Straatrat | ✔

Hoofdstuk 34. | Met een klap

∞
M I A

Ik gooi alle rollen rood kerst pakpapier die ik heb gekocht voor kerst op een berg en zoek daarna wat plakband op mijn bureau. Als ik ook een schaar heb gevonden pak ik die ook en zet een leuke kerst playlist aan.

Ik heb best lang getwijfeld over of ik Alex ook kerstcadeau's moest geven, maar ik heb het besloten wel te doen. Ik verwacht verder niet dat hij iets voor mij heeft, en dat hoeft ook niet. Ik heb de afgelopen dagen al genoeg gekregen van mijn familie, Alex nog nooit.

Kerst was echt super gezellig, zoals altijd. Iedereen had cadeautjes meegenomen die we aan elkaar gaven, zoals elk jaar had mijn vader het gourmet stel weer uit de kast gehaald en heeft mijn oom weer hele verhalen verteld over zijn verre reizen naar alle landen die je maar kan bedenken. Ergens zou ik dat ook wel willen, reizen. Nieuwe culturen bekijken en ontdekken, maar ik weet hoe moeilijk die levensstijl vol te houden is. Al lijkt het me wel een keer leuk om gewoon een verre reis te maken, misschien heeft Valerie nog wel eens tijd.

Mijn neefje kreeg natuurlijk de meeste cadeau's, maar dat is logisch. Hij is het jongst van de familie en dat werkt altijd in z'n voordeel. Ik heb Alex niet heel veel meer gesproken, maar ik heb heb hem wel een fijne kerst gewenst en een paar uur later, hij mij ook. Al vind ik het nog steeds jammer dat hij niet heel snel reageert, ik weet dat hij het niet met verkeerde bedoelingen doet. Daar heeft dat gesprek van laatst wel echt mee geholpen.

Ik kijk tevreden naar de cadeau's die ik voor hem heb uitgezocht. Nee, het zijn geen romantische cadeau's met een heel verhaal erachter maar dat hoeft ook niet. Zolang zijn we nog niet bij elkaar en ik denk ook niet dat hij zit te wachten op dat soort kleffe dingen, ik ook niet. Ik hoef geen rozenblaadjes en boottochten, dat soort dingen zijn alleen leuk in boeken of films. Maar dit is het echte leven.

Ik pak de witte Nike sokken en begin die in te pakken terwijl ik meezing met 'All I want for Christmas'.

Ik heb alle cadeau's best wel last minute uitgezocht, maar omdat mijn ouders nu weten over dat ik een jongen zie, maakt dat het wel veel makkelijker. Anders moest ik helemaal alleen en stiekem cadeau's gaan uitzoeken en de stem van mijn broer helpt best wel, sinds hij natuurlijk weet wat jongens leuk vinden.

Vooral mijn vader heeft nog wel wat over Alex gevraagd, maar ik heb de meeste vragen weten te ontwijken of vage antwoorden gegeven. Ik zie nog wel hoef ik het ga doen, maar dat is voor latere zorg. Zolang zijn we nog niet officieel samen en andere koppels stellen ook niet zo snel elkaar aan ouders voor. Ook al gok ik de kans dat Alex me aan zijn ouders gaat voorstellen, heel klein. Hij praat amper over zijn moeder en zijn vader heb ik nog helemaal niks over gehoord.

Maar dat komt nog wel misschien. Misschien ook niet. Ik ga hem nergens meer tot dwingen, niet met wat er laatst is gebeurd. Toen hij er totaal niet klaar voor was om te vertellen waarom hij het haat wanneer mensen hem aanraken, maar ik hem er toch toe dwong. Dat wil ik hem absoluut niet nog een keer aandoen.

Ik pak het doosje met de gloednieuwe AirPods die ik heb gekocht. Het zijn niet de nieuwste, maar mijn geld was echt op. Ik heb zo goed als al mijn spaargeld uitgeven aan kerstcadeau's en ik zou liegen als ik zei dat het grootste deel niet naar Alex' cadeau's is gegaan.

Als ik eindelijk het laatste stukje plakband heb geplakt, kijk ik tevreden naar alle cadeau's die ik op een rijtje heb neergezet.

Een doos met allemaal nieuwe kleding, het grootste gedeelte grijs, maar ook wat zwarte. Vooral hoodie's en joggings broeken. Ik weet dat ik daarmee altijd goed zit. Tenminste, dat is wat m'n broer me vertelde. Dan zitten er ook nog drie paar witte Nike sokken in, als hij niet kijkt pak ik die zelf af. Dat weet ik nu al. En er zitten ook nog wat nieuwe petjes in.