နှလုံးသားမှရင်ဖွင့်သံ[Complete]

အပ္္ိုင္း(၁၀)

"ေဟာင္ရန္ အဆင္သင့္ျပင္ထား...ငါသြားေတာ့မယ္"

အားခြၽမ္သည္ကား ဒီေန႔ေတာ့ ေဟာင္ရန္က သူ၏အလုပ္ကို လိုက္ခဲ့ေလမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပံုမွန္ ဝတ္စံုျဖင့္သာ သြားရေတာ့မည္။ ထိုအတြက္ ဒီအတိုင္းဝတ္စံုကိုသာ ဝတ္ထားေလၿပီး ေဟာင္ရန္အား ေစာင့္ေနေလသည္။ ေဟာင္ရန္သည္လည္း အဝတ္လဲၿပီးေနာက္ အားခြၽမ္ဆီလာ၍ ရၿပီဆိုတာသိသာေစရန္အတြက္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေလ၏။

"လာ အဆင္သင့္ျပင္ၿပီးရင္ သြားရေအာင္"

အဆင္သင့္ျပင္ၿပီးေလသည္ႏွင့္ အားခြၽမ္သည္ ေဟာင္ရန္၏လက္ကိုဆြဲေခၚကာ အေ႐ွ႕မွဦးေဆာင္၍ ေခၚထုတ္သြားေလရာ ေဟာင္ရန္လည္း အေနာက္မွပါသြားေလသည္။

ၿမိဳ႕ထဲေရာက္သည္အထိ အားခြၽမ္သည္ကား သူ၏လက္ကိုမလႊတ္ေခ်။သင္းရန႔ံဟူ၍အမည္တြင္သည့္ အေပ်ာ္မယ္ေဂဟာဆီ ေရာက္ေတာ့မွ အားခြၽမ္က သူ၏လက္ကို လႊတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဟာင္ရန္၏မ်က္လံုးတို႔မွာ ျပဴးက်ယ္သြားသည္။ စိတ္ထဲမယ္ေတြးမိသည့္ အေတြးကိုမဟုတ္ပါေစနဲ႔ဟူ၍သာ ဆုေတာင္းေနေတာ့သည္။ သူ၏စိတ္တြင္ ေတြးမိသည္မွာေတာ့ အားခြၽမ္က ဒီမွာလုပ္တာလားဟူ၍။

"အထဲကိုလိုက္ခဲ့ အားနာစရာမလိုဘူး"

ဟူ၍ေျပာလိုက္ကာ အားခြၽမ္က အေ႐ွ႕မွဦးေဆာင္၍ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ေဟာင္ရန္လည္း ဘုမသိဘမသိပင္ အားခြၽမ္၏ေနာက္သို႔ လိုက္ပါသြားေလ၏။

ေဂဟာအတြင္းသို႔ေရာက္ေတာ့ အျပင္ဘက္တြင္ စကားထြက္ေျပာေနၾကသည့္ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္က အားခြၽမ္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ အနားသို႔လာၿပီး ႏႈတ္ဆက္ၾကေလသည္။ ထို႔ေနာက္သာမန္အဝတ္အစားသာ ဝတ္လာသည့္အားခြၽမ္ကိုေရာ သူႏွင့္အတူပါလာသည့္ ေဟာင္ရန္ကိုပါျမင္ေလရာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အ့ံျသသြားေတာ့သည္။

"မားမား ေနာက္ကလူႀကီးမင္းက ဘယ္သူပါလဲ။ ၿပီးေတာ့ မားမားရဲ႕အဝတ္အစားက..."

ထိုေကာင္ေလးက ဆက္၍ေျပာမည္ကို အားခြၽမ္က လက္ေျမႇာက္ျပ၍ တားလိုက္ေလသည္။

"သူ႔နာမည္က ေဟာင္ရန္တဲ့၊ ၿပီးေတာ့... ဒီေန႔တစ္ရက္ေလာက္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ သာမန္ဝတ္စံုေလး ဝတ္လာတာပါ"