After that incident, I didn't talk. Umuwi rin agad kami. He take me home like what he always did. He was silent, but his gestures is still the same. Maayos niya akong hinatid sa bahay na parang wala siyang sinabi kanina na naging dahilan kung bakit naiilang ako ngayon. I thought he's mad or what, but I was wrong.
It's already 6pm o'clock when we've arrived. Lumabas agad ako sa sasakyan niya katulad nang ginawa niya. Hindi ko na siya hinintay na pagbuksan ako. I can do it by myself. I don't need everyone's help.
Suminghap siya nang makita na nakalabas na ako. Sandaling tumingin siya sa bahay namin at binalik ang tingin sa akin. "You should go inside, Caralia. Baka hinahanap ka na ng magulang mo." he said.
Ngumiti ako at tumango. "Thank you, Jayson."
"Don't say that. We're friends, right?"
"Oo naman, Jayson." I nodded.
"Glad to hear that." Bumuntong hininga siya at ngumiti. "Go inside, Alia. It's getting late."
"Good night, Jayson. See you tomorrow." I stated.
"Good night, Caralia."
Inaamin ko na hindi pa kami close. Wala pa kami sa stage na 'yon. Normal lang naman 'yon, 'di ba? Nasa stage pa lang kami na kinikilala ang isa't isa. Katulad ng mga pinsan ko no'n nang una ko silang makita. Kinilala namin ang isa't isa hanggang sa maging ganito kami ngayon. Katulad kay Aika no'n na akala ko na hindi ko makakasundo pero kaibigan ko ngayon. Ganito rin 'yon. Dadating rin ang panahon na hindi na ako maiilang sa kanya. May part sa akin na natatakot ako na ibigay ang tiwala ko sa isang tao dahil baka isang araw ay bigla na lang siya mawala. At doon magsisimula ulit ako, mahihirapan ako na magbigay muli ng tiwala sa isang tao. Ayaw kong dumating sa punto na ganoon.
Mas gugustuhin ko pang huwag na lang makipag kaibigan at makontento na sa mga nakapaligid sa akin, pero kailangan kong gawin ito dahil normal lang naman ang may mawawala sa buhay mo at may dadating na naman na bago.
Natatakot ako na dumating ulit 'yong oras na magkukulong ako sa kwarto at mahihirapan muli na makipagkaibigan sa ibang tao. Nagsimula 'yon sa mga ex boyfriend ko. My second and my last boyfriend make me like this. Niloko nila ako. Binigay ko ang lahat sa kanila. Akala ko hindi nila ako sasaktan pero nagkamali ako. Gusto ko silang bigyan ng isa pang chance, pero paano kung ulitin ulit nila 'yon? Hindi ko na siguro kakayanin.
I fear to lose someone again. I fear it so much that I won't trust someone else again. Natatakot ako sa mga posibleng mangyari. I'm afraid to be left with nothing.
It so hard to get attached to someone because you know that it's just temporary. They just came to your to life for a two reason. To give you a pain and to give you a lesson.
Mahirap magtiwala dahil alam mong panandalian lang 'yon.
"I was about to talk to you last night, but you're already asleep." Bungad ni Kuya Chase. "Saan ka galing kagabi?" I can sense his anger.
Ang ibig ba sabihin nito ay nakita niya na hinatid ako ni Jayson dito sa bahay? Bakit ba hindi ko naisip na mangyayari ito? Sa susunod ay mag iingat na ako.
"Don't worry, Kuya Chase. I was with my friend. Still remember Aika? I'm with her last night." I replied.
"Really, huh? You liar!" He accused. "Then, who's the guy take you home last night?" His brows lifted.
