Bizim Mucizemiz

23.BÖLÜM

Keyifli okumalar MD ailesi! 🌸

👉🏻 ilk sahnemize yukarıdaki müzikle başlayabilirsiniz. "A Curious Glance-Tom Howe, Stephan Tait"

"Aaahhhh bitmedi mi daha bu gün?"

Demir oturduğu sandalyede kafasını arkaya atmış, gözlerini kapatmıştı. Doruk ise masanın üzerine kollarını dayamış, alnını da kollarına yaslamıştı. Kendi kendine homurdandı.

"Demir Allah aşkına sus, kafam hiçbir şeyi kaldırmıyor şu anda biraz daha bağırırsan askerlik hünerlerimi üzerinde sergilemeye başlayacağım."

Nazlı da oturduğu koltukta kendinden geçmiş vaziyette yorgunluktan gözlerini zor açıyordu. 

"Bir dakika sakin geçmedi, bir dakika! Günlerdir yattıktan sonra bir anda böyle bir güne mi başlanır? Hamlamışım sanki, ağrıyor her yerim..."

Demir derin bir nefes aldı ve gözlerini açarak başını kaldırdı. Bakışları asistan odasının etrafında gezdi. 

"Ali nerede? Biz böyleysek onu düşünemiyorum, sızıp kalmasın bir yerlerde..."

Nazlı kaşlarını çattı ve oturduğu yerde doğruldu.

"Cidden Ali nerede? Bir saattir ben de görmedim onu en son MR sonucunu alıp Ferman Hoca'ya gidecekti."

Doruk kafasını kaldırmadan cevap verdi.

"Gelir birazdaaan salın şu çocuğu biraz."

Nazlı tam yerinden kalktığı sırada kapının açılmasıyla duraksadı. Açelya ve Gülin heyecanla içeriye girdiklerinde yüzlerinde kocaman bir gülümseme vardı.

"Eveeet ne zaman gidiyoruz?"

Demir baygın bakışlarını sevgilisine yönlendirdi.

"Nereye?"

Açelya inanamaz bir şekilde Demir'e baktı.

"E elbise almaya tabii ki neye olacak? Yarın akşam kot pantolon, T-Shirt ile gitmeyi düşünmüyorsun herhalde aşkım."

Doruk anında başını kaldırdı ve ellerini masaya dayayarak kendini ittirdi. 

"Oldu o zaman bana müsaade. Size de güzel gezmeler..."

Doruk ayağa kalkıp kapıya yöneldiği esnada Demir önüne geçti.

"Hop hop nereye koçum? Dur daha yeni başlıyoruz ya, hayatta bırakmam."

Doruk dudaklarını yana kıvırdı. 

"Aynen bende ne zaman şu deli gibi yorgunluğumla alış verişe gideceğiz diye bekliyordum Demir. Hadi bir çekil."

Demir kapının önüne geçti. 

"Doruk ben de gitmek hiç istemiyorum ama Açelya'yı tanıyorum ve inan bana şu an hiç tribini kaldıramam. Bu yüzden beni tek bırakırsan seni evden atarım abi."

Doruk bir geriledi.

"Hadi canım hadi yemezler çekil şuradan."

"Yemin ederim sokakta kalırsın, bak yemin ettim. Açelya'ya sor al bak, yeminimi o bilir benim."

Doruk, Açelya'ya döndü. Açelya durum vahim dercesine alt dudağını ısırıp gözlerini kapadı ve başını iki yana salladı.

"Bu konuda hayatta blöf yapmaz Doruk, klinik olarak test edildi ve kanıtlandı."

Doruk bir tırstı. 

"Harbi mi ya?"

Demir kaşlarını havaya kaldırdı.