My Bodyguard

Twelve

12

MAIAH

"Kung hindi ka lang bodyguard, at kung simpleng babae ka lang, iisipin kong may gusto ka sakin."

Napaawang ang labi ko. Ano daw? Ganon ba ako ka-obvious? I'm trying my very best to ignore him, and my feelings. I'm trying to pretend here. Don't tell me, pati yun ay obvious sa kanya?

Ganito ba siya kagaling kumilatis ng babae? Yung tipong, malalaman na niya agad kung may gusto o wala sa kanya sa simpleng pagsulyap sa kanya?

"O, bakit napanganga ka na? Totoo ba? May gusto ka sakin?" nakangising tanong ni Kyle.

Napataas ang kilay ko.

"Sino namang may sabing totoo ang sinabi mo? ... Napanganga ako dahil sobrang yabang mo. Akala ko nga liliparin na ako, eh." at inirapan ko siya.

Napanguso ito. Dinadaan na naman ako sa pagpapacute.

"Maiah... Please, bati na tayo. Ikaw naman o. Nagpapakabait na nga ako, eh. What do you want me to do?"

"I want you out of my bed. And stay away from me."

"But you're my bodyguard. You should be with me, all the time."

And that's actually the problem. Because I need to keep a distance from you, Kyle. Kailangan ko ng rendahan ang puso ko sa sinisigaw niya sa utak ko. Dahil alam ko namang, hindi matutupad ang gusto niya.

No billionaire dares to fall for a bodyguard. For his bodyguard. That will definitely be a joke to everyone who will know if that happens. And I don't want to be a joke. I'll save myself, ngayon pa lang.

Kaya hangga't maaga, sosolusyunan ko na to. Hanggang trabaho lang naman ang magiging relasyon natin. Huwag kang mag-alala, hindi naman ako ambisyosa.

"I can still look after you even if you're at your own bed. So please, you really are a distraction. I'm trying to track down this damn syndicate. You should mind your own business, too." pagtataboy ko.

Dahil baka atakihin na ako sa puso kapag nagtagal ka pa dito sa tabi ko. Ang bilis ng tibok. Hindi na siya kumalma.

Pero natigilan ako ng titigan niya ako.

"Can I just... Work here, with you?"

Napabuntong-hininga ako. Talaga bang nananadya ang lalaking ito? Gusto niya ba talagang mahulog ako sa kanya? Yung hulog na hulog at tipong hindi na makakaahon?

"Why suddenly changed?... I thought you hate me.  At bakit parang clingy ka yata ngayon?" tanong ko sa kanya, baka sakaling magbago ang isip niya.

"Can't I change my mind? Let's just say... I didn't hate you anymore."

Nagulat ako sa sinabi niya. But is he even telling the truth?

Gusto kong malaman kung bakit.

"I should be thankful of having you. If it's not because of you... Surely, I'm already dead at this moment. But since you're here to protect me, I should be grateful. I really should, Maiah. And thank you." he said seriously.

And now he finally realized. I can't find a word to say. Pero ramdam ko pa rin ang disappointment. Akala ko kasi, iba ang sasabihin niya. Akala ko, yun na. Hindi pala. Akala ko ba hindi ako ambisyosa?

 
I should stop myself from expecting. Because in the first place, there's nothing to expect. I shouldn't hope for anything. Even though he doesn't hate me anymore, it doesn't change the fact that he will never be mine.