တောင်စဉ်၊ မြစ်ပြင် တစ်ခွင်တစ်လွှားဝယ် (MM translation)

Chapter - 28: အခြားကမ္ဘာ (အျခားကမာၻ)

(Uni)

‼Warning - Slight gore and contents that can cause possible uncomfort ahead‼

(ထမင်းစာခါနီး/ ထမင်းစားနေတဲ့အချိန်မှာ မဖတ်ဖို့အကြံပေးချင်ပါတယ်။ Gore contents တွေ မဖြုံတတ်ဘူးဆိုလည်း သဘောပါပဲ 😬)

ခြောက်သွေ့ညှိုးနွမ်းနေသည့် သစ်ပင်

ချူဟွမ်၏မေးခွန်းကြောင့် အခြားသူနှစ်ယောက် ရပ်တန့်သွားကြရလေသည်။

အကြီးအကဲမှာ တဒင်္ဂမျှတွေဝေသွားရပြီး ဘာကိုမျှစဉ်းစား၍မရနိုင်တော့လောက်အောင် ဖြစ်သွားရသည့်တိုင် သူ့အနေဖြင့် အာဏာပြ၍မရနိုင်သည်ကို ဝန်ခံလိုက်ရန်ကလည်း ရှက်စရာကောင်းသည်ဟု တွေးမိသည့်အလျောက် မကျေမချမ်းဖြင့် ပြောလိုက်ပေ၏။
"ဘယ်သိမလဲ... မင်းက ထူးဆန်းတဲ့သတ္တဝါကောင်မို့လို့ နေရင်နေမှာပေါ့"

စကားဆုံးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ထိုသူကား မီးတိုင်တစ်ချောင်းပင်ယူမသွားဘဲ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ဤနေရာရှိ ပုဂ္ဂိုလ်သုံးယောက်တို့အနက် အမှောင်ထဲတွင် မီးအလင်းရောင်လိုအပ်သည်မှာ ချူဟွမ်တစ်ယောက်တည်းသာ ရှိပုံရချေ၏။

ချူဟွမ်: "..."

အနှီလူအိုကြီးသည် "ထူးဆန်းသည့်သတ္တဝါကောင်"ဟူသော အသုံးအနှုန်းကိုပင် နားလည်သဘောပေါက်လေရာ ထိုသူ၏ ဝေါဟာရကြွယ်ဝမှုမှာ သေးတော့မသေးလှပေ။

သို့ရာတွင် ချူဟွမ်တစ်ယောက်သည်လည်း မိမိသိက္ခာကို အဖတ်ဆယ်နိုင်မည့်နည်းလမ်းများကို သိရှိပိုင်ဆိုင်ထားပါသည်။ သူ့အနေဖြင့် အကြီးအကဲ၏ 'ဆိတ်မျက်နှာ' ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် စိတ်ခံစားချက်များ မျှတညီညွတ်သွားရမြဲဖြစ်ကာ - ဆိတ်တစ်ကောင်၏ မျက်လုံးထဲတွင် လူသားများအားလုံးသည် 'ထူးဆန်းသောသတ္တဝါ'များ ဖြစ်နေနိုင်သည်ပင်။

နန်ရှန်းမှာ အနေရခက်စွာဖြင့် ချောင်းဟန့်လိုက်၏။
"သူက အသက်ကြီးပြီမို့လို့ စိတ်က သိပ်မရှည်တော့တာပါ"

"သိသာပါတယ်ကွာ။ တခြားသူတွေအပေါ်လည်း သူက ဆိုးတာမှန်ပေမယ့် ငါ့အပေါ်မှာကျ ရှယ်ပလန်နဲ့ကို ဆိုးနေတာ"
ချူဟွမ်မှာ ခဏမျှ စဉ်းစားနေပြီးနောက် နားမလည်နိုင်စွာ မေးလာလေသည်။
"ငါက အဲ့လောက်တောင် စိတ်ရှုပ်ဖို့ ကောင်းတာလား?"