Baştan Çıkarma Sistemim

Bölüm 4: Sistem Uyanır

Karşısındaki beş kişiden öne çıkan kişi; sarı saçlara ve parlak mavi gözlere sahipti. Uzun boyu ve hafif yapılı vücudu ile öne çıkıyordu. Ancak asıl olayı yakışıklı kelimesini hak edecek o çehresiydi. Ancak Bryan ile ayıran tek özellik bu değildi. Asıl olay sağ göğsünün üzerinde asılı duran parlak sarı rozetti.

Bu bile Bryan arasındaki uçurumu göstermek için yeterli bir şeydi. Sarı rozet bir Seçilmiş ya da 100,000,000 Kaplan Lirası'nı aşan büyük bir servetin göstergesiydi. Genç yaşında bu kadar güce sahip olan kişi sayışı, insan nüfusunun yanında çok azdı.

Bryan bu beş kişiyi görünce kalbinin atmayı bıraktığını hissetti. Öyle afallamıştı ki neler düşüneceğini, ne tepki vereceğini bilmiyordu.

Bağırmalı mıydı?

Ancak girişten çok uzaktaydılar, güvenliğin duyması imkansızdı.

Af mı dilemeliydi?

Bryan bunun çok ezikçe olduğunu düşünüyordu. Bu kendisinin kırmızı çizgisiydi. Babası ölmeden önce ona sadece borç ve yalnızlık bırakmamıştı; aynı zamanda bir çift cümlede bırakmıştı.

"Yalvarmak yerine ölmeyi tercih ederim, evlat. Bir kez yalvardıktan sonra bir daha kendini toplayamazsın; dik durmayı öğren."

Bryan ertesi sabah babasının tabutunun kaldırılışını izlemişti. Tüm bunlar dört sene önce; Bryan on üç yaşındayken gerçekleşmişti. Ancak Bryan karşısındaki kişilerin neler yapabileceğini tahmin ediyordu.

Tam o sırada onun kalbini paramparça eden ve dayanma gücünü kaybetmesine neden olan bir olay gerçekleşti.

Rhett, Bryan'ın yanından ayrıldı ve heyecanla karşıya geçti.

"Patron Luca, artık bana ve aileme bulaşmayacaksınız değil mi? Ve umarım sözünüzü tutarsınız." Dedi Rhett heyecanla.

Sarı saçlı gencin ismi Luca'ydı.

"Endişe etmene gerek yok," dedi Luca. "Ben senin gibi değilim. Ayrıca önemsiz bir fabrika çalışanını terfiye ettirmek için ismini söylemem yeterli. "

"Teşekkürler, Patron Luca."

"Her neyse... İyi iş başardın. Bundan sonra benim gözetimim altındasın, iyi şeyler bekliyorum senden." Diye devam etti Luca, ardından bir tomar para çıkartıp Rhett'e fırlattı. "Çevreyi gözle ve gelen kişileri buradan uzaklaştır. Bir güvenlik görevlisi falan gelirse yüksek sesle ıslık çal."

"Anlaşıldı." Rhett heyecanla parayı yakaladı ve oradan ayrıldı.

"Rhett..." diye arkasından mırıldanmaktan başka bir şey yapamadı Bryan, şuan da ne hissettmesi gerektiğinden emin değildi. Dünün verdiği hayal kırıklığını arkadaşı ile atlatmayı düşünüyordu, çünkü tek dayanak noktası Rhett'ti.

Rhett yüz metre ötede arkasını döndü ve sakince Bryan'a baktı.

"Bu sefer büyük balığı öfkelendirdin, Bryan. İki yıllık arkadaşım yüzünden, ailemden ve geleceğimden vaz geçemem... Umarım beni anlarsın ve oradan en az hasarla ayrılırsın."

"Onu içeri alın. Ne olur, olmaz." Diye yanındakilere emretti Luca, ardından eski kız soyunma odasının kapısından içeriye girdi.

Diğer dört kişi Bryan'ı çevreledi ve ite kaka içeriye soktu. Bryan istese hareket etmez ve orada sabit durabilirdi. Ancak Luca buradaydı. İşler çığırından çıkabilir ve onu daha da öfkelendirebilirdi.