~~ Sivri Kulak Günceleri serisinin ikinci kitabıdır. Kurgu bütünlüğü açısından öncelikle 'İçimdeki Sihir' adlı kitabın okunması önerilir. ~~
Gerçek ile büyünün raksı başladı.
Unutulan fısıltılar, silinen anılar, kayıp yoldaşlar ve acımasız görüler e...
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Işıkların ilki kendi Feröz'ü ile ilgiliydi. Diyar ile bir bağı olduğunu yakın zamanda öğrenmişti ve kendine ait bir öz hazırlayabilirdi. Hazırlayacağı Feröz'ün nasıl görüneceğini merak ediyordu ama asıl ilgisini çeken üzerinde oynayabileceği minik detaylardı. Rulmahn Haii yaşlı bir görüntüye kavuşmuştu; Ekin de yüzü Diyar'da bu kadar tanınırken gizli hiçbir işe bulaşamayacağının bilincindeydi. Değişmeliydi.
İkinci ışık ise babası ile ilgiliydi. Haluk Çiy, Perta'nın görsel ikizi misali Dünya'da at koşturuyordu ve bu benzerliği Merfos dahi açıklayamamıştı. Belki de üzerinde yeteri kadar düşünmemişti çünkü Ekin cevabın elinde olduğunu hissediyordu: Feröz. Perta ve Asya, diğer adı ile Surikii, bir oyun tezgahlayıp Ferözler ile oynamış olabilirlerdi. Bu, ortaya Haluk'un çıkmasına sebep olup aynı zamanda geçidi yanıltmış bir değişiklikti belki de.
Üçüncü ışık ansızın parlamıştı: Çetin. Her daim naif olan, Ekin'in eğlenceli tüm anlarının baş mimarı Çetin bir anda öfkeli lavlar ile çevrelenmişti. Bir anda patlıyor, beklenmedik anlarda insanlara çıkışıyor ve eski Çetin'i mumla aratıyordu. Sonra beyin kıvrımları solucan misali kıpırdandı. Ekin bir şey hatırlamak üzereydi ama ne? Bu değişim, Çetin'in değişimi çok somutlaşmıştı ve Deha-re gözlerinin önünde süzülürken Ekin göğsünün sıkıştığını hissetti. Orada, o sihirli suda hiç iyi şeyler görmemişti buna artık emindi. Yutkundu, defalarca yutkundu; bilekliğe işte bu yüzden dokunmalıydı. Bir kez daha hatırlamak için... Ve tekrar unutmamak adına Gliondel'den uzak durmalıydı.
Işık zihninde parladıkça parladı. Ya Çetin'in değişiminde de, diye düşündü Ekin huzursuzca. Bu Feröz etkiliyse? Sonra gözleri hızla Rulmahn'ı buldu. "Sadece elflerin mi Feröz'ü olabilir?"
Rulmahn da düşüncelere dalmıştı; Ekin'in ansızın yükselen sesi karşısında irkildi. "Emin değilim. Daha önce hiçbir insan Feröz yapma girişiminde bulunmadı." Sonra gözlerini kıstı. "İstersen senin üzerinde deneyebiliriz."
Ekin'in üzerine atlayacağı bir teklifti bu ama nihayetinde hiçbir veri elde edemezlerdi. Sonuçta Ekin artık insan olmadığı gerçeği ile yüzleşmişti. Madalyonun diğer yüzünde ise Rulmahn'a duyduğu güvensizlik vardı. Kendini hiçbir koşulda ona teslim etmek istemiyordu. "Benimki sadece bir meraktı; Feröz'üm olmasını istediğimden pek emin değilim."
Önlerinde yuvarlanan tozlar durulduğunda cam bölmeye neredeyse dokunabilecek uzaklıktalardı. "Genişleme bitti, artık depo alanını geride bıraktık." Rulmahn uzun elbisesinin kollarını iyice aşağı sarkıtıp kapıyı açmalarını bekledi. "Kıdemli olmak bunu gerektirir," diye fısıldadı.
Uzun sarı saçını alttan ören erkek bir elf telaşla ayaklandı. Gri bir cübbe giymişti; cübbenin genişleyen kol kısmında gümüş şeritler vardı. Yüzü ise ay gibi parlıyordu; ruhani bir varlık gibi. "Bilge Rulmahn." Rulmahn'ı selamladığı sesi toktu; yüzündeki daimi gülümseme çok hafifti. Rulmahn'ın yaydığı enerji ne kadar huzursuz edici ise bu elfin aurası tam tersi bir şekilde rahatlatıcıydı.
