Fairy Dust

Κεφαλαιο 27

<<Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς >> είπε τελικά αλλά δεν χρειαζόμουν τις δυνάμεις μου για να καταλάβω ότι μου έλεγε ψέματα.

<<Νομίζω ξερεις μια χαρά τι εννοώ>> απάντησα γελώντας

<<Πως και ήρθες στον Αλφεα>> είπε αλλάζοντας το θέμα

<<Ώστε έτσι θα το παίξεις τώρα Ε; Οκ...>> είπα αλλά δεν το συνέχισα γιατί ήθελα πολυ να συζητήσω μαζί του. Και να μείνω δίπλα του. Και να τον κοιτάω... Α δεν είμαι καλα! Τα έχω παίξει!

<<Εμ...ήρθα για να μαθω να ελέγχω τις δυνάμεις μου. Από κει που έρχομαι ο κόσμος δεν πιστεύει στην μαγεία γιατί πολυ απλά δεν υπάρχει μαγεία για να την πιστέψουν.>> ειπα

<<Από που έρχεσαι;>> ρώτησε περίεργος

<<Από την γη>>

Με κοίταξε έκπληκτος <<Μα αφού δεν υπάρχουν νεράιδες στην γη>> είπε τελικά

<<Ναι το θέμα είναι ότι εμαθα πως δεν κατάγομαι από κει πρόσφατα, αλλά από την Ατλαντίδα>> και του εξήγησα την κατάσταση. Είχε μείνει άναυδος.

<<Ουαου... >> είπε τελικά

<<Και τώρα>> ειπα σηκώνοντας τον αντίχειρα μου στον αέρα<<πες μου και συ για σένα. Σου ειπα ολη την ιστορία της ζωής μου>>

<<Δεν σε ρώτησα να μου την πεις ολη>> απάντησε

<<Με ρώτησες ερωτήσεις για μενα όμως οποτε πρέπει να μου πεις και συ κάτι>>

<<Κάτι>> είπε γελώντας

<<Αρηηη>> του ειπα σαν να τον μαλώνω

<<Δεν είμαι υποχρεωμένος να σου πω τίποτα>> είπε και εγώ νευρίασα. Είμαι τελειως ηλίθια που ανοίγομαι και λεω τόσα μυστικά σε έναν μάγο ο οποίος φαίνεται ότι παίζει μαζί μου. Εφυγα από δίπλα του με σκοπό να βγω έξω.

<<Που πας;>> με ρώτησε

<<Φεύγω! Αφού δεν έχεις τίποτα να πούμε δεν υπάρχει άλλος λόγος να κάτσω>>

<<Άντε γεια>> είπε αδιάφορα

Όταν είχα φτάσει στα μισά της διαδρομής τον είδα μπροστά μου. Είχε τηλεμεταφερθει.

<<Μπορείς να φύγεις από μπροστά μου;>> τον ρώτησα πεισματάρικα

<<Γιατί θες τόσο πολυ να μάθεις για μενα;>> ρώτησε κοιτώντας με στα μάτια

<<Γιατί να μην θέλω;>> του απάντησα με ερώτηση

<<Γιατί οι περισσότερο δεν ενδιαφέρονται να μάθουν και αν το κάνουν είναι για να το χρησιμοποιήσουν εναντίον σου>>