Chapter 16: Deal
"Y-You took a picture of me?" nauutal kong tanong kay Tavi na ngayon ay hawak-hawak ang isang larawan na ang laman ay ako, halos mabilis na ang tibok ng puso ko at pasalit-salit ang tingin sa kanya maging sa litrato. Isang panaginip ba ang lahat ng ito?
He sighed and smirked at me, "Yeah, I can't help but take a picture of you that time." Tavi said the reason why my lower lip trembled trying to find the words that I will say to him. If this is a dream, then don't wake me because I'm loving it.
"W-When did you even got the chance to take a picture of me? I'm also looking at you at that time." I said, and trying to be serious. I can't even speak properly because of this sudden confession of Tavi.
He fell, we both fell on each other.
"I'm a soldier, I'm also good at sneaking some chance." nasapo ko ang noo ko at pilit na prinoproseso ang mga nangyayare, naging malamig na ang pagkain ko simula nung dumating siya at hindi ko inaasahan na ito ang sasabihin niya sa akin.
"Y-You told me you don't like me." hindi ko pa rin mapigilan ang mag-alinlangan sa mga sinasabi niya, napipilitan lang ba siya dahil sa gusto ko siya? Kung ganon man ang iniisip niya ay huwag niya na akong lokohin.
He stepped forward, the reason why I gulped. His eyes are sharp as if I'm going to get hurt if I will try to fight it. Tumingala ako na dahilan para mas lalo akong kabahan, bawat tingin niya ay nais niyang kabisaduhin ang mukha ko, totoo ba ang nangyayare ngayon?
"I was also good at lying." he mumbled with a husky voice the reason why I blinked trying to gain my sense, this silent night is filled with affection and I can see that I'm looking forward into something.
Hindi na ako tuluyang makagalaw at parang nawalan na ako ng hininga ng hawakan niya ang baba na dahilan para mapunta sa labi ko ang tingin niya, anong balak mong gawin? Hindi ako makagalaw dahil sa matalim niyang tingin sa labi ko na para bang pareho lang kami ng inaasam.
He keeps shifting eyes on me and to my lips the reason why I felt the temptation filling my body. He wrapped his other arm in my waist that made me closer to him. I can already feel the warmth of his body traveling on me. What the hell is this?
"A-Are you lying to me? Don't pity me just because I like you--"
"I'm falling, Avon. Why are still doubting me?" pag-putol niya sa akin at inalis ang kamay sa baba ko para ipulupot rin ito sa beywang ko, pinikit niya ang kanyang mga mata at sinandal ang noo niya sa noo ko na dahilan para halos maduling na ako sa lapit niya.
"Y-You really do?" I softly asked. This night is way better when I'm with him. He completes my day, and I'm falling hard already. Why are you doing this to me? I don't even know that you're this pure and soft soldier. I thought you're prim and proper, but your cute side makes me fall harder.
He kissed my forehead the reason why I closed my eyes and moved my arms to wrap it on his neck, this is the right time, and I didn't expect that we both fell on each other. I thought I'm the only one who's floating in the clouds, but Tavi is with me the whole time.
Dumiin ang kanyang labi sa noo ko na para bang iyon ang simbolo ng pagiging totoo niya sa nararamdaman niya, dapat ba akong umiyak ngayon dahil sa pag-amin niya? Ngayon na pareho na kami ng nararamdaman ay kakayanin ba namin?
He caressed my cheek using his hand. I opened my eyes and saw him carefully looking at me as if I'm his safe place. I'm with him, and everything will be okay. I'm falling, and this man in front of me is the one.
I played at his hair while looking at him with precious gaze, I want to memorize every corner of his face, and it will be a tattoo in my mind. This moment is for the two of us, we confessed to each other, and I'm happy that Tavi became visible.
"Hindi na mainit yung hapunan ko, Tavi. Nagugutom na ako." pag-bibiro ko pa sa kanya na dahilan para mahina siyang matawa, napunta ang tingin niya sa dining kung sana nandoon ang plato ko na dapat kakainin ko ang kaso ay dumating siya.
