Straatrat | ✔

Hoofdstuk 53. | Baby met een bos haar

∞
M I A

Ik schrik me echt dood wanneer ik de man in de deuropening zie staan, met een grote doos in zijn handen. Ik kijk van Alex naar de man, weer naar Alex en dan weer naar de man. Het is net alsof Alex in een tijdmachine is gestapt en eruit is gekomen als een twintig jaar oudere versie van zich zelf. Jezus.

"Sorry, ik wilde jullie niet storen," zegt de man vriendelijk glimlachend. Hij zet de doos die hij in zijn handen had op de grond en loopt naar me toe. Hij steekt zijn hand naar me uit. "Ik ben Nicolas, Alex' vader."

"Oh ja, natuurlijk," zucht ik. "Ik ben Mia. Alex' vriendin." Ik schud de man zijn hand die daarna weer wegloopt om de doos op te pakken.

"Ik had deze doos nog voor je, ik dacht misschien wil je die wel even bekijken wat er in zit. En misschien vind je het wel fijn omdat samen met je vriendin te doen," zegt hij vriendelijk. Hij zet de doos voor Alex neer, op het grote kleed dat er ligt.

"Wat zit erin dan?" vraagt Alex. Nicolas glimlacht.

"Wat dingetjes die je eigenlijk al veel eerder moest zien. Die vullen aan wat ik heb verteld gister nacht," zegt Nicolas. "En ruik ik nou kaviaar?"

"Oh ja, Arthur had snacks gemaakt," zegt Alex terwijl hij naar de doos kijkt en begint hem open te maken.

"Dan maakt hij toch geen kaviaar," zegt Nicolas lachend. "Ik schrijf wel wat chips en dingetjes voor jullie op het boodschappenlijstje. Mia, als je wil mag je wel blijven eten? Dan kan je zien dat we ook normaal eten hebben hier."

Ik kijk even naar Alex die zijn schouders ophaalt en daarna 'als je wil' met zijn mond vormt, wat ik kan liplezen.

"Ja is goed, ik zou niet weten waarom niet," zeg ik glimlachend. Zijn vader knikt blij.

"Oké, mooi. Dan vraag ik Cecile of hij er nog een portie bij kan maken," zegt hij. Daarna loopt hij weer naar de deur. "Tot zo dan." Hij loopt de deur uit en Alex en ik blijven achter.

"Hij is wel enthousiast of niet?" vraag ik grinnikend aan Alex. Die haalt zijn schouder op en gaat op de grond, voor de grote doos zitten die Nicolas net gebracht heeft. "Wat denk je dat erin zit?"

"Weet ik veel, vast nog een geheim familielid," mompelt hij. Hij klopt op de grond naast hem en daar ga ik dan ook maar zitten, in kleermakers zit. Vervolgens maakt Alex de doos open en kijken we wat erin zit.

"Foto's?" Verbaasd pak ik een foto album uit de doos en geef hem aan Alex, die zijn hoofd schudt.

"Ik hoef dit echt niet te zien, vast allemaal foto's van z'n geweldige leven zonder mij," snauwt hij. Hij staat op en gaat op de bank zitten.

"Mag ik het wel bekijken?"

"Je doet maar, het kan me echt geen fuck schelen," bromt Alex. Ik sla de eerste bladzijde van het fotoalbum open en zie een foto van een klein huisje, dat er nogal slecht uit ziet, tevoorschijn komen. Ik bekijk de volgende foto en zie Nicolas, die er op deze foto echt precies zo uit ziet als Alex, naast een vrouw staan die hij een kus op haar hoofd geeft. De volgende foto heeft de vrouw een zwangere buik.

"Alex.. is dat je moeder?" vraag ik. Ik draai het foto album naar hem om en hij pakt het snel van me af. Hij bekijkt de foto's die ik net ook heb bekeken en ik zie even hoe hij slikt. Snel ga ik naast hem zitten en leun tegen zijn schouder, terwijl hij de bladzijde verder omslaat.