KAB 51

220 13 1
                                    

A/N: Early Update I'll be on mobile laturrr hihi

KAB 51

FORESHADOWING

"So? How was the interview?" ani Channie habang pinaghihiwa ako ng steak. I know I'm being unfair to him, Unfair with our relationship. Kahit hindi nya sabihin sa akin alam ko na nasasaktan ko sya. Last night he proposed and for the tenth time, I refused. Lagi nyang sinasabi sa akin na he's willing to propose no matter what, until I say yes. He promised he will always be understanding. Naalala ko ang sinabi nya kagabi.

"I want to grow old with you...I want us to be together. I'm willing to wait. Mahal na mahal kita Francine at hindi ako mapapagod na maghintay hanggang makalimutan mo ang pinsan ko"

Pinapanood ko sya habang nilalagay sa plato ko ang hiniwang steak. He's sweet, thoughtful, caring and understanding, every girls dream is someone like him, but the only man of my dreams is Vince. Channie always smile kahit alam ko na deep down he's hurt. They say, people who smiles the most are the sad ones.

"Its good" maikli kong sagot at saka nagsimulang kumain.

"France..." I know that tone. Magsisimula na naman syang lecturan ako about his cousin.

"Channie please? Not now. I want to eat peacefully" nakangiti kong sabi sa kanya

"Oh okay. You look pretty with your full bangs babe" nakangiti siya na animo model ng toothpaste

"Thanks babe. How's work?"

"Tiring but good. Malapit na namin mapapayag ang business partners from America"

"I know you can. I believe in you" hinawakan ko ang kanyang kamay

Matapos namin kumain ay naglakad lakad kami with our hands entangled.

"Babe ...he's coming back"

Natigilan ako sa sinabi nya.

"He's coming back" ulit nya

"W-who?"

"You know who" aniya na hindi natingin sa akin. He's looking straight at the road as we walk.

"He's coming back and.... at ....natatakot ako, Natatakot ako babe" tumawa siya "natatakot ako..." mas lalong humigpit ang hawak niya sa kamay ko.

"Natatakot ako kaya ako nagpropose kahapon, I'm not expecting a yes France but I want to try" he laugh again.

Lumunok ako dahil pakiramdam ko hindi kaya ng dibdib ko ang sakit na nararamdaman ko para kay Channie.

"A-ano ka ba" mahina kong sabi. Unti unting namumuo ang luha sa aking mata

"I know France, na once he decides na bawiin ka, alam ko mababawi ka nya." tumigil kami saglit at tiningnan ko siya habang nakatingala. He looked at me and gumuhit sa aking dibdib ang pagka guilty. I saw pain in his eyes even though he's smiling "You're still in love with him the way you loved him before"

"Channie-"

"Shhh" hinawakan niya ang labi ko para patahimikin ako "I don't want to hear lies. Don't comfort me with lies France. I can take everything as long as you're with me but do not comfort me with lies just to make me feel good" nakita ko ang pagiging matigas ng panga nya. He's holding back his tears, I know.

Pinili ko na hindi magsalita at nagpatuloy kami sa paglalakad. Lahat ng nangyayari ngayon kasalanan ko, Ako ang dahilan kung bakit nasasaktan ko ngayon ang tanging lalake na nagmamahal sa akin at ang dahilan kung bakit nasaktan ko ang nag-iisang lalakeng minahal ko. This is all my fault.

This Damsel is a Stress (VERY SLOW UPDATE)Where stories live. Discover now