No Strings Attached

Chapter 20

"ARE you okay?"

Napakurap siya at napalingon kay Marc. "Oo... bakit?"

Ngumiti ito at umiling. "Nothing. Ang lalim kasi ata ng iniisip mo."

She smiled back. "Pagod lang."

Of course she won't say what's running on her mind.

"Doon magkakaalaman kung aside from sex, may maooffer pa ba siya sayo? You can't get your label, then he won't get your pussy. Easy as that."

Unbothered si Marc at ayaw niyang madamay pa ito sa pag-iisip niya. Siguro ay nag-ooverthink lang ulit siya ngayon at lilipas din agad iyon sa pagsapit ng kinabukasan.

"Have you had a rough day? Do you want me to eat you?"

She faked laugh.

"Noooo," Kumalas siya mula sa humihigpit nanamang yakap ni Marc sa kanyang bewang. "Stressed lang siguro ako. Unwind lang katapat nito."

"Mag-uunwind ka?" Muli itong umusog palapit sa kanya. Inumpisahan nitong amuyin ang kanyang buhok. "Kailan?"

Hinayaan niya muna ito sa ginagawa dahil saglit rin siyang natigilan at napaisip sa tanong nito.

Alam niyang kailangan niya mag-unwind. Ngunit kung matagal siya mawawala... baka wala na siyang balikan... baka tuluyan nang masanay si Marc na wala siya...

She feels toxicity for not feeling comfortable to share to Marc what she really feels/thinks.

Ang sa kanya lang naman eh-- magic word ba ang word  na "I am starting to catch feelings for you" para magkaroon sila ng label?

Pucha!

Does it even matter?

Eh si Marc nga mismo sabi pa nito sa kanya noong college ay gusto siya nito, pero hanggang ngayon ay wala pa ring sign na gusto nitong magcommit. Ayaw niyang kwestiyunin iyon dahil malinaw naman ang sabi nito noon na wala itong  malinaw na intention sa kanya-- and she respected it. Up until now she stiIl respects it. And that's one of the reasons why she doesn't want to take initiative.

Gusto niyang si Marc ang kusang babawi sa litanyang binitawan nito. Ayaw niyang saka lang siya nito bibigyan ng label dahil nalaman nitong mahal niya ito. Nagrereflect naman daw kasi sa kilos ng lalake ang nararamdaman nito para sayo eh, so gusto niya... bigyan siya ng label ni Marc dahil iyon ang sinasabi ng puso nito.

Sabi nga ni Kathryn... "Mahalin mo ako dahil mahal mo ako, hindi dahil mahal kita... because that is what I deserve."

Napapaisip siya. What does it take to commit?

Nagising siya mula sa pagmumuni-muni nang maramdaman ang pagkintil ng malalambot na labi sa kanyang leeg.

"B-Babe... I'm not in the mood." Pag-iwas niya.

Aaarrghh! Pakiramdam niya ang toxic niya tuwing iiwas siya kay Marc dahil lang magulo ang isip niya.

Feeling niya siya lang ang gumagawa ng problema. Maayos naman kasi ang usapan since college. Bakit ngayon ay umaarte siya na parang birhen? Ni-ayaw niyang magpahalik dahil dismayado siya na wala pa ring development sa kanila.

Feeling niya ay wala siya sa lugar para masaktan. Walang nananakit sa kanya kundi ang sarili niyang expectation. Walang kasalanan si Marc.

"Marc... stop."

"You said a kiss is not a kiss without a tongue." Bulong nito bago sakupin ang labi niya at ipasok ang dila sa kanyang bibig, dahilan upang mapaungol siya.

Pinilit niyang labanan ang pangungulit ng binata, ngunit maya-maya lang ay tumutugon na siya sa galaw ng labi nito.

Kapwa sila hingal nang maghiwalay. Segundo silang magkatitigan.

"I want you, Lei.."

"I want you too.."

Pucha, wala na! Bumigay nanaman siya!

Hindi na niya inisip kung bukas ba or makalawa ay mawawala nanaman si Marc, ang mahalaga ay maramdaman niya ulit ngayon ang binata. Na nandirito ito. Na gusto siya nitong makaniig sa gabing ito.

Nagpadagan siya at muling pinaubaya ang kanyang sarili. Nanginginig ang kanyang mga kamay ngunit hindi niya iyon pinahalata. Bagkus ay niyakap niya nalang si Marc habang umuulos ito sa kanyang ibabaw. Sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso.

"Do you know how bad I miss you?"

With that simple whisper of Marc, she totally lost it all. Nag-unahang tumulo ang kanyang mga luha. Hinigpitan niya ang pagkakayakap kay Marc, making sure na hindi siya nito makikitang umiiyak.

She's such a baby! Nakakainis! Drama queen ata talaga siya! Ang tagal niyang hindi narinig/nadama yun mula kay Marc. Kung dati ay balewala lang sa kanya na marinig  itong mag 'I miss you' ngayon ay naiyak na agad siya.

"I-I didn't know that.." Tugon niya.

Patuloy si Marc sa pag-ulos. "I always do..."

Dahil doon ay nagkaroon siya ng motibasyon upang magpatuloy at maghintay pang muli para sa kanila ni Marc.

Yakap-yakap niya ito nang mahigpit habang nakadapa ito sa kanyang ibabaw. Ang isa niyang kamay ay nakalapat sa matikas nitong likod, ang isa naman ay sa buhok nito.

"You're mine.." Anito sa pagitan ng mabibigat na paghinga.

"I-I'm yours.." Tugon niya kasabay ng pagkawala ng ungol sa kanyang labi.

Napapikit siya at lalong napakapit sa batok ng lalake noong bilisan nito ang pag-ulos at lalong pagdikitin ang nagbabaga nilang mga katawan.

"... And I'm yours too."

Natapos ang kanilang pagniniig at si Marc ay nakatulog sa kanyang tabi. Si Leison ay umiiyak pa rin sa isang gilid.

She felt so dirty, yet it felt so good. Siguro ay dahil si Marc iyon-- mahal niya.

That night she realized how much Marc really meant to her. She can't turn him down. Mas pipiliin niya ito kaysa sa kanyang sarili.