Bizim Mucizemiz

14.BÖLÜM

Keyifli okumalar MD ailesi!

👉🏻 İlk sahnemize yukarıdaki müzikle başlayabilirsiniz. "Autumn Breeze-Joshua Pacey"

Ali usulca kahve gözlerini araladı. Ortam hala karanlıktı, yalnızca baş ucundaki lambanın loş ışığı etrafı aydınlatıyordu. Gözlerini kırpıştırdı ve elindeki varlığın sahibine baktı. 

Nazlı'nın başı hala Ali'nin omzundaydı. Ali onu uyandıramamak için oldukça yavaş bir şekilde başını, Nazlı'nın saçları üzerinden kaldırdı. Hafifçe öne doğru eğildi ve Nazlı'sının melekler gibi uyuyuşunu seyretmeye başladı. 

Yüzünün her santimini, kirpiklerinin her tanesini izledi ve gülümsedi. Gözlerini kapattı ve saçlarının üzerine ufacık bir buse kondurarak bir süre öyle kaldı. Saçlarının kokusunu içine çekti.

Nazlı biraz kıpırdandı. Ali geri çekilirken endişeyle kaşlarını çattı. Nazlı gözlerini araladı ve derin bir nefes aldı. Önce eline baktı daha sonra da başının nerede olduğunu fark ederek gözlerini irileştirdi. Hareket edemedi, nefesini tuttu. 

Fısıldadı. "Ali?"

Ali de öylece kalırken bakışlarını kaçırdı ve Nazlı'ya uyarak o da fısıltıyla karşılık verdi. 

"Efendim?"

"İyi misin?"

Ali'nin içinde çok hafif bir korku olup alışkanlıkla kendini geri çekmek istese de durdu. O an içinde hissettiği huzur her şeye baskın gelirken gülümsedi ve Nazlı görmese de başını salladı.

"Hiç olmadığım kadar..."

Nazlı yutkundu ve başını Ali'sinin omzundan kaldırarak sırtını dayadığı yerden doğruldu. Bir kez daha ellerine baktı ve çok oyalanmadan bakışlarını yanında oturan Ali'ye kaydırdı. 

"Korkmuyor musun?"

"Biraz... ama sonra sen olduğun geliyor aklıma..."

Nazlı kaşlarını kaldırdı. Ali sözüne devam etti.

"... bütün korkumu unutuyorum Nazlı."

Nazlı içindeki tartışmayı bir türlü dindiremezken, kafası çok karışmıştı. Gerçekten Ali kendine dokunduğunda korktuğunu söylerken aslında içinde yaşadığı acılardan, kendisinin Ali'ye davranışlarından dolayı mı bunu dile getirmişti? O kadar mı canını yakmıştı Ali'sinin? O denli mi güvenini kaybettirmişti?

Derin bir nefes aldı. Hatırlarsa ne olacaktı? Eğer günün birinde her şey güzelken, düzelmişken bir anda her acıyı yeniden tadarsa ne olacaktı? Ya bir daha yüzünü görmek, elini tutmak, sesini duymak istemezse ne olacaktı?

Nazlı bir anda elini çekti ve hızlıca kollarını Ali'nin boynuna doladı. Gözyaşları korkuyla akarken, Ali'nin üzerindeki hasta gömleğini sıktı ve gözlerini kapadı.

"Ali beni ne olursa olsun bırakma tamam mı? Ne yaşarsak yaşayalım, beni lütfen bırakma. Beni sensiz bırakma..."

Ali kaşlarını çattı. 

"Nazlı ne diyorsun sen anlamıyorum. Ben neden seni bırakayım?"

Nazlı hıçkırıklarını engellemek isteyerek dudaklarını birbirine bastırdı. Oldukça sessiz bir şekilde fısıldadı.

"Özür dilerim... affet beni... affet..."

Ali'nin kafası çok karışmıştı. Ne düşünmesi gerektiğini bilmiyordu. Nazlı'nın gözyaşları Ali'nin omzuna düşerken Ali ürperdi. Havadaki elini sıktı.