𝟑.𝟐 - 𝐓𝐇𝐄 𝐆𝐎𝐎𝐃 𝐒𝐈𝐃𝐄

447 51 22
                                    

O ᴍᴜɴᴅᴏ ᴄᴀɴᴛᴏᴜ ᴄᴏɴғᴏʀᴍᴇ ᴇʟᴇ sᴇ ᴅᴇsᴘᴇᴅᴀᴄ̧ᴀᴠᴀMᴀs ᴇᴜ ᴄᴏᴍᴘʀᴇᴇɴᴅᴏE ᴇᴜ ʀᴇᴄᴏɴʜᴇᴄ̧ᴏE ϙᴜᴇʀɪᴅᴏ, ᴇᴜ ᴘᴇᴄ̧ᴏ ᴅᴇsᴄᴜʟᴘᴀsPᴏʀ ᴛᴇʀ ғɪᴄᴀᴅᴏ ᴄᴏᴍ ᴏ ʟᴀᴅᴏ ʙᴏᴍO ʟᴀᴅᴏ ʙᴏᴍ ᴅᴀs ᴄᴏɪsᴀs

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

O ᴍᴜɴᴅᴏ ᴄᴀɴᴛᴏᴜ ᴄᴏɴғᴏʀᴍᴇ ᴇʟᴇ sᴇ ᴅᴇsᴘᴇᴅᴀᴄ̧ᴀᴠᴀ
Mᴀs ᴇᴜ ᴄᴏᴍᴘʀᴇᴇɴᴅᴏ
E ᴇᴜ ʀᴇᴄᴏɴʜᴇᴄ̧ᴏ
E ϙᴜᴇʀɪᴅᴏ, ᴇᴜ ᴘᴇᴄ̧ᴏ ᴅᴇsᴄᴜʟᴘᴀs
Pᴏʀ ᴛᴇʀ ғɪᴄᴀᴅᴏ ᴄᴏᴍ ᴏ ʟᴀᴅᴏ ʙᴏᴍ
O ʟᴀᴅᴏ ʙᴏᴍ ᴅᴀs ᴄᴏɪsᴀs

━━━━━━━ ⸙ ━━━━━━━

𝐎𝐬 𝐚𝐝𝐮𝐥𝐭𝐨𝐬, 𝐞 𝐄𝐥𝐢𝐨𝐭, 𝐜𝐨𝐧𝐟𝐞𝐫𝐢𝐚𝐦 𝐚𝐬 𝐚𝐫𝐦𝐚𝐬 que haviam encontrado próximo à porta de entrada. Estavam de prontidão para sair, em busca de exterminar os errantes que ainda estavam sobrando nas outras regiões do presídio.

No entanto, uma certa morena -agora azulada também- precisava resolver um probleminha antes.

— Ahm… Beth? — ela aparece batendo na porta da cela da garota.

— An? — a loira se vira, e ao ver Kenny, abre um sorriso — Oh, oi Kenny!

— Você… — a garota olha para os próprios pés, nervosa com a situação qual estava se colocando — Tem um desses… — aponta para o próprio peito — Sobrando…?

— Ah, sutiãs? — a loira pergunta na maior tranquilidade.

— Shiiiiu! — Kenny olha para fora, vendo se tinha alguém perto, e depois entra na cela, se aproximando de Beth — Eu… sinto eles maiores, é estranho! E eu não quero que eles apareçam nem… — a morena rodeia os braços nos próprios seios — Você...tem?

— Eu tenho um sim, já está pequeno em mim — Beth vai até sua bolsa e começa a procurar — Não precisava ficar com vergonha, Kenny — ri — Isso é normal.

— Normalmente estranho? Desconfortável e desnecessário? — a garota questiona enquanto pega o sutiã -de florzinhas rosas- da mão de Beth.

— Sim, normalmente estranho, desconfortável e desnecessário — a menina passa a caminhar para pota — Mas é o preço que pagamos por sermos lindas mulheres. E talvez um dia, futuras mães.

— Mulheres — pigarreia revirando os olhos — Se eu soubesse que tinha isso preferia ter nascido homem — cruza os braços — E sai pra lá com essa conversa de mães, crianças são chatas — revira os olhos.

— Acredite, ter crianças pode não ser um sonho, mas você não preferiria ter nascido homem — Beth sorri — Olha, eu vou ficar olhando a porta enquanto você se troca, pode ser?

— Ta bom…

Kenny se vira na direção oposta da Greene, e tira sua jaqueta e, em seguida, sua blusa.

Ela não sabia ao certo como colocar aquele troço então acaba fazendo um nó na parte de trás, tendo certeza de que está bom.

— Éhhh, Beth — a azulada se vira para amiga — Pode me ajudar com isso aqui?

𝐂𝐇𝐀𝐌𝐁𝐄𝐑 𝐎𝐅 𝐑𝐄𝐅𝐋𝐄𝐂𝐓𝐈𝐎𝐍 - 𝐓𝐖𝐃Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon