Κεφαλαιο 36

81 19 62
                                    

<<Αχ ελεος τι απαίσια μουσική είναι αυτή! Και το ντύσιμο τους... ΙΟΥ!>> σχολίασε η Στέλλα

Από την στιγμή που μπήκαμε στο κλαμπ δεν είχε σταματήσει να κρίνει τους πάντες και τα πάντα. Τολμώ να πω ότι το μαγαζί ήταν πολυ όμορφο, φυσικά δεν συγκρινόταν με τα κλαμπ της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής, και γεμάτο με κόσμο, όλοι ντυμένοι με δερμάτινα αποκαλυπτικά και μη ρούχα . Η μυρωδιά του αλκοόλ και του τσιγάρου πλανωταν στον χώρο κάνοντας την Φλορα να ζαλίζεται και ο Ίλια την συνόδευσε έξω για να πάρει καθαρό αέρα. Η μουσική ήταν στην διαπασόν και τα κομμάτια που έπαιζαν ήταν ραπ, χιπ χοπ και ροκ. Από την παρέα μόνο εγώ, η Λειλα, η Μιουσα και τα αγόρια φαινόταν να την απολαμβάνουν. Περνούσαμε πολυ καλα αν και δυσκολευτήκαμε πολυ να παραγγείλουμε. Όπως μου είχε πει ο Χοακίν, οι νεράιδες δεν πίνουν αλκοόλ και εδω σερβίρει μόνο αλκοολούχα ποτα, οποτε έδωσα μεγάλη μάχη για να τους πεισω να πιουν εστω ένα σφηνάκι. Το ένα σφηνάκι έγινε 2 και μετά 3 μέχρι να χάσουμε το μέτρημα. Εγώ η Λειλα και η Μιουσα δηλαδή γιατί οι υπόλοιπες αρνήθηκαν να κατεβάσουν πάνω από δυο ποτήρια. Η βραδια κύλησε με την Τέκνα, τον Τιμμυ, τον Ίλια και την Φλορα να αράζουν έξω από το μαγαζί, την Στέλλα, την Μπλουμ, τον Μπράντον και τον Σκαι να μιλάνε περί ανέμων και υδάτων και εμένα, την Λειλα, την Μιουσα, τον Στεφαν και τον Σαμ να χορεύουμε ξέφρενα στην πίστα. Ο Ριβεν είχε βρει το θήραμα του για απόψε, μια νεαρή μάγισσα με έντονο κοκκινο μαλλι «ντυμένη» με ένα δερμάτινο φόρεμα που μόνο φόρεμα δεν το λες. Πιο πολυ για ζώνη έκανε. Η Μιουσα ήταν στο Τσακ να μην την ξεμαλλιάσει και να χώσει μπουνιά στον Ριβεν αλλά ο Σαμ της αποσπούσε την προσοχή. Σε μια φάση, δεν ξερω πως μην με ρωτάτε, ο Στεφαν κατέληξε να με αγκαλιάζει από πισω και εγώ να γελαω με ένα αστείο που είπε ενώ κουνούσα το σώμα μου στον ρυθμό της μουσικής. Ειχαμε έρθει πολυ κοντά και όταν με πλησίασε το κεφάλι του λίγο παραπάνω η μουσική άλλαξε σε τρανς και χαρούμενες κραυγές μας διέκοψαν. Βγήκα από την αγκαλιά του και ενώ ήθελα να πω κάτι στην Λειλα, το βλέμμα μου σκάλωσε σε ένα ζευγάρι σμαραγδένια μάτια.

Ήταν εδω... Αναρωτιέμαι αν με είδε πριν με τον Στεφαν...Τι ανοησίες λεω;! Δεν έγινε κάτι για να δει! Και βασικά... ακόμα και να γινοταν...δεν του πέφτει λόγος.

Δίχως να ελέγξω τα πόδια μου πήγα να τον χαιρετήσω αλλά μια μαυρομαλλα μάγισσα έκατσε και τριβόταν στα πόδια του, χώνοντας την γλώσσα της μέσα στο στόμα του. Ήταν πολυ αργά για να γυρίσω όμως γιατί ο Χοακίν με είδε και με έφερε στην παρέα τους. Τους χαιρέτησα και ο Εις δεν έχασε χρόνο για να μου την πέσει. Στην αρχή νόμιζε ότι ήμουν μάγισσα εξαιτίας του μαύρου στενού φορέματος που είχα επιλέξει να βάλω και αναρωτήθηκε πως του είχα ξεφύγει ενώ ο Ναμπου με ρώτησε αγχωμένα αν είναι εδω η Λειλα και όταν δέχθηκε θετική απάντηση στην κυριολεξία πετάχτηκε πάνω και χώθηκε στο πλήθος να την βρει. Και όλα αυτά ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΦΙΛΙΟΥΝΤΑΙ!!!!

Fairy Dust Where stories live. Discover now