Harder to breathe

5. Devil's heart

Nakipagsukatan ng tingin sa akin ang babaeng ito. I know how scared she was and I just don't care at all. Hindi pwedeng basta na lamang niya ako kalimutan. She changed my life and my faith tapos basta na lang niya ako kakalimutan! Hindi ako papayag. Hindi niya ako kakalimutan dahil hindi pwede. Ako si Javier Consunji at walang basta makakalimot sa akin.

Hinapit ko siya lalo palapit sa akin. Nagpupumiglas siya sa mga hawak ko at sa tuwing ginagawa niya iyon ay lalo ko lang siyang hinahatak palapit sa akin. Her nakedness affects me in every way but I'm controlling myself. I can't dwell on lust now. I need to know why she is pretending to not know me. Hindi koi yon matanggap. Wala namang makakaintindi sa akin kapag sinabi ko ang dahilan pero dahil sa babaeng ito, nagbago ang buhay ko. Nabago ang paniniwala ko kaya wala talaga siyang karapatan para kalimutan ako. Kung ako hindi ko siya nakalimutan, hindi rin niya ako dapat makalimutan. Ego speaking, I am a Consunji and no one simply forgets a Consunji.

Hinapit ko siyang muli at pinakatitigan. Those eyes were the same eyes who looked at me seductively, almost seven years ago. I just can't really understand why she has to act this way. Akmang sasampalin niya ako nang bitiwam ko siya at itinulak sa kama. Nayakap niya ang kanyang sarili. Mula sa bulsa ko ay inilabas ko ang phone ko. Tumunog kasi iyon. Hindi ko n asana sasagutin kaya lang nakilala ko ang ringtone at alam kong si Mama iyon. Huminga muna ako nang napakalalim bago ko sinagot ang tawag niya.

I was watching Danelle's move. Ibinalot niya ang sarili niya sa kumot at saka niyakap ang unan. Kinuha rin niya ang telepono sa bed side table. Hindi ko alam kung sinong tatawagan niya but she's probably going to call the police so I took the phone away from her. Binato ko iyon sa bintana.

"Yes, Ma?" I asked. Sinensyasan ko si Danelle na tumahimik o patay siya sa akin. Napakagat-labi siya. I just made a face.

"Ignatius, umuwi ka dito. Nawawala ang kapatid mo." Napahagulgol si Mama. Tinakasan naman ako ng kulay nang marinig ko ang sinabi niya. Nawawala si Casiel?

"Fuck! Fuck! Fuck!" Tinapos ko kaagad ang tawag at saka binalingan ko si Danelle. Dinuro ko siya. "Babalik ako at magtutuos ulit tayo. Don't you dare change the locks 'cause I'll break your window and if you go to your parent's house, I will visit you there too. Clear?!" I hissed at her. Napatango na lang siya at saka nagtalukbong ng kumot. Napangiti ako. Mukhang natatakot sa akin ang babae. Hindi ko naman alam kung anong ikinatatakot niya.

Kinukumusta ko lang naman siya.

Mabilis akong umuwi ng bahay. Halos makipagkarera ako sa mga sasakyan sa daan makauwi lang at nang makarating ako doon, nakita ko si Papa na kinakalma si Mama. Nasa living room silang dalawa. Humahangos akong lumapit sa kanila.

"What happened? Where is Casie?" I asked them. Papa looked at me and sighed. May iniabot siya sa aking mga larawan at doon nakita ko ang kapatid kong walang saplot habang binababoy ng isa pang babae. Kulang ang sabihin na gulat na gulat ako. Tiningnan ko si Papa, alam ko sa mga tingin niya pa lang na iyon ay galit na siya. Si Mama naman ay napakalungkot. Sa unang pagkakataon ay hindi ko alam sa sasabihin ko sa kanila. I just can't believe that Casie could do this. Yes, she is boyish. She likes cars but that doesn't mean that she is a lesbian. Hindi ganoon ang kapatid ko.

"Pa, naniwala kayo dito?" I asked him. Mother came to me and took my hand. "Pa, pinagpaliwanag ninyo lang ba muna si Casiel bago ninyo siya pinagalitan?" Inis na tanong ko.

"How dare you talk to me like that, boy?!" He yelled.

"Adam, tama na! Please. Ayokong mawala din si Javier!" Umiiyak na sabi ni Mama.

"Hindi nawala si Casiel, Aura. She made a choice and she chose to leave. Umalis siyang mag-isa, matuto siyang bumalik!" Papa walked out. Lalong napaiyak si Mama. Niyakap ko siya at pilit na pinakakalma. I was just sighing. Nakatitig ako sa litrato ni Casial. Malaki ang paniniwala ko sa bunso namin. Hindi niya magagawa ito. Alam kong hinding-hindi niya gagawin ito. She will never do something to disappoint our father. She loves Papa so much. Wala sa hinagap niya ang bagay na ito.