Chapter 49 - Tears

7K 125 14
                                    

dedicated to kay Charlotte. Ang pinakalatest sa listahan ng nag follow sa'kin. Thank you so much...


iamhopelessromantic


James' POV

"Damn it."

 

Kanina pa ako naghihintay dito sa hallway. It's almost time for class pero hindi pa rin siya dumadating. She never came late. At kung malalate man siya, why now? Kung kelan hinihintay ko siya. Nananadya yata yun eh.

I can't contact her either. Lalo tuloy ako nag-aalala. After she left without saying a word, she's not answering any of my calls. Then the next thing I knew, she can't be reached.

"Lagot talaga siya sa'kin mamaya."

 

 

And speaking of my angel. Nakikita ko na siya. Napangiti ako.

 

Why the hell am I smiling?

 

I should be mad.

 

Yeah. I am mad. Basta na lang siyang umuwi ng hindi nagsasabi sa'kin and she ignored all my calls. Kaya dapat magalit ako sa kanya.

 

Kinunot ko ang noo ko. Lalapitan ko na sana siya kaya lang bigla na lang siyang tumalikod at naglakad pabalik.

I followed her immediately.

"Where are you going?"

She looked at me for a second and then look away. What the hell. There's something wrong with her. I can tell.

"Why aren't you answering my calls?"

 

"Why are you even calling in the first place?"

 

"Look at me." utos ko sa kanya. Pero hindi niya ginawa. She's talking to me pero hindi naman siya tumitingin sa mga mata ko. She isn't like this.

"I SAID LOOK AT ME."

 

Imbes sa gawin ang sinasabi ko ay naglakad na siya paalis. Hinablot ko ang kamay niya at iniharap siya sa'kin.

"Ano ba? Malalate na ako." she said staring at my hands in hers.

"That's not the way to your room."

 

"I forget something okay. Kaya pwede ba bitiwan mo na ako."

When Suplado Boy Meets Palaban GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon