The Gay Who Stabbed Me

Chapter 18 (2/4/2015)

Dedicated to Annlee (Purpleyhan for the wonderful cover of No One. Sobra akong natuwa sa ginawa mo kaya dahil nagbabasa ka nito. This untimely updateSS is for you.)

18

He woke me up at around 3PM, pinaliguan at pinakain niya ako. Nagtataka ako kung bakit parang minamadali niya ako. Nung ginising niya ako kanina, ayaw ko pa talaga sanang gumising dahil inaantok at nanlalata pa ako pero binuhat niya ako papuntang banyo at ibinaba sa bathtub and he bathe me.

Siyempre nagising ang diwa ko. Pagkatapos kong maligo, may naghihintay na pagkain sa kwarto. Gusto pa sana niya akong subuan pero pinigil ko na siya. It’s not that I don’t want him pampering me, but I have this feeling that he’s in a rush.

“Finish your meal, I’ll just wash.” At pumasok na siya sa banyo at ninamnam ko naman ang kinakain ko.

Pagkalabas niya, nakabalot lang ng tuwalya ang bewang niya and he’s drying his hair with another towel. His muscles rippled at his movements at napalunok ako at napainom bigla ng juice kasi pakiramdam ko nanuyo bigla ang lalamunan ko.

“You’re done eating?” Tanong niya habang sinusuot ang bathrobe. Oh my! He is not the Gay Who Stabbed Me. He is the God Who Stabbed Me. Hindi na kasi pangkaraniwang tao ang gandang lalaki niya. Mukha na siyang diyos na bumaba sa lupa para magpakilig ng matris ng lahat ng mga babae at ako ang pinakaswerteng babae kasi ako ang napansin niya.

Napatango na lang ako sa kanya dahil hindi ko makuhang magsalita habang nakatingin sa kanya na ngayon ay itinatali na ang robe niya.

“They’re already waiting for you.” He lowered himself and kissed my forehead.

“They?” Nagtatakang tanong ko. May bisita ba kami? Andito ba ang pmailya niya? Ipapakilala ba niya ako? At makikita nila akong ganito lang ang suot? Nakarobe with nothing underneath? Saan na ba ang mga damit ko?

“Ang mag aayos sa’yo. C’mon, I don’t want you to be late for the ceremony.” Mas lalo akong nagtaka. Anong ceremony pinagsasabi nito?

“Ha?” I asked puzzled.

“Nakalimutan mo?” He asked. Disbelief is evident in his eyes.

“Ang ano?”

“Our wedding.” Ngayon na ba yun? Ang alam ko nag propose siya at umoo ako. Pero wala naman kaming napag usapan na ngayon na yun.

“Ngayon na ba yun? Kelan mo sinabi?”

 “I told you a while ago before you sleep. Baka nga disoriented ka pa kaya hindi mo na maalala.” 

“Alexis teka…” Okay fine! Willing akong magpakasal sa kanya. I can see myself getting old with him. Pero hindi pa ako magpakasal ngayon. I’m only 20. Hindi pa ako graduate. Next sem pa ako gagraduate. At sina Mama at Papa? Ano ang sasabihin nila? Oo nga at madami akong inilihim sa kanila lalo na ang tungkol  sa amin ni Alexis pero magpapakasal ako without their blessing? Baka bitayin  nila ako patiwarik pag nalaman nila.

“You don’t want to marry me?” He said looking hurt and disheartened. And I felt my heart tightened. Oh Shit! Wag mo akong daanin sa ganyan. Hindi ba siya naaawa sa akin? Hulog na hulog na ang loob ko sa kanya tapos titingnan pa niya ako ng ganyan na parang nagmamakaawa. Naku! Wala na!

“Hindi sa ganun Alexis. It’s just that, hindi naman alam nina Mama at Papa ito. Magagalit sila at isa pa ang babata pa natin. You’re only 22 and I’m 20.”

“Sasabihin ko sa kanila. Pagdating natin sasabihin natin sa kanila. Then we’ll marry again with their consent but I want us to marry today para kung sakaling ayaw nilang ipakasal ka sa akin, wala na silang magagawa.”