"Tss, your dinner is already served in front of you." pag-bibiro niya na dahilan para mahampas ko ang matipuno niyang dibdib gamit ang kamay ko, ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko dahil sa biro niya na dahilan para alisin ko ang dalawa kong kamay na naka-palibot sa braso niya.
Kumunot ang noo ko dahil hindi niya pa rin tinatanggal ang mga braso niya sa beywang ko na dahilan para hindi ako makawala, "Let go already, Tavi." paalala ko sa kanya na dahilan para umiling siya na parang isang bata.
I raised a brow on him because of his childish act, "I'm hungry, alisin mo na 'yang mga braso mo at umuwi ka na." pag-tataboy ko sa kanya dahil kita ko na rin naman na pagod na siya, gusto ko pa naman siyang makasama pero kailangan niya na ring umuwi.
"Can I stay here?" he asked the reason why my jaw dropped, parang noon lang ay inaasar ko pa siyang dumito sa bahay ko tapos biglang siya na ang nag-kusa na manatili?
Parang sa isang iglap ay nag-bago si Tavi, parang mas lalong lumiwanag ang ekspresyon niya simula nung maamin niya sa akin ang lahat.
"Want me to drive you home? You look tired already." our interaction became normal, and I heard him grunt as if he doesn't want to go home. I chuckled because of him being childish. This is not what I'm expecting, he's different when it comes to me, and I think I'm special.
"Umamin ka lang ang lakas na ng loob mong manatili sa bahay ko, akin na yung susi ng kotse mo at ako na ang mag-mamaneho." prinisenta ko ang libre kong kamay sa harapan niya na dahilan para mapa-nguso siya, kailangan niya ng umuwi dahil sa kita ko na ang pagod sa kanyang mukha.
"I'm not yet tired and do you think I'll let you maneho my car with your foot's condition?" pagiging makulit niya na dahilan para mapa-tango ako na may ngisi sa aking labi, mautak rin pala ang sundalong ito at gagawa talaga siya ng paraan para manatili lang dito sa bahay.
Tuluyan na nga niyang tinanggal ang dalawang braso niya sa beywang ko, wala na rin naman akong magagawa dahil sa tingin ko ay kahit anong pilit ko sa kanya na umuwi na siya ay hindi niya pa rin ako susundin.
"Let's have dinner, then." mabuti naman at nakakalakad pa ako ng maayos, tumungo ako sa kusina at kumuha na ng mga balak kong lutuin dahil sa hindi inaasahan na bisita.
"Do you want to enjoy the dinner?" he asked all of a sudden, the reason why I closed the refrigerator and furrowed my brows on him. He playfully chuckled the reason why I rolled my eyes, he's saying non-sense things already, and I don't know if I can handle
"Stop teasing me, Captain." linabas ko ang steak at pumunta na nga sa mismong kalan para lutuin na ito, mabuti nalang at may natira pa kaya madali nalang itong lutuin. Hindi ko naman kasi inaasahan ang pag-bisita ni Tavi dito at akala ko hihingi lang ng tawad pero mananatili pala dito ng isang gabi.
Binuksan ko ang kalan at handa ng lutuin ang steak ng biglang may humaplos sa likod ko na dahilan para maagaw nito ang atensyon ko, "Just sit down already, I'll do it." malalim niyang sabi at natigilan ako ng bahagya dahil ang lapit niya nanaman sa akin.
Inagaw niya ang pan sa akin na dahilan para gumilid na ako at hinayaan siya na mag-luto ng hapunan, nag-handa naman ako ng plato naming dalawa at bigla nalang sumilay ang isang ngiti sa aking labi.
Ito kasi ang unang pag-kakataon na may makakasama ako sa hapag-kainan sa bahay, hindi ko naman kasi nakakasama si Sharla sa gabi dahil sa may kailangan pa siyang asikasuhin pero si Tavi ang pinaka-unang tao na makakasama ko sa hapag-kainan ng bahay ko.
"By the way, who is that man you kissed on the cheek?" natigilan naman ako dahil doon at nasa pag-luluto pa rin ang kanyang atensyon, sino namang sinasabi niya?
"What? Wala akong hinalikan."
