တောင်စဉ်၊ မြစ်ပြင် တစ်ခွင်တစ်လွှားဝယ် (MM translation)

Chapter-25: အခြားကမ္ဘာ (အျခားကမ႓ာ)

(Uni)

ချူဟွမ့်လက်များကို မွေ့ယာစောင်အောက်သို့ ညင်သာစွာပြန်ထည့်ပေးထားလိုက်‌သည်။

ချူဟွမ်အတွက် ယခင်တစ်ခေါက်ပြုတ်ကျခဲ့စဉ်က ရရှိလာခဲ့သည့်စိတ်ဒဏ်ရာက အရိပ်တစ်ခုပမာခြောက်လှန့်နေဆဲဖြစ်ပုံရ၏။ သူပြုတ်ကျလာသည့်အချိန်တွင် သတိလည်တစ်ချက်မလည်တစ်ချက်ဖြစ်နေခဲ့သော သူ့အသိစိတ်မှာ အလွန်အင်အားကြီးလှသည့်ဖိစီးမှုတစ်ခုကြောင့် ပြန်လည်ကြည်လင်လာရလေသည်။

ဤအခိုက်အတန့်ကို အမိအရဖမ်းဆုပ်လျက် ချူဟွမ်တစ်‌ယောက် ကြောက်အားလန့်အားဖြင့် ထိုစဉ်တုန်းကအဖြစ်ကို အမှတ်ရဖြစ်အောင်ရမိလိုက်သေးချေသည်။
/"ငါ ခုန်ချလိုက်မိပြန်ပြီလား?"/

ထို့နောက် ထိုသို့လုပ်မိခြင်းမဟုတ်မှန်း ပြန်သတိဝင်လာသောအခါတွင်မှ စိတ်အေးလက်အေးဖြင့် ဆက်၍ပြုတ်ကျနိုင်လေတော့သည်။

ချူဟွမ်၏ဘယ်ဖက်တစ်ခြမ်းလုံး မလှုပ်နိုင်တော့ပြီဖြစ်သော်လည်း ထိုသူမှာ သူ့ကိုယ်ဟန်အနေအထားကို တတ်နိုင်သလောက်ချိန်ညှိပြင်ဆင်လိုက်ကာ သူမြေပေါ်ကျလာသည့်အချိန်တွင် ဇက်ကျိုး၍ဖြစ်စေ၊ ရှက်စရာကောင်းလောက်အောင် အမြင်ရဆိုးလှသည့် အခြားအနေအထားတစ်မျိုးမျိုးဖြင့်ဖြစ်စေ မရှုမလှအသက်ထွက်ရခြင်းမျိုး မတွေ့ကြုံရစေရန် ကြိုးစားလိုက်ပေ၏။

သို့ရာတွင် မကြာမီအချိန်အတွင်း၌ပင် သူ့အနေဖြင့် စိတ်အပူလွန်နေခဲ့ခြင်းသာဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရလျက် - အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် နန်ရှန်းက သူ့ကိုမြေပေါ်ကျလာရန်ခွင့်မပြုဘဲ လက်နှစ်ဖက်ကိုဆန့်တန်းဆီးကြိုနေနှင့်ကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲယူပွေ့ဖမ်းထားလိုက်သောကြောင့်ပင်။

နန်ရှန်း၏လက်ဖဝါးပြင်မှာ နွေးထွေးကြံ့ခိုင်လှ၍ အလွန်လုံခြုံသည်ဟူသည့်ခံစားချက်မျိုးကို ပေးစွမ်းနိုင်သော်လည်း အနှီနွေးထွေးလုံခြုံသည့်ခံစားချက်ကား ချူဟွမ်၏လက်ရှိစိတ်အခြေအနေကို သက်သောင့်သက်သာဖြစ်အောင် မဖြေလျှော့ပေးနိုင်ပါလေ။ သူသည် အလွန့်အလွန်စိတ်ညစ်ညူးလျက်ရှိပြီး နန်ရှန်းရှေ့မှောက်ရောက်နေသည့်အခါတိုင်း သူ့အနေဖြင့် ဤမျှလောက်သူရဲကောင်းမဆန်သည့်ပုံမျိုးဖြစ်နေရတတ်သည်ကို လက်မခံနိုင်ဘဲရှိနေချေ၏။