Fairy Dust

Κεφαλαιο 10

Σύμφωνα με τον χάρτη, εγώ βρισκόμουν στον κεντρικό όροφο, στον οποίον βρίσκονται οι αίθουσες διδασκαλίας, το εργαστήριο παραγωγής φίλτρων, η κουζίνα, το κεντρικό χολ στο οποίο βρισκόμουν εγώ εκείνη την στιγμή, το σχολικό ιατρείο, το μουσείο, το θερμοκήπιο...ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ! Είχα καταλάβει ότι αυτό το μέρος είναι τεράστιο αλλά αυτό παραπάει! Τέλος πάντων συνεχίζω...το βεστιάριο, μια αίθουσα αναψυχής και η κεντρική αίθουσα όπου οι νεράιδες παίρνουν εκεί το πρωινό τους και γίνονται οι χοροί. Στον πρώτο όροφο βρίσκονται οι κοιτώνες των μαθητών και τα δωμάτια των καθηγητών, τα γραφεία τους, το γραφείο της διευθύντριας Φαραγκόντα, μια βιβλιοθήκη, ένα δωμάτιο προσομοίωσης, ένα αμφιθέατρο, η αίθουσα αρχαίας ιστορίας και η αίθουσα των ρολογιών...τι στο καλό είναι αυτό; Προτού προχωρήσω, αποφάσισα να διαβάσω όλον τον χάρτη για να σιγουρευτώ ότι δεν μου ξέφυγε τίποτα. Στο ισόγειο, υπάρχουν δωμάτια που φυλάνε μαγικά αντικείμενα, αγάλματα και ξόρκια, τα οποία αποτελούν παράρτημα ενός τεράστιου λαβυρίνθου που φτάνει μέχρι και κάποια χιλιόμετρα μακριά από το σχολείο, και υπόγεια τούνελ που ενώνουν το σχολείο μας με άλλα 3 σχολεία.-Αυτό και αν είναι ενδιαφέρον-. Επίσης , στον βόρειο πύργο υπάρχουν τα αρχεία της σχολής ενώ ο νότιος πύργος χρησιμοποιείται σαν αποθήκη . Ο χάρτης όμως δεν αναφερόταν μόνο στο εσωτερικό του σχολείου αλλά και στις εξωτερικές εγκαταστάσεις, δηλαδή το προαύλιο, τους υπαίθριους χώρους εκπαίδευσης και...στάση λεωφορείου;

Εφόσον βρήκα που έπρεπε να πάω ανέβηκα την κεντρική σκάλα, μετά έστριψα στην αριστερή και συνέχισα όλο ευθεία στον διάδρομο μέχρι να βρω το δωμάτιο με τον αριθμό 14. Δεν άργησα ιδιαίτερα να το βρω. Στον τοίχο δίπλα από την πόρτα, υπήρχε μια πινακίδα που έλεγε 7 ονόματα: Μπλουμ, Στέλλα, Μιούσα, Τέκνα, Λέιλα, Φλόρα και Αφροδίτη.

<<Πως θα χωρέσουμε 7 κορίτσια σε ένα δωμάτιο;>> αναρωτήθηκα και άνοιξα την πόρτα.

Παίρνω πίσω αυτό που ρώτησα. Το δωμάτιο είναι τεράστιο! Με το που μπαίνεις μέσα, δεξιά της πόρτας υπάρχει ένα σαλόνι με 2 μεγάλους καναπέδες και ένα πουφ γύρω από ένα γυάλινο τραπεζάκι, πάνω από τους οποίους υπάρχουν ράφια με γλάστρες, ηχεία και ένα ραδιόφωνο. Όλος ο χώρος φωτίζεται από την τζαμαρία που υπάρχει απέναντι από την εξώπορτα και καλύπτει όλη την πλευρά και απέξω φαινόταν το μπαλκόνι που ήταν γεμάτο με λουλούδια.  Ανάμεσα στους καναπέδες και την τζαμαρία υπήρχε μια πόρτα ενώ στην αριστερή πλευρά- απέναντι από την πόρτα- υπήρχαν 2. Λογικά είναι η είσοδος των δωματίων καθώς ήχοι ακούγονταν και από τις 3.  Εκείνη την στιγμή η πόρτα στα αριστερά μου άνοιξε και μια κοπέλα εμφανίστηκε μπροστά μου κρατώντας ένα τεράστιο πράγμα που έμοιαζε με στερεοφωνικό αλλά πολύ πιο σύγχρονο και περίεργο. Είχε blueblack κοντά μαλλιά πιασμένα σε 2 κοτσιδάκια, πολύ ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και πολύ σκούρα μπλε σχιστά μάτια. Από το ντύσιμο της και αυτό που κρατούσε υπέθεσα ότι αυτή ήταν υπεύθυνη για τα ηχεία που βρίσκονταν στο σαλόνι. Είχε πολύ άνετο στιλάκι: μια κόκκινη κοντή μπλούζα με μία τιράντα, ένα χαμηλοκάβαλο φαρδύ τζιν και φαρδιά παπούτσια.

<<Τέκνα δεν έχει χώρο στο σαλόνι να το βάλω. Γιατί να μην το αφήσω απλά στο δωμάτιο μας;>> φώναξε προς το δωμάτιο απ' όπου βγήκε

<<Γιατί το έχεις γεμίσει με τα μουσικά σου όργανα και σε λίγο δεν θα χωράμε ούτε εμείς οι ίδιες>> ακούστηκε μια φωνή- της Τέκνας λογικά- από μέσα

<<Τσσσς>> έκανε εκνευρισμένη και γύρισε το κεφάλι της προς τα εμπρός. Τότε ήταν που με είδε να στέκομαι στην πόρτα και να την κοιτάω.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ξερω μικρό και οχι και τόσο ενδιαφέρον κεφάλαιο αλλά ήθελα να σας δώσω μια εικόνα πως είναι το σχολείο καθώς ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας θα διαδραματίζεται εκεί μέσα.