When Suplado Boy Meets Palaban Girl

Chapter 74 - Booth

This chapter is for you "karmaexist". Sana may good karma na dumating sa'kin.

Mai

Dumating na din ang araw na pinakahihintay nang lahat. Ang araw nang mga puso. Umaga pa lang ay hindi na magkamayaw ang mga estudyante. Bago ang prom sa gabi ay may program rin sa umaga, para ma-enjoy din nang mga first at second years kahit papaano ang valentines. Ang drama club ay in-enact ang love story nina Eros at Psyche. Ang ibang clubs naman ay nagtayo nang mga booths. Love booth, wedding booth, bail booth kung saan hinuhuli ang sinumang walang kapares at makakalabas lamang kung magbabayad nang bail, at kung anu-ano pang may booth. Suki nang lahat nang booth, maliban sa bail booth, sina Dominic at Albert na nagpapaligsahan pa kung sino ang may pinakaraming request. Si Stephen naman ay hindi mahagilap, samantalang si James ay nagkulong sa recreation room na nakatitig lang sa cellphone niya at hindi maipinta ang mukha. Halos kada limang segundo ay binubuksan nito ang phone at padabog itong ilalapag sabay buntung-hininga nang marahas. Nang nag-vibrate ang phone niya, hindi pa man niya nakikita kung sinong tumatawag ay sinagot na niya agad ito.

"Two seconds. That's a new record." Hindi na nagsalita si James at pinutol na agad ang tawag. Hindi pa man niya naibaba ang phone sa mesa ay nag-vibrate ulit ito.

"What the hell Albert? What do you   want?"

"Relax buddy. I'm outside. Baka naman pwede mong buksan ang pinto?"

"Go to hell."

"It's about Diana." Nang marinig ang pangalan ni Diana ay hindi na siya nag-isip pa. Mabilis pa sa alas-kwatro, binuksan na agad niya ang pinto.

"What about her?" Hindi agad nakasagot si Albert. Nakaawang pa ang labi nito.

"Wow. That was much even faster... Fine... I'll say it already (tinitigan kasi siya ni James nang masama). Nakausap siya nang mga kaibigan niya. Pupunta siya mamaya." Biglang nagliwanag ang mukha niya.

"Really?" Tumango si Albert. Sa sobrang tuwa ni James ay nayakap niya ito nang mahigpit. Nagpumilit naman itong lumayo sa kanya.

"What on earth James. I know you missed Diana and I'm so handsome but I'm not her okay." Ngumiti lang siya. Napakamot na lang nang ulo si Albert. Hindi niya inaasahan ang reaction ni James sa huling sinabi niya.

"Does that mean she's no longer sick? But why didn't she call me?" Nagkibit-balikat si Albert.

"Bakit hindi mo na lang siya tawagan?" Hindi sumagot si James. Nag-dial agad siya at tinalikuran si Albert na parang wala na ito doon. Nakailang ring na ay wala pa ring sumasagot. Nakakunot na ang noo niya. Nag-dial siya ulit. Sa wakas may sumagot na din.

"Hello." Medyo paos at walang buhay ang boses nang sumagot.

"Tangs. Are you feeling better? Tutuloy ka daw mamaya? Kaya mo na ba?"

"Yeah. I'm feeling better compared kahapon."

"Are you sure?"

"Yeah." Maikling sagot nito. Nabalot sila sandali nang katahimikan. Wala nang ibang maisip sabihin si James, gusto lang talaga niyang marinig ang boses ni Diana. Hindi pa sila ulit nagkikita matapos nitong umalis nang walang paalam. Halos baliktarin na niya ang buong mall sa kakahanap dito, sobrang nag-alala siya lalo't hindi niya ito makontak. Hanggang sa makatanggap siya nang message dito na nauna na itong umuwi dahil sumama ang pakiramdam. Kahit na gustong magalit ni James dahil higit isang oras siyang naghanap, nangibabaw pa rin ang relief niya dahil walang masamang nangyari kay Diana. Pinuntahan agad niya ito sa bahay (na ang alam niya ay bahay ni Edrian), bagama't pinapasok siya ay hindi pa rin niya ito nakita dahil hindi naman niya ito pwedeng pasukin sa kwarto nito, naisipan talaga niyang gawin 'yun mabuti at nagawa pa niyang pigilan ang sarili.