထဲမွာ လမ္းဆင္းေလၽွာက္ေနရာမွ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တကယ္ပဲ လူပ်ိဳႀကီးလုပ္ဖို႔ ႀကံရြယ္ထားေလသလား။ လင္းက သူတစ္ေယာက္စာအတြက္ နားေအးပါးေအး ေနစရာအိမ္ရယ္လို႔ ရည္ညႊန္းၿပီး ေဆာက္ထားသည့္ ၿခံအက်ယ္ႀကီးထဲမွာ ဒန္းေလးတစ္ခုအျပင္ ဘာမွမရွိ။ အိမ္ကေလးမွာလည္း မနက္ခင္းထိုင္ဖို႔ အေရွ႕အဖီေအာက္က ကုလားထိုင္ေလးတစ္လုံးရယ္၊ စားပြဲအေသးေလးတစ္လုံးရယ္အျပင္ အိမ္ထဲမွာေတာ့ ဝင္ဝင္ခ်င္း ဧည့္ခန္းတစ္ခု၊ ထို႔ေနာက္ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းရယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘာပစၥည္းမွမရွိသည့္ မီးဖိုေဆာင္နဲ႔ အေနာက္ဘက္ေပါက္က ထြက္လိုက္ရင္ ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္အိမ္သာ။ ထိုအေနာက္မွာေတာ့ ငွက္ေပ်ာပင္ေတြစိုက္ထား၏။
လင္းက ရန္ျဖစ္ထားသည္ႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး သူ႔အေပၚကို စိတ္ဆိုးမေျပေသးတာမို႔ အိမ္ကိုေခၚလာၿပီးေနာက္ အလုပ္လုပ္ဦးမည္ဆိုကာ သူ႔အခန္းထဲကို ဝင္သြားခဲ့သျဖင့္ သုချပည့္လၽွံ ၿခံထဲလမ္းဆင္းေလၽွာက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ မိုးရြာထားခါစမို႔ ဖုန္သိပ္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ သိပ္ကိုလတ္ဆတ္ပါေပ့။ ေလႏုေအးႏွင့္ ေရာပါလာတတ္ေသာ ေျမသင္းနံ့ေလးကို သုချပည့္လၽွံ တစ္ဝႀကီး ရႈရွိုက္လိုက္မိသည္။
YOU ARE READING
လွတ်မြောက်ရန် မစွမ်းနိုင်သော (Trapped)
Poetryငါ့အချစ်က အတ္တတွေ မကင်းပေမဲ့ မင်းကြိုက်တဲ့ အဖြူရောင်ပါ။ -လင်း-
