Marin Diaries: Jasmine [COMPLETED]

Pahina 15

15

Gusto kong tumakbo palabas ng opisina ni sir Cain at tumawa na hindi na ito kaharap. He can't be serious at what he said. Hindi ko alam kung ano ang gusto nito o kung ano ang trip nito sa buhay para isali ako sa kalokohan nito.

Kung biro lang ang mga sinasabi nito ay mas mabuti pang talikuran ko siya ngayon at palitan si Hito na syang temporaryong umupo sa shift ko. Ang sa akin lang, bakit nag-aaksaya ito ng oras para sa mga biro nito? Bakit hindi nalang siya maghanap ng iba na iyong walang trabaho at iyon ang guluhin nya?

"You're laughing at what I just said"

Mabilis akong umiling para ideny ang bintang nito. Sa totoo lang ay sobrang tawa ko na sa aking utak. Ang tingin ko dito ay para itong nakakain ng langaw kaya hindi magawang makapag-isip ng maayos.

"Amuse na amuse ka. 'Wag mong ideny. I can see it clearly in your eyes"

"Sir naman kasi" wika ko. Pilit kong sineryoso ang boses kahit nauunat ang bibig ko sa pinipigilang tawa. "Anong trip n'yo, po?

Huminga ito ng malalim.

"You're not taking me seriously, Jasmine"

Tumikhim ako pagkakitang mukhang seryoso talaga ito. Hinintay ko lang kasi ang oras na tatawa ito at sisigaw na 'it's a prank!'. Mukha yatang hindi iyon darating base sa pag-iigting ng panga nito. Nagdikit din ang makakapal na kilay habang matalim itong nakattig sa akin.

"I... uhm... I'm sorry, sir"

Shit! Seryoso talaga ang boss kong ito?

"Don't call me 'sir'"

Nakagat ko ang loob ng aking pisngi sa lalim ng boses nito. Dios mio! Bakit ako ang napili nito?

Mas gugustuhin ko pa iyong mga araw na galit ito sa akin. At least hindi ko siya nakikita madalas ng mga araw na iyon.

Panic at gulat naman ang dala nito ngayon sa akin. He was gone for days. Akala ko tatagal pa iyon.

I was supposed to ask him if he's okay after what happened noong anihan. Ngunit siya ang naunang magtanong sa akin sa hindi ko alam paano sagutin na tanong.

Tikom ang aking bibig. Unti-unti ding umusbong ang kaba ko sa mga titig nito.