Bizim Mucizemiz

7.BÖLÜM

Keyifli okumalar MD ailesi! 🤸🏻‍♀

👉🏻 İlk sahnemize yukarıdaki müzikle başlayın 🎠 "Autumn Breeze-Joshua Pacey"

"GİTME!"

Nazlı'nın bağırışı boş koridorda bile yankılanmışken bunu duyan herkes sesin geldiği yöne dönmüştü. İçlerinden bir hemşire Nazlı'nın dediğini yaparak yukarıya çıkmıştı. Koşarak Ferman'ın odasına girdiğinde kapıyı dahi çalmaya tenezzül etmemişti.

"Hocam!"

Ferman anında Beliz'den ayrıldı ve gözlerini telaşla açtı. "Ne oldu?"

"Hocam Ali Bey-"

Ferman'ın o an tüm bedeni baştan aşağıya titredi. Kısacık bir süre gözleri Beliz'e kaydı ve yerinden fırladığı gibi odadan çıktı. Koridorda var gücüyle koşarken Tanju'ya rastladı.

"Ferman ne oluyor?"

"Hocam Ali..."

Tanju da korkuyla gözlerini irileştirdi ve Ferman'ın peşine takıldı. İkisi birlikte yoğun bakım odasının önüne vardıklarında, ekibin diğer üyeleri de nefes nefese bir vaziyette karşıdan geliyorlardı.

Demir bağırdı. "Hocam ne oldu?"

Ferman hiçbir cevap vermeden hızla kapıdan içeri girdi. Arkasından Tanju ve diğerleri de girerlerken Beliz ve Gülin geride kalmışlardı.

Ferman, hıçkıra hıçkıra ağlayan Nazlı'nın yanına koştu. "Nazlı ne oldu? Nazlı!"

Nazlı Ali'nin elini bir an olsun bırakmıyordu. Hatta o denli sıkıyordu ki parmak boğumları beyazlaşmıştı. Hıçkırıklarının el verdiğince konuşmaya çalıştı.

"H-hocam bilmiyorum be-ben yani uyuyordum hiçbir şeyi yoktu bi-bir anda oldu anlamadım-"

Ferman Açelya'ya döndü. "Açelya çıkar onu hemen."

Açelya başını salladı ve Nazlı'ya yaklaştı. "Nazlı hadi, hadi gel. Bak herkes burada Ali iyi olacak hadi dışarıda bekleyelim."

Nazlı başını salladı. "Hayır! Hayır onu bir daha bırakmayacağım, elini bir daha bırakmayacağım! Hayır!"

Tanju o sırada Ali'nin değerlerine bakarken, Doruk da göz bebeklerini inceliyordu. Ferman kaşlarını çattı. "Nazlı sana çık dedim! Çık dışarı!"

Açelya Nazlı'nın kolunu tuttu. "Nazlı böyle yaparak Ali'ye bir yararın dokunmuyor. Lütfen dışarı çıkalım hadi. Ali'yi düşün..."

Nazlı Ali'nin terden sırılsıklam olmuş yüzüne baktı. Tuttuğu elini kaldırdı ve usulca bir buse kondurdu. "Lütfen gitme... yalvarırım gitme. Hepimiz yanındayız, hepimiz buradayız, ben buradayım sakın gitme..."

"Nazlı hadi..."

Nazlı Ali'nin elini o kadar zor bırakıyordu ki, sanki bıraktığı an yanlış anlayacak ve gidecek gibi hissediyordu. Önce avuçları ayrıldı yavaşça, sonra da parmakları son kez birbirine değdi. Ali'nin eli yatağa düştüğünde, Nazlı tam gül ve resim de ona eşlik edeceği sırada onları aldı. Birkaç adım geri gitti ve Açelya'nın da yardımıyla hızlıca dışarı çıktı.

Çıktığı an kendini yanındaki sandalyeye attı. Açelya da yanına oturduğunda Beliz ve Gülin karşısına geçmişlerdi. Nazlı elindekileri istemeden sıkıyordu. "Yüzünü gördün mü Açi? Nasıl yorgun gözüküyordu... Nasıl acı çekiyordu..."