~~ Sivri Kulak Günceleri serisinin ikinci kitabıdır. Kurgu bütünlüğü açısından öncelikle 'İçimdeki Sihir' adlı kitabın okunması önerilir. ~~
Gerçek ile büyünün raksı başladı.
Unutulan fısıltılar, silinen anılar, kayıp yoldaşlar ve acımasız görüler e...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Küreler bir tam tur dönmüş ve Finrol'u gösterenin üzerinde tek bir ölüm noktacığı oluşmuştu. Kral odası kasvetli bir yalnızlığa bürünmüştü sanki; değişim kolayca görülebiliyordu. Bu odanın krallar için seçilmesinin önemli bir nedeni vardı; fazla büyük olmayan bu alan, başa geçen elfi hisseder ve onun karakterine göre şekillenirdi. Küreler örneğin; ilk kez Torga ile birlikte ortaya çıkmıştı ve görünen o ki bunlar Gliondel'in de benimsediği bir detaydı. Silinmemişlerdi. Yeniliklerden en bariz olanı ise duvarları kaplayan aynalar ve kitaplardı. Sarı parlak saçı ve orantılı yüz hatları ile oldukça dikkat çeken Gliondel'in en sevdiği şey hiç şüphesiz kendisiydi ve aynalar da... en sevdiği şeyi ona göstermek için hazır edilmişti. Kitaplar ise bilgi ve gücün kaynağıydı. Hakimiyeti sürdükçe oda da Gliondel'e göre şekillenmeye devam edecekti.
Finrol küresine hipnoz olmuş gibi bakan Gliondel gözlerini kaçırarak zihnini önündeki parşömenlere odaklamaya çalıştı. Her birine aynı kısa mesajı yazıyordu; Kral Torga ölmüştü ve tek meşru veliaht olarak Gliondel tahta geçişini müjdeliyordu. Bu müjdeyi açıkça yazmamıştı tabii ki; yas döneminde olduğunu vurgulamak zorundaydı. Kargaşadan sıyrıldıkları anda şüpheler ve fısıldaşmalar başlayacaktı; bu yüzden en ufak detayda bile dikkat çekmemeye özen göstermek zorundaydı.
Parşömenler ile haşır neşir olmanın bir avantajı da vardı üstelik; mesajı yazarken Gliondel'in kalbindeki ağırlık kısacık bir an için bile olsa uzaklara gidiyordu. Nefes alıyordu bu anlarda Gley; her şeyi unutuyordu. Sonra, yeni parşömene geçerken babasının suçlayıcı nazarları havada süzülmeye başlıyordu. Merfos'un hayal kırıklığı ile dolu bakışları ise zeminde geziniyordu. Gorgi'nin bile bir hayal olduğunu düşünmeye başlamıştı Gliondel; artık gülümsemeyen elf cini başını iki yana sallayarak odada bir ileri bir geri yürüyor ve bağlı olduğu elfe bir kez olsun bakmıyordu. Gorgi Gliondel için bir aileydi ve onun tarafından görmezden gelinmek... Monus'un yaptıklarından bile çok acıtıyordu canını.
Bazen düşünüyordu Gliondel; sessiz kalmak yerine çığlıkları sarayı inletseydi ne olurdu? Torga Monus'a haddini bildirir miydi yoksa kral kendi kederinde boğulmaya devam mı ederdi. Bunu artık asla bilemeyecekti; üstelik o zamanlar çok küçüktü Gley ve Monus tam anlamı ile keçileri kaçırmıştı. O denli bir tehlike küçük bir çocuğun zayıf kalbine korku tohumları ekmeye yeterdi ve tam da bu yüzden yardım istemek aklının ucundan bile geçmemişti. Suvilla da sessiz kalmayabilirdi. Ne yazık ki o Feylanord kadar Eliisar hanesinin de kanını taşıyordu ve bu güçlü hane aynı zamanda akıl sağlığı zayıf olan bireyleri ile de meşhurdu. Şimdi kalan tek ferdi Suvilla'ydı ve güzel prenses ailesini kii'falar ile çoğaltıyordu. "Suvilla koridorda beni gördüğünde ve tepkisiz kaldığında ileride neye dönüşeceğini göstermişti aslında bana," diye mırıldandı. Parşömenler bitmişti; kalan tek mesaj Dizekihalara gidecek olandı ve onu da küçük bir kürenin içine Loon alfabesi ile yazdı Gliondel. Pek zorlanmamıştı; harfleri baloncuklar olan bu alfabeyi küçüklüğünden beri çok sevmişti zaten. Tıpkı bir oyun gibiydi.
