If I Die Young ✔(#Wattys2018)

¤Chapter Fifteen¤

{Mika's POV}
Ilang araw narin Ang naka-lipas simula nung mangyari 'yung sa cafeteria.

At simula noon ay Hindi na rin ako ginulo pa ni Abigail.

Today is Saturday, kailangan Kong mag hanap ng trabaho ngayon.

Pero ilang oras na Ang naka-lipas at wala pa ring gustong tumanggap sa'kin.

Ni Hindi nga manlang nila binasa yung resume ko eh >___<.

Bwisit na matanda 'yun. Siguro mayaman 'yung bago niyang asawa, kaya kayang-kaya niyang Ipa-blacklist 'yung pangalan ko para Hindi ako maka-apply.

Pa'no na'to? Baka mas lalo akong maging pabigat kay Joanna kapag Hindi parin ako naka-hanap ng trabaho.

Pambili na nga Lang ng pagkain Ang naia-ambag ko eh. Tapos wala pa akong maibibigay >___<.

Nandito ako ngayon sa coffee shop, maka tikim man Lang ng mamahaling kape bago ako maubusan ng pera.

Papunta na ako sa counter para mag order ng may maka bang-gaan ako.

"Ah, I'm sorry. Hindi ko sinasadya." Paumanhin ko sa nabangga ko.

Nang tignan ko naman kung Sino 'yung naka bangga ko ay nakita ko 'yung lalaking muntik ng makabangga sa'kin ng kotse.

"Ah, no it's okay." Nag-iba naman Ang expression ng mukha niya ng Makita niya ako.

"Wait! Ikaw 'yung babaeng muntik ko ng masagasaan ah." Sabi nung lalaking nabangga ko.

Napakunot naman 'yung noo ko. Oo nga siya nga 'yun.

"Nagkita ulit tayo." Hindi ko alam kung bakit, pero tuwang-tuwa siya ng sabihin niya 'yun.

"Bakit parang Ang saya mo? Masaya ka na muntik ka ng makabangga at makapatay?" Takang tanong ko sa kaniya.

Tumawa Lang siya sa sinabi ko.

"So? What are you doing here? Bibili ka rin ba?" Tanong niya sa'kin.

"Uhm, Hindi mangungutang ako." Sarkastikong sabi ko sa kaniya.

"Haha." Natawa nalang siya at um-order na.

Pagkatapos niyang um-oder ay hinila niya ako papunta sa table niya.

"Wait bakit mo ko dinala dito. Hindi pa ako nakaka-order." Tatayo na sana ako, kaya Lang pinigilan niya ako.

"No need. Ako na Ang nag order ng sa'yo." Nakangiting sabi niya.

Hindi ko alam pero, Ang comfortable niya kausap.

Second time palang namin nagkikita pero parang Ang tagal ko na siyang kilala.

"Oh yeah, I almost forgot. I'm Kyle Santos, nice meeting you again, Mika." Nakangiting sabi niya habang nakalahad 'yung kamay niya nag aabang na kamayan ko.

Kinamayan ko naman siya.

"What a coincidence, we both share the same surname." Sabi ko sabay pakita ng pilit na ngiti.

"No, this is not a coincidence." Napakunot naman 'yung noo ko sa sinabi niyang 'yun.

Parang may pinapahiwatig siya sa'kin. Hindi ko naman alam kung ano 'yun, Hindi naman kasi ako mang huhula para malaman ko kung ano 'yung gusto niyang ipahiwatig, 'diba.

Tinitigan ko 'yung mukha ni Kyle. Parang may kamukha kasi talaga siya eh.

Parang nakita ko na siya dati, Hindi ko Lang matandaan kung saan.

"Can I ask you something?" Tumango naman siya sa tanong ko.

"Yeah,sure." Naka-ngiting sabi niya.

"Have we met before? I mean bago pa 'yung muntik mo na akong masagasaan." Seryosong tanong ko sa kaniya.

Mas lalo namang lumaki 'yung ngiti niya ng marinig niya 'yung tanong ko.

"Why'd you ask?" Umiling naman ako sa sinabi niya.

Bastos 'to ah. Ako unang nag tanong eh. Tapos tatanungin rin ako -___-.

"Nothing. It's just, you look so familiar." Bigla namang dumating 'yung waiter at inilapag sa lamesa 'yung mga pagkaing in-order ni Kyle.

"Thank you." Sabi ni Kyle sa waiter.

Kinuha ko na 'yung pagkain ko at nag simula ng kumain, ngunit napatigil ako sa balak na pagsubo ko ng pagkain ng tanungin ako ni Kyle.

"So how's your life?" Tinignan ko siya, diretso sa mata.

"Not good." Diretsong sagot ko sa tanong niya. Pinag patuloy ko na 'yung naudlot na pagsubo ng pagkain ko.

"What do you mean?" Tanong niya ulit.

"Simula ng mabuhay ako, Hindi na naging maganda Ang buhay ko. So don't ask me that question. I'm having a trouble answering that stupid question." Natahimik naman siya sandali.

"So, what are you doing here?" Pag-iiba niya ng topic.

"Uhm, I'm just taking a break. Nag hahanap kasi ako ng trabaho eh." Hindi ko alam kung bakit Ang dali 'Kong mag open-up sa kaniya.

Usually, Hindi ako nakikipag-usap sa mga Hindi ko masyadong kilala. Pero siya Hindi ko kilala pero Ang komportable na ng pakiramdam ko sa kaniya.

"Why? Nasan 'yung parents mo?" Natigil naman ako sa pagkain ng tanungin niya ako tungkol sa magulang ko.

"Wala na, I mean literally. Yung mother ko namatay pagkatapos ako ipanganak. Tapos 'yung walang kwenta 'ko namang tatay, ayun nasa ibang bahay na." Nag-iba naman 'yung expression niya nang sabihin Kong nasa ibang bahay na si papa.

"So you mean, ikaw nalang mag-isa? Don't you have any siblings?" Seryosong tanong niya.

Nakakatakot 'yung mukha niya sa sobrang seryoso.

"Uhm, I have a big brother pero Hindi ko alam kung nasaan na siya. So basically I'm all alone." Sagot ko sa kaniya.

Nagulat ako ng biglang padabog niyang tusukin 'yung cake niya.

Hindi ko nalang pinansin, baka ako pa matusok niya.

"Oh, I need to go now. Thanks sa time mo." Sabi niya at nag mamadaling umalis.

"Problema niya?" Nagkibit balikat nalang ako at mag patuloy sa pagkain.

Sayang naman kung Hindi ko uubusin, Ang daming mga taong walang makain tapos ako mag sasayang Lang ng pagkain.

But I still need to find a job.

B'wisit na matanda kasi 'yun eh. Ipa-mukha ba namang kaya niyang ipa-black list 'yung pangalan ko.

Argh! This is so frustrating. Kapag nakita ko 'yung matandang 'yun, baka kung ano na magawa ko dun.

[A/N: Hey Guys!! Sorry kung ngayon Lang ulit ako naka pag update.

Sinasapian ako ng katamaran eh xD.
Oh well, I hope you enjoyed this Chapter. Kahit na kunti Lang.

Please VOTE, COMMENT and SHARE this story. Thanks !!

IdiotGirll, Peace Out !!!]