•Baş Şeytan serisinin ikinci hikayesidir.
•Yetişkin okurlar içindir.
Armando Behemoth'un ölümü talihsizlik doluydu. Kaderin habersiz bir şekilde ondan aldığı parça, ölümüne yol açmıştı. Asırlar sonra diriltildiğinde bile eksikliği hala hissediyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
꧁꧂
Bu olanlara inanamıyordum.
İçimde hırıldayan öfkeye inanamıyordum.
Hatta en çok da kanımın sadece bana ait olmamasına inanamıyordum. Bu da ne demekti?
Öfkeyle titreyen bedenimi ayakta kalmaya zorlayarak defteri açtım. Harfler gözlerimin önünde karışırken gözlerimi sımsıkı kapayıp avuçlarımı küçük masama yasladım. Öfkem sabitleşse de denge kazandı, ancak o zaman Zachrael'in yazısını okuyabildim.
Midem sonsuz bir sancıyla bulandı.
Annem, Ramaela, ilk şeytan Amon'la ilişkiye girmişti. Amon, sonradan Namaah'a aşık olsa da o sırada Namaah hayatta değildi. Bin yıllar önce. Bu, dengeleri bozmuştu. Annemi güçlendirmişti. Bu yüzden denge, yeni gelecek olan baş şeytana neredeyse sonsuz bir güç bahşetmişti. O kişi de Armando Bartolov Behemoth'tu.
Fakat kader bu işe onay vermemiş olmalı ki Behemoth'u kandırarak gücünün yarısını çalmıştı. O sikik güç de neredeydi? O sırada bana hamile kalan annemin karnındaki bebekte, yani bende. Behemoth'u nasıl kandırmıştı bilmiyordum ama bendeydi işte.
İçimde onun gücü vardı.
Ve benden başka herkes bunu biliyordu. Kanım bu yüzden silaha dönüştürülmek için kullanılmıştı. Öte yandan, Behemoth da varlığımdan ve gücünün melek çocuğunda olduğundan haberdardı. Benimle asla işbirliği yapmaya devam etmezdi. Hatta beni öldürmezse şanslıydım.
Ne yapacaktım ben?
Kollarımı masaya yaslayarak dizlerimin üstüne oturdum. Alnımı kollarıma yasladım. Keşke kan olayını daha önce fark etseydim ve üstüne düşseydim.
Leserian. Behemoth'un sesi. Değişik bir duygu içerisindesin. Ne oldu?
Buz kestim. Hiçbir şey.
Bana portal aç.
Müsait değilim.
Kabul etmiyorum. Ya bana portal aç ya da cehenneme gel.
Beni bir süre yalnız bırak.
Mümkünatı yok. Koklayarak deponu bulmamı ve başına yıkmamı istemiyorsan çabuk ol.
Dişlerimi gıcırdatarak defteri toparladım. Düşünmek için zamana ihtiyacım vardı ama Behemoth'un etkisi üstümden geçmeden bu mümkün değildi. Üstümü değiştirerek cehenneme gittim. Yüzümü sabit tutmaya çalıştım.
Yine de bu, beni gördüğü gibi hızla yanıma gelen Behemoth'u kandırmaya yetmedi. İlk önce çenemi tutarak yüzümü inceledi; ardından etrafımda dönerek bedenimi süzdü.
