Straatrat | ✔

Hoofdstuk 58. | "Wat heb ik te verliezen?"

"Alex, het moment dat ze dat gaat accepteren gaat ze ook zien dat jullie toekomstbeeld totaal anders is. Dan gaat ze bij je weg, man," zegt hij. Even zeg ik niks terwijl de woorden bij doordringen.

Fuck. Die klootzak heeft gelijk. Zodra ze doorheeft dat ik niet van gedachten ga veranderen, gaat ze zien hoe erg ze niet bij mij past en ik niet bij haar. Dan gaat ze me godverdomme verlaten en op zoek naar iemand anders die haar die toekomst wel wil geven.

"Tyfus zooi," vloek ik. Waarom voer ik deze kut gesprekken zo vroeg? "Waarom zou ze nu al bezig zijn met een toekomst? Ze is zestien man."

"Denk jij dat ze een persoon is die date om te trouwen of voor de lol?" vraagt hij. Lang hoef ik daar niet over na te denken, ze date echt niet met mij voor de lol. Als ze alles voor de lol deed, had ze nooit met al mijn shit blijven dealen. Volgens mij dacht ze echt dat we een toekomst zouden hebben. "Dat zegt genoeg, Alex."

"Ze kan niet bij me weggaan, dan ga ik echt dood," klaag ik terwijl ik mijn hoofd op de keukentafel laat vallen.

"Dan moet je haar misschien een keer laten zien dat jij net zo serieus bent over jullie relatie dan zij is," zegt hij. Ik kijk op naar de twintig jaar oudere versie van mij, hoe kan het dat er uit hem zulke shit komt? Hij heeft geen eens een vrouw, de enige persoon waarvan hij heeft gehouden is mijn junk moeder, die nog steeds bij Manuel zit. Niet dat dat nog lang kan duren, hij wordt bijna uitgezet en dan heeft mijn moeder een probleem. Hopelijk kan ik Nicolas overhalen een afkickkliniek voor haar te betalen, anders zit ze straks weer op straat tussen al die klootzakken.

"Hoe moet ik dat doen? Ik ga niet zeggen dat ik met d'r wil trouwen of kinderen wil krijgen. En als ik het haar ga uitleggen kwets ik haar alleen maar," zeg ik.

"Hmm, moeilijk," zegt hij. Even is hij stil. "Wat heb je voor haar voor zondag?"

"Zondag? Hoezo zou ik iets moeten hebben voor zondag?" vraag ik niet begrijpend.

"Zondag is het de veertiende. Van februari," zegt hij.

"Dus?" zodra ik het heb uitgesproken, dringt het opeens tot me door. "Oh nee, vergeet het maar. Ik doe niet aan die Valentijn bullshit. En zij ook niet."

"Kom op, jongen. Als je het goed wil maken met haar, is een Valentijn cadeautje perfect. Je regelt gewoon iets romantisch voor haar, dan leg je uit waarom je naar je vrienden bent gegaan en komt alles weer goed. Doe gewoon een keer je best voor haar, als je d'r niet kwijt wil," zegt Nicolas. Ik zucht.

Het hele Valentijn idee heb ik altijd gehaat. Het is een facking domme feestdag, nog erger dan kerst en alles bij elkaar. Maar misschien heeft Nicolas gelijk en moet ik een keer wat voor haar doen, anders gaat ze echt snel door krijgen dat ik fucked up ben als vriend en verlaat ze me vandaag nog.

"Wat stel je voor?" vraag ik. Even denkt Nicolas na en dan komt er een grote glimlach op zijn gezicht.

"Ik heb een idee," zegt hij. Hij gaat rechtop zijn stoel zitten en kijkt me aan. "Wat nou als je haar meeneemt naar Curaçao?"

"Cura? Wat the fuck? Hoezo?" Alsof ik geld heb voor een vakantie naar Cura, ik spaar nu facking erg voor m'n rijbewijs waar ik bijna mee kan beginnen.

"Ik zou eigenlijk zelf vier dagen naar Curaçao gaan om vrienden te bezoeken die daar wonen, maar door business kan dat niet meer. Dus waarom nemen jullie mijn tickets niet? Het is na volgende week, jullie zouden vertrekken op zaterdag en dan terugkomen op woensdag. Jullie hebben dan vakantie toch?" gaat hij verder met het uitwerken van z'n idee.

"Ik weet het niet, man. Eerlijk ze zou het vast facking vet vinden, maar d'r ouders laten haar nooit alleen met mij naar Cura gaan," mompel ik, waarna ik zucht.