~~ Sivri Kulak Günceleri serisinin ikinci kitabıdır. Kurgu bütünlüğü açısından öncelikle 'İçimdeki Sihir' adlı kitabın okunması önerilir. ~~
Gerçek ile büyünün raksı başladı.
Unutulan fısıltılar, silinen anılar, kayıp yoldaşlar ve acımasız görüler e...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kale içinde farklı bir koridora saparak ilerleyen Suvilla, Henna'nın tavrını düşünürken buldu kendini. Dişi elf doğruları mı söylüyordu yoksa usta bir yalancı mıydı? Bunu hala tam anlamıyla çözebilmiş değildi ama her halükarda onunla konuşmak Suvilla'ya iyi gelmişti. Diyalog halinde olmak, boğucu düşüncelerine ket vuruyordu çünkü.
Birbiriyle sohbet eden her sınıftan elf Suvilla'yı gördüğünde hazır ola geçiyor ve o ilerleyene kadar saygıyla bekliyorlardı. Gözlerin üzerinde olmasına alışkındı Suvilla. Hatta bu ayrıcalıklı konum sayesinde kendini oldukça özel hissediyordu. Duvardaki liş yoğunluğu azalınca karanlık çöken koridorları parmak uçlarındaki ışıkla aydınlattı. Bir yandan ise zihniyle vücudundaki ısı dengesini kontrol ediyordu. Sonra ansızın duraksadı.
Penceresi olmayan en alt kata inmeden önce, enfes bir manzara sunan geniş camlara doğru ilerledi. Beyaz Benek'ten getirtilen iki Varhalm elfi ellerindeki büyük sopalarla kalenin taş duvarlarına yapışan yosunları temizliyordu. Aramir'in onları beslediğini hatırladı; kardeşine dair tüm izler bu yosunlar gibi bir bir kazınacaktı. "Çekilin," dedi, bir yandan da elini ileri uzatmıştı. İki elf de hızlıca yana kaydı; başları öne eğikti ve ürkekliği bir elbise gibi kuşanmışlardı. Onlara ters bir bakış atan Suvilla gördüğü manzarayla duraksadı. Gifrieth bir kii'fa saldırısından kurtardığı küçük elfle sabah idmanı yapıyordu.
Keskinliği törpülenmiş zenn kılıçları kuşanmışlardı. Ufaklık kılıcını her iki eliyle birden tutuyordu ve duruşu dengesizdi. Gifrieth ise zenni tek elinde çevirirken neşeli bir şekilde gülümsüyordu. Sonra zenni toprağa sapladı ve küçük elfe doğru ilerledi. Dizleri üstüne çöktüğünde elleriyle ufaklığı yönlendirerek nasıl doğru bir pozisyonda duracağını gösterdi. Kızıl saç telleri dağınıktı Gifrieth'in ve bir hayli terlemişti. İpek gömleğinin yaka ve sırt kısmındaki ıslaklıktan kaynaklı koyu renk hemen göze çarpıyordu. Sonra ufaklığı da yanına çekerek toprağın üzerine oturdu. Ardından birine işaret verdi. Tenyela'ydı bu. Esmer hizmetçi kız nazik bir tebessüm eşliğinde idmandan bitap düşen ikiliye birer matara su uzattı. Gifrieth'in söylediği bir şey sonrası ise gülümsemesi iyice genişledi.
Bu, Suvilla'yı sarsan bir görüntüydü. O asla ikinci tercih olamazdı ama daima bununla sınanıyordu. Babası, ikizler; Yiğit, Öykü ve Gifrieth ise Tenyela uğruna Suvilla'yı bir seçenek haline getirmişlerdi. Geriledi. Tenyela'yı sırlar için halihazırda kullanmıştı zaten; dişi elf artık sadece posası kalmış bir meyveye benziyordu. Bir çöp... Tenyela tam olarak işte buydu.
Zindanlara geçmeden önce Kara Dikenler'e uğradı. Özel bir emri olacaktı. Bunu düşününce içinin hazla dolduğunu hissetti. Son zamanlarda çok fazla olumsuzluk olmuştu ve negatif düşünceler Suvilla'yı daima kamçılardı. İçindeki canavar saldırganlaşır ve yıkım, diye solurdu; hırlayan hayali dişlerinden salyalar akardı. Uzun zamandır bu canavarı dizginlemiyordu Suvilla ve taş duvara dokunduğu anda kükremeler doldurdu kulaklarını. Yine de eskisi kadar yoğun değildi sesler. Kaşlarını kaldırarak en yakınındaki Ruh Eğitici'ye baktı.
