Kahve | Texting

32.Bölüm❥

Hep geçer diyorlar ya Olric.
Sence geçer mi?
Geçer elbet efendim;
Bazısı teğet geçer,
Bazısı deler geçer,
Bazısı deşer geçer,
Bazısı parçalar geçer,
Ama mutlaka geçer. -Oğuz Atay

☕

Bir Yıldız Olalım Gökyüzünde

Emre: Yenge vardın mı?

Helen: Emre, yola çıkalı iki saat oldu. Daha altı saat var.

Emre: Ohaa, nereye gidiyorsunuz lan? Son an vazgeçip Norveç'e gitme kararı mı aldınız?

Emre: On saatlik yol mu olur?

Ali: Geri zekalı altıyla ikiyi toplayınca on mu eder?

Emre: Bir saniye.

Emre: Saydım. Sekiz yapıyormuş.

Alya: Woah, olamaz böyle birşey. Şaka yapıyorsun.

Atakan Yiğit: Alya yolda mısın, gittin mi?

Alya: Yeni geldim, abi.

Aslı: Nereye gittin ki?

Alya: Ankara'ya. Siz bilmiyorsunuz sanırım. Babam Ankaralı. Yani biz de Ankaralı oluyoruz, galiba.

Alya: Ama Eskişehir'de büyüdük. Ailemiz hâlâ orda. Biz de üniversite için geldik.

Emre: Oha lan. Anne Norveç, baba Ankara. Netflix, Flash TV sanki xmdjxnlddjmdl

Atakan Yiğit: Ankara'yı mı beğenmiyorsun?

Emre: Ama aşkım, kızma şimdi. Norveç'in yanında sönük kalıyor.

Atakan Yiğit: Hadi lan ordan, Ankara, Türkiye'nin en güzel şehridir.

Helen: ??

Atakan Yiğit: Yani Nevşehir'den sonra.

Emre: QİAŞSÖLSWLZWŞALWÇXOKEÇZĞ
XÖWİKWİĞEKDÖPENXÇSLZÖWİAĞWİSİWLZÖSŞZKÇZPKDXMMFNXMDXKEÖĞSŞWWÜQİAİWLZ

Ali: HANIMCILIK KAZANACAK!!!

Emre: Ankara bebesinin, Nevşehir dölüne imkansız aşkı. Çok yakında sinemalarda.

Helen: Yaw qğsösşekmxçdnxçsowlsls

Atakan Yiğit: Niye imkansız olsun it.

Emre: Tek ona mı takıldın lan, tamam büyük olsun. Oldu mu?

Atakan Yiğit: Oldu :)

Atakan Yiğit: Baldız?

Aslı: Enişte?

Atakan Yiğit: Siz üç kişi gittiniz. Kim tek oturdu?

Aslı: Ay sorma, Helen tek oturdu. Yanına da bir meteor oturdu. Üf üf üf. Yok öyle birşey.

Atakan Yiğit: ne?

Atakan Yiğit: Yalan?

Atakan Yiğit: Şaka?

Atakan Yiğit: Helen, doğru mu bu?

Atakan Yiğit: Lan çevrimdışı, nereye gitti?

Aslı: Sohbetleri sardı da ondan.

Atakan Yiğit: LAN.

Helen: Ne?

Helen: Off Aslı.

Helen: Ya yok öyle birşey. Yanım boş.

Helen: Sakin ol.

Helen: Aslı sen de saçmalama.

Atakan Yiğit: İnanıyım mı?

Helen: Yok diyorum?

Atakan Yiğit: İnandım, inandııım.

Emre: Bu da aşık olunca iyice kedi oldu. Neyse,

Emre: Ali bebekiiim.

Ali: Sabır sabır...

Emre: Sen bu aralar durgun gibisin noldu?

Atakan Yiğit: Emre ilk defa haklı lan. Noldu sana?

Ali: Ne? Bunu nerden çıkardınız lan?

Emre: Abicim bak kız meselesi falan varsa söyle halledelim.

Ali: Kız mı? O ne? Yeniyor mu?

Helen: Yok artık zlroxmedkdlxjdö

Atakan Yiğit: Kız meselesi değildir. Adamın 25 yıllık hayatında hiç kız ismi geçmedi bile.

Helen: Ha senin geçti yani?

Emre: Aha tooletini yaptı.

Emre: Altına.

Atakan Yiğit: Üç yıldır, seni sevdiğimi göz önünde bulundurursak?

Alya: Üç yıldır sevmiyordursundur bence.

Aslı: Altay dilleri topluluğu ağlıyor.

Emre: Ora nere be?

Aslı: Türkçeyi bulan topluluk işte.

Emre: Aklıma direkt futbolcu olan geldi xöodmxçsjxödlkdld

Alya: Ya yemin ediyorum gerizekalı bu çocuk ya.

Ali: Konu dağıldı. Biz de dağılalım artık, hadi Allah'a emanet.

Tam WhatsApp'dan çıkacağım zaman iki bildirim daha geldi ama gruptan değildi.

Atakan Yiğit:

Atakan Yiğit: Tek kişilik miydi bu şehir, sen gidince bomboş kaldı. -Özdemir Asaf

☕

Bölüm içime hiç sinmedi ama dün de atamadım. Elimde doğru düzgün hiç bölüm kalmadı ağağğağağ acil bölüm yazmalıyım ama ben oturmuş boş boş Instagram'da geziyorum.

15 BİN OLMUŞUZ YUPPİİİ

Neyse bugün yazacağım, inşallah. Allah'a emanetsiniz. Galp ❤️