I'm Born as an Eryndor! (Season 1&2)

Chapter 18

# CHAPTER18

Hindi ko magawang yakapin ang aking sarili. Medyo nakakaramdam na ako ng ginaw. Bumaling ako sa kasama kong bata din. Nakasandal siya sa malaking bato. Marahang nakapikit ang kaniyang mga mata. Nakatulog siya sa kakaiyak kagabi pa. Ngumuso ako. Sa tingin ay madaling araw na, ilang oras nalang ay mag-uumaga na. Ang sabi sa amin ng dumukot sa amin, gusto kami makita ng tinutukoy niyang reyna ng kadiliman. Siguro ay maya-maya ay idadala na kami sa kaniya. Eh ano naman ang konek namin sa kaniya, aber? At saka, wala siyang mahihita sa amin. Wala kaming malakas na kapangyarihan, hindi tulad kay Vencel o isa sa mga Eryndor.

Kumawala ako ng isang malalim na buntong-hininga saka yumuko. Marahan kong ipinikit ang aking mga mata. Sa totoo lang ay wala pa akong tulog. Hindi ako makatulog at ayokong matulog. Hindi ko alam kung anong gagawin niya sa amin habang tulog kami. Hindi bale na malalaman ko kung ano ang sunod nilang hakbang. Pero sa parte ko, nakakaramdam pa rin ako ng kaba at takot. Muli akong bumaling kasama ko. Nakaramdam din ako ng habag para sa kaniya. Hinahanap din kaya siya ng mga magulang niya? May ideya ba ang mga ito kung saan siya matatagpuan?

Binawi ko ang aking tingin.

"Rini?"

Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na 'yon. Agad ko hinahanp kung saan nanggagaling 'yon. Hindi kaya guni-guni ko lang 'yon?

"Narito ako." muli niyang sambit.

Namataan ko ang gumagalaw na anino sa mga mabatong pader ng kweba sa banda namin. Naging hugis tao 'yon. Umawang ang aking bibig nang may lumabas mula doon. "O-Otis?" halos pabulong kong tawag sa kaniya.

"Ako nga, Rini." saka mabilis niya akong nilapitan. Lumuhod siya sa harap ko. Pinagmasdan niya ako, tinitingnan niya kung may tinamo akong sugat o pasa. "Mabuti at hindi ka nila sinaktan." wika pa niya.

"P-paanong..." hindi ko maituloy ang sasabihin ko nang bigla niyang tinakpan ang aking bibig sa pamamagitan ng kaniyang palad. Idinikit pa niya ang hintuturo niyang daliri sa kaniyang mga labi. "Huwag ka magsalita, baka matunugan nila tayo. Kailangan kita itakas." pabulong niyang sabi.

Lumunok akong tumitig sa kaniya. Imbis ay tumango ako bilang pagsang-ayon. Nagmamadali siyang kalasin ang tali sa aking mga paa at kamay. Malaking pasasalamat ko sa kaniya dahil nakawala na ako sa pagkatali. Inaalalayan niya akong makatayo. Sisimulan na sana namin tumakas pero pinigilan ko si Otis. Nagtataka siyang tumingin sa akin.

"Kailangan din natin siya iligtas. Tulad ko, isa din siyang bihag." paliwanag ko.

Agad niyang binalingan ang batang babae sa likuran namin. Nagbuntong-hininga siya bilang pagsuko. Sabay namin ito dinaluhan para gisingin at alisin ang mga tali sa kaniya. Naging tagumpay kami. Gigisingin ko sana siya nang may narinig kami.

"Hm-hm-hm..." isang mahinang tawa.

Napaitlag kami pareho ni Otis nang marinig namin ang boses na 'yon. Pareho kami natigilan nang napagtanto namin kung kanino galing ang boses na 'yon. Sa mismong batang babae! Nakayuko siya. Napaatras kaming dalawa nang makita namin na may bumabalot sa kaniya na itim na araw sa kaniyang katawan. Hinarang ni Otis ang kaniyang sarili para sa akin.

Anong ibig sabihin nito?

Dahan-dahan tumayo ang batang babae. Nanatili siyang nakayuko. Lumunok ako pero hindi matanggal ang tingin ko sa kaniya. Anong nangyayari sa kaniya? It seems like, she was possessed by someone. Pero sino 'yon?

"Itim na mahika." rinig ko mula kay Otis, matigas niya 'yon sinambit. Tumingin ako sa kaniya na nagtataka. "Sa tingin ko ay tuluyan nang sinakop ang kaniyang katawan." bumaling siya sa akin. "Kailangan na natin makaalis dito, Rini hangga't maaga pa!" sabay hinawakan niya ang isang kamay ko. Mabilis niya akong hinila at lumayo pero...