Straatrat | ✔

Hoofdstuk 58. | "Wat heb ik te verliezen?"

∞
A L E X A N D R O

Vloekend word ik wakker op de vloer van het huis van Razi. Ik gooi een lege bierfles van mijn been en duw daarna de voet van Sarkis uit mijn gezicht, jezus wat een tyfus bende hier. Iedereen ligt op de grond of half op de bank te slapen, ik ruik de zure geur van kots dat in de keuken ligt en verder natuurlijk de geur van drank en wiet wat we allemaal hebben gebruikt gister. Fuck waarom ben ik zolang gebleven? Ik had naar Mia moeten gaan, ondertussen heeft ze Cedro allang gebracht en stond ze er facking helemaal alleen voor. Ik weet hoe erg ze zich had verheugd op deze dagen met mij en mijn broertje en nu fuck ik het compleet op.

Met knallende koppijn door de kaulo kater die ik heb, probeer ik op te staan. Het duurt even voor alles scherp wordt voor mijn ogen en dan loop ik de krakende trap op naar boven, waar ik de deur van de krappe badkamer open. Daar is volgens mij nog nooit schoongemaakt, want de muizenkeutels liggen in alle hoekjes. Ik veeg wat condens van de spiegel af en bekijk mezelf daarna, jezus ik zie er echt facking slecht uit. Zelfs nadat ik wat water in mijn gezicht heb gegooid, lijkt het nog alsof ik net ben overreden door drie auto's achter elkaar aan.

Ik loop de trap weer af waar mijn vrienden nog steeds liggen te slapen, ze zijn echt far gone dus ik maak ze maar niet wakker. Het is niet alsof ze naar school zouden gaan, dus laat ze hun roes maar uitslapen.

Eenmaal buiten stap ik op mijn Vespa om vervolgens richting het huis van Nicolas te rijden. Ik moet echt een manier zoeken om Mia het minst kwaad te maken, al weet ik nog niet hoe. Ik zie wel, misschien is ze ook wel niet heel boos.

Als ik het terrein op rij, slik ik even als ik haar fiets zie liggen in het gras. Kennelijk is ze hier heengegaan, maar waarom? Ze moest toch naar school? Mijn hoofd doet echt teveel pijn door, hoe moet ik nu een normaal gesprek met haar gaan voeren?

Ik zet mijn Vespa in de garage en open daarna voorzichtig de voordeur, waarna ik naar binnen stap. Ik hoor de stemmen van Mia en Nicolas al vanuit de eetkamer en gooi mijn jas op de grond, vervolgens trap ik mijn schoenen uit en loop naar binnen. Misschien kan ik de schade nog een beetje beperken, al staat m'n kop er nu echt niet naar.

"Hey Alex, goedemorgen," zegt Nicolas als hij me ziet. Ik knik en loop naar de keuken, waar ik een glas water pak en een slok neem. Mia kijkt me teleurgesteld aan.

"Heb je gedronken? Was je daarom niet bij ons?" vraagt ze. Haar lichtblauwe ogen kijken echt facking sad en heel even voel ik me schuldig, maar dan alsnog. Hoe graag ik ook bij haar ben, ik wil ook gewoon een keer weer zuipen zoals ik vroeger deed. Ik wil niet m'n hele sociale leven vermoorden omdat ik nu een vriendin heb, die persoon wil ik niet zijn.

"Ja, ik heb gehangen met vrienden. En daar was ook drank en wiet en shit," antwoord ik daarom eerlijk. Ze staat op van haar stoel.

"Prima, wat jij wil. Ik ga naar school," bromt ze dan. Ik hoor dat ze boos is in haar stem, fuck zooi.

"Laat me je brengen, anders kom je te laat," zeg ik, maar ze schudt meteen haar hoofd.

"Hoeft niet, ga jij je roes maar uitslapen." Daarna loopt ze met grote passen naar de deur die ze met een klap achter zich dichtgooit. Zuchtend ga ik op de stoel zitten waar zij net zat, tegenover Nicolas.

"Waarom deed je dat nou, Alex?" vraagt hij.

"Weet ik veel, ze zette me facking klem gister met al het gezeik over kinderen en trouwen. Ik moest daar gewoon weg en weer even zuipen zoals vroeger," brom ik terwijl ik een paracetamol neem en een slok water achter aan gooi.

"Dus je rende weg toen ze daarover begon?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op.

"Boeit het? Zij moet ook gewoon accepteren dat ik dat allemaal niet wil, ik ga niet doen alsof," snauw ik. Nicolas zucht.