Substitute Bride (Editing)

Chapter 22

CHAPTER 22:

"It is beautiful."

My voice lamented with so much adoration and amazement. Hindi ako mapaniwala na galing ako sa magagandang lugar na 'to. Kuhang kuha ang pagiging magical ng mga lugar. 

Unang araw palang namin at marami pa sana kaming mapupuntahan ngayong araw kung hindi ako naging clumsy. 

"I know those pictures are worth your time, but I need to dress your wounds." Aniya.

Noon ko napansin ang hawak niyang medicine kit. Napangiwi ako nang marealize kung gaano kahapdi ang gagawin niyang paggamot sa sugat ko.

"Wala ba kong choice? Ikaw talaga gagamot sa'kin?" Biro ko sa'kanya.

Tinaasan niya ko ng kilay. Seryoso pa rin ang mukha niya. Hindi man lang siya natitinag sa pangungulit sa'kin para magamot na ang sugat ko.

"You only got me, Sam. Only me."

Napanguso ako. "Fine." I stretched out my left leg.

Nagbago na ang kulay ng sugat ko. Nagiging kulay violet na 'yun at nangingitim na ang sa tuhod ko. I never thought I'll mess up like this. Gusto ko lang naman ienjoy ang pandaliang pamamalagi namin dito, pero imbes ay mukhang magiging sagabal pa ko. 

Troy sat down. "Let's see what we have."

He placed my left leg on top of his thigh. "What a nasty bruise, Sam? I can't believe you did this to yourself. We can't tour Santorini with you in this state." He tsked.

Napanguso ako. "I'm sorry." Pakiramdam ko kasi ay sinira ko ang bakasyon namin dahil sa pagiging pabaya ko kanina.

Kumunot ang noo niya. "You're sorry for what?"

I played with my hands. "For ruining this trip?"

He chuckled. Tumingala siya at nginisian ako. "It's not your fault, Sam. Accidents do happen."

"Mukha ka kasing iritado sa'kin." Sumbong ko.

He sighed. "I'm irritated with myself, Sam. Hindi kita dapat pinabayaan kanina. You're my responsibility and I got you injured like this."

Panay ang pagtahip ng puso ko sa sinabi niya. I know I'm his responsibility, but hearing him care this much for me makes me believe with rainbow and unicorns. 

Pinagmasdan ko ang lalim ng kunot ng noo niya. Seryosong seryoso siya sa pagtingin sa sugat ko habang ako'y pinag-iisipan ang dapat sagot sa sinabi niya. 

I can't think straight. 

Dahan dahan niyang dinampian ng panglinis ng sugat ang gasgas sa binti ko. Napangiwi ako sa paghihintay ng hapdi pero hindi nangyare 'yun.

He looked at me with mockery on his lips. "Hindi masakit 'yan. Bakit nakangiwi ka?" 

Napanguso ako. "Akala ko alcohol 'yan." 

Umiling siya.

Pinagpatuloy niya ang pagpahid at paggagamot sa mga sugat ko. Hanggang sa balutin niya ng gasa ang tuhod ko. Napasinghap ako sa ginawa niya. 

"Anong ginawa mo? Nagmukha akong mummy!" 

Tumawa siya. "Better be safe than sorry, Sam." 

Sinimangutan ko siya. "Pinagtripan mo kamo ang tuhod ko."

Nakangisi na siya nang tumungo sa kinaroroonan ng telepono ng hotel. Naupo siya sa kama. Akala ko ay dadamputin na niya ang telepono pero muli siyang humarap at pinagsabihan ako.