Fairy Dust

Κεφαλαιο 6

<<Τι πράγμα;!>> φώναξα έξαλλη <<Τι λέτε;>>

<<Εδώ είναι που περιπλέκεται η κατάσταση.>> είπε η Φαραγκοντα <<Βλέπεις... θεωρούσαμε ότι ο Βαλτορ είχε σκοτώσει όλους τους κατοίκους της Ατλαντίδας και είχε κατακτήσει την δύναμη του νερού των αστεριών όμως το άνθος μας έδειξε πως δεν είχαμε όλα τα δεδομένα. Με το που ειδοποιήθηκα γι αυτή την εξέλιξη, επισκέφτηκα τους γονείς σου και μου είπαν όλοι την αλήθεια>> είπε και τους κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να ήθελε αυτοί να συνεχίσουν την αφήγηση

<<Πως ήξερες που να τους βρεις;>> την ρώτησα πριν συνεχίσουμε

<<Το δέντρο της ζωής μου είπε την τοποθεσία σου. Με ένα άγγιγμα των ριζών του μπορείς να δεις τα πάντα>> απάντησε

<<Και τώρα έρχεται η σειρά μας να σου εξηγήσουμε>> είπε η μητέρα μου.<<Αρχικά να πούμε το ποιο βασικό, πως είμαστε και μεις κάτοικοι της Ατλαντίδας. Δουλεύαμε στο παλάτι, εγώ ως βοηθός της βασίλισσας και ο Νίκος ως εκπαιδευτής των πολεμιστών. Τα πραγματικά μας ονόματα είναι Καρολίνα και Νηρεας. Ήμουν έξω από το δωμάτιο της βασίλισσας όταν άκουσα φωνές και πράγματα να σπάνε. Τρόμαξα πολύ αλλά η θέση μου δεν μου επέτρεπε να εισέλθω στο δωμάτιο της. Μερικά λεπτά μετά η βασίλισσα βγήκε τρέχοντας και επειδή δεν με είδε έπεσε πάνω μου. Την ρώτησα τι συμβαίνει και μου αποκρίθηκε πως πρέπει να εκκενώσουμε το παλάτι γιατί ο Βαλτορ επέστρεψε. Έτρεξα να ειδοποιήσω αλλά δεν πρόλαβα. Η απότομη πτώση της θερμοκρασίας είχε γίνει αισθητή. Βρήκα τον Νίκο και μαζί τρέξαμε μέσα στο παλάτι να βρούμε την βασίλισσα για να την βγάλουμε έξω ασφαλή. Την βρήκαμε κουλουριασμένη να κλαίει σε έναν διάδρομο ενώ παράλληλα ακούγαμε πως ο Βαλτορ πλησίαζα την τοποθεσία μας. Μας κοίταξε στα μάτια και όταν συνειδητοποίησε ποσό κοντά είναι ο Βαλτορ και πως οι πιθανότητες να επιβιώσει ήταν ελάχιστες μας ζήτησε μια χάρη. Εμείς αναρωτηθήκαμε τι μπορεί να ζητάει από μας η βασίλισσα τέτοια ώρα. Μας εξήγησε πως ο Βαλτορ την κυνηγάει για να απόκτηση την δύναμη των αστεριών, πράγμα που το ξέραμε ήδη, και πως δεν πρέπει να πέσει με τίποτα στα χέρια του. Μας εκμυστηρεύτηκε ότι είναι έγκυος στις πρώτες εβδομάδες και πως το παιδί θα κληρονομήσει αυτή την δύναμη. Την ρωτήσαμε τι ήθελε από μας να κάνουμε και μας απάντησε:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
19 χρόνια πριν

<<Μπορείτε να το σώσετε;>> μας ρώτησε η Ατλάνα

<<Μα βασίλισσα μου πως θα το κάνουμε αυτό;>> την ρώτησα

<<Αυτό αφήστε το πάνω μου. Ακολουθήστε με>> είπε και άρχισα να τρέχει με εμάς να την ακολουθούμε από πίσω. Μπήκε σε ένα δωμάτιο στην καρδιά του κάστρου και κλειδαμπάρωσε την πόρτα. Στην συνέχεια πήρε ένα βιβλίο από το γραφείο που υπήρχε πισω της και έψαχνε με τεράστια ταχύτητα τις σελίδες. Όταν βρήκε αυτό που ήθελε μας πλησίασε, έπιασε τα χέρια μου και άρχισε να ψέλνει. Τα Ματια της άστραψαν και Γαλάζιες σπίθες άρχισαν να μας περιβάλλουν. Ξαφνικά ένα μπαμ ακούστηκε από την πόρτα. Και μετά και άλλο. Η Ατλανα σταμάτησε να ψέλνει και άνοιξε μια πύλη. Μας κοίταξε με δακρυσμένα μάτια και είπε

<<Μην μιλήσετε κανέναν για την καταγωγή σας και μην γυρίσετε ποτε ξανα πισω στο Ματζιξ. Προστατέψτε το σαν τα μάτια σας>> πλέον έκλαιγε <<προστατέψτε και αγαπήστε το σαν να είναι παιδί σας>>
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

<<Και εκείνη την στιγμή η πύλη μας έβγαλε στην Γη. Δεν μάθαμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη στην Ατλαντίδα αν και μπορούσαμε να το φανταστούμε. Μετά από 7 μήνες γεννήθηκες και ορκιστήκαμε να τηρήσουμε την υπόσχεση που κάναμε στην βασίλισσα μας. Να αναμειχθούμε με τους γήινους, να μην αναφερθούμε ποτε ξανα για την Ατλαντίδα και να σε προστατέψουμε με όποιον τρόπο μπορούμε>>. Σταμάτησε και με κοίταξε

<<Αυτή είναι ολη η αλήθεια>> συμπλήρωσε ο πατέρας μου

Έμεινα σιωπηλή. Τι να πω... ένιωθα πως αν άνοιγα το στόμα μου δεν θα είχα φωνή να βγάλω. Μόνο δάκρυα. Οι γονείς μου... η μητέρα μου... όλα είναι ένα ψεμα

<<Και ο πατέρας μου;>> ψέλλισα μετά από λίγη ώρα. Σήκωσα το κεφάλι μου και τους κοίταξα <<Τι απέγινε; Ποιος ήταν;>>

<<Δεν γνωρίζουμε. Η βασίλισσα δεν ήταν ούτε  παντρεμένη ούτε αρραβωνιασμένη. Ανέβηκε πολυ νέα στον θρόνο εξαιτίας του θανάτου της μητέρας της. Όπως ανέφερε πριν η Φαραγκοντα, μόνο γυναίκες βασιλεύουν στην Ατλαντίδα, όποτε ο πατέρας της απλά την συμβούλευε όταν στέφθηκε βασίλισσα.>>

<<Η Ηλεκτρα γνωρίζει;>> ρώτησα

<<Όχι. Προτιμήσαμε να αφήσουμε αυτό το κομμάτι απέξω. Είναι μικρή ακόμα>> απάντησε ο πατέρας μου

<<Άρα...>> συμπλήρωσα, <<τι είμαι;>>

<<Είσαι πολλα πράγματα Αφροδίτη...>> είπε η Φαραγκοντα<< είσαι η τελευταία νεράιδα του νερού, νόμιμη διάδοχος του θρόνου της Ατλαντίδας και φύλακας της δύναμης των αστεριών του νερού>>
<<Και θα ήταν τιμή μου>>συμπλήρωσε <<να σε έχω μαθήτρια στο σχολείο μου>>.