Straatrat | ✔

Hoofdstuk 65. | Kakkers

"Dat betwijfel ik, van waar is deze kleding keuze? Dit is een school, geen voetbal kantine," zegt hij dan. "En doe die deur achter je dicht, je bent toch niet in de kerk geboren?"

Ik negeer zijn woorden en doe de deur dicht, waarna ik ga zitten. Eerlijk, ik dacht er niet eens bij na toen ik een zwarte joggingsbroek en zwart shirt uit m'n kast pakte. Het was gewoon het eerste wat ik tegen kwam. Het kan me ook geen fuck schelen wat deze mensen ervan vinden, ik ga me niet gedragen als kakker en dus ook niet zo kleden. Ik ben niet gek.

"Wat is je naam?" vraagt hij dan.

"Alex Rodriguez," antwoord ik. Meteen lichten zijn ogen op en worden zijn pupillen duidelijk groter. Het ziet er uit alsof hij schrikt, maar waarvan weet ik niet.

"Alexandro Rodriguez bedoel je? De zoon van Nicolas Rodriguez?" vraagt hij.

"Het is gewoon Alex," verbeter ik hem. Ik wil door niemand bij m'n volledige naam genoemd worden, ik heb er een hekel aan en ik heet niet zo. Nooit gedaan.

"Oh het spijt me zo, ik wist niet dat jij dat was. Ik dacht gewoon dat je een herrieschopper was die mijn school was binnen gedrongen," zegt hij dan. Ik grinnik door de ironie in zijn woorden, misschien is het deels wel waar, ik ben deze school binnen gedrongen want het is duidelijk geen plek waar ik thuis hoor. "Heb je je rooster al gekregen? En je gymkleding?"

"Ja en nee."

"Ik zal meteen de conciërge vragen of hij een setje klaar legt." Voor ik iets kan zeggen drukt hij op een knopje en maakt contact met iemand. Daarna geeft hij het snel door en laat het knopje weer los. "Goed, ik zal je alles even uitleggen over onze prachtige school."

"Doe je best," mompel ik sarcastisch.

"Allereerst zijn we een privé school, niet iedereen komt hier binnen. Alleen mensen met klasse, daarom is deze kleding keuze volledig ongepast. Maar voor nu zie ik het door de vingers, als je morgen maar wat beters aantrekt. Als tweede krijg je hier de lessen die in je rooster staan, maar daar komt ook nog lessen bij in een sport die je zelf mag kiezen. Iedereen sport hier, het is een verplicht ding. Aan het begin van het jaar kies je normaal gesproken wat je het rest van het jaar wil doen, maar omdat jij nu pas instroomt, doe jij dat vandaag. Als laatste behandelen we mensen hier met respect, kloppen is verplicht, u zeggen is het verplicht, enzovoort. Docenten spreek je aan met meneer of mevrouw, maar dat ben je vast gewend van je vorige school," zegt hij dan. Ondertussen haalt hij een brief uit de la van zijn gigantische bureau en geeft die aan mij.

Ik lees de brief door en er staat praktisch wat hij me net allemaal heeft verteld, de basisregels. Wat een lijst en dat voor een random school ergens in Nederland.

"Ik ga er van uit dat je alles nu snapt en natuurlijk wordt er ook nog veel duidelijk als je gewoon begint met je lessen," zegt hij. "Volgende week kan je je kluisje gaan regelen en dan kan je echt gaat settelen."

"Oke," antwoord ik.

"Goed, dan moet je maar gauw gaan. De bel gaat zo en dan begin je met je eerste les. Veel succes, ik hoop dat het hier beter gaat dan op je oude school," zegt hij, wat me duidelijk maakt dat hij m'n dossier van jeugdzorg ook wel heeft. Ik knik en sta daarna op, waarna ik de kamer weer uitloop, terug in de steeds drukke wordende gang.

Al snel gaat de bel en zie ik dat ik naar lokaal 122 moet. Gelukkig hangen overal bordjes, anders was ik ook nog facking verdwaald in deze tent. Ik vind mijn weg naar de trappen en loop omhoog, terwijl ik de stemmen en blikken van de andere mensen hier negeer. Ik probeer de flashbacks die ik krijg van de basisschool te negeren en gewoon door te lopen, tot ik bij het goede lokaal uitkom. 122.

Ik wil achterin gaan zitten, maar daar zit al iemand. Natuurlijk ben ik gewend dat mensen voor me weglopen als ik ergens wil zitten, maar dit keer niet. Ik besluit dat dit niet het moment is om ruzie te gaan zoeken en ga daarom voor hem zitten. Al snel stroomt het lokaal vol met netjes gekleedde mensen, tot de docent de deur dicht goed.