"Yes, you did. You kissed that man on the cheek, nung birthday mo." rinig ko ang pag-kairita sa boses niya na dahilan para mapa-ngiwi ako, si Jordan lang pala ang tinutukoy niya e' malamang hahalik talaga ako sa pisngi nun.
"You're talking about Jordan. He's my co-model." I shook my head because I'm sensing jealousy after he confessed. I can see his cold shoulders the reason why I chuckled.
"You already did a photoshoot with him?" pati ba 'yun ay kailangan niya pang malaman e' trabaho lang naman ang ginagawa namin ni Jordan atsaka natural na sa kain na may makasamang lalaking modelo.
"Yeah--"
"Then let's have a photoshoot together too." he cut me out the reason why my jaw dropped, kaagad akong lumapit sa kanya at nakita ko ang saglitan niyang pag-baling ng tingin sa akin. Ano ba ang nakain niya at panay na ang utos niya sa akin?
"What do you mean let's have photoshoot together? That's impossible, you're not even photogenic--"
"Don't underestimate me, baka mamaya matalo ko pa yung Jordin na 'yun."
"It's Jordan, Tavi."
"That's what I said." I rolled my eyes and sighed, binalik ko ang atensyon ko sa pag-aayos ng lamesa dahil sa tingin ko ilang minuto nalang ay matatapos na ang niluluto niyang steak.
"Why are you being competitive all of a sudden, huh?"
"Ano nanaman niyang ngiti na 'yan? Asong-ulol ka ba?" ang tanong sa akin ni Sharla na dahilan para samaan ko siya ng tingin, nais ko sanang lagyan ng tape yung bibig niya kaso kailangan ko pala siya ngayon.
Isang linggo na ang nakalipas simula nung nanatili si Tavi sa bahay ng isang gabi, pumayag siya na hindi kami katabi matulog dahil nakita niya na hindi ako komportable na may kasama akong lalaki sa iisang kama.
Naging malumanay ang gabi na 'yun at masasabi kong ang dami ko nanamang masasayang alaala na nabubuo kasama si Tavi, tinamaan na po ako kaya wala ng makaka-pigil sa akin.
"Guess what happened," I said the reason why her forehead creased, nandito kami ngayon sa studio at kaming dalawa lang ang nandito. Tinuruan niya ako ng ibang mga techniques sa pag-lalakad at naging maayos na rin naman ang paa ko, alagang Tavi kasi.
"What happened?"
"Guess what happened to us." I playfully smirked the reason why her eyes widened, she slapped my butt the reason why my brows furrowed. What the hell is her problem?
"Peste ka! Binigay mo na?!" natataranta niyang sabi at tumingin sa baba ko na dahilan para makuha ko ang iniisip niya, kaagad ko naman siyang hinampas sa braso at ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko.
"Sira ka! Hindi iyon ang ibig kong sabihin, baliw ka ba?!" ang natataranta kong sabi sa kanya at ramdam ko sobrang pag-init ng aking pisngi, wala namang nangyare sa amin ni Tavi pero grabe makapag-isip itong si Sharla.
"Jusko ka! Babatukan talaga kita, masyado mo akong pinakaba!"
"Pero paano kung may nangyare nga talaga?" ang sunod kong tanong sa kanya na dahilan para mas lalong manlaki ang mga mata niya, napabuga siya ng hininga na para bang hindi siya makapaniwala sa tanong ko.
Wala naman talagang nangyare sa amin ni Tavi, bawal pa kami sa ganon.
"Babatukan talaga kita! May sasabihin pa naman ako sa'yo tapos ganito kaagad ang bungad mo." kumunot naman ang noo ko dahil sa balak niyang sabihin, naging seryoso naman ako at pilit na inalis muna ang diwa ko tungkol kay Tavi.
"What is it?" suminghap muna siya bago sabihin sa akin tungkol saan ito, mukhang seryoso ang pag-uusapan namin dahil nakita ko ang pag-babago niya kaagad ng eskpresyon.
"Tinawagan ako ng kaibigan ko sa New York at sinabi niya na," tumigil si Sharla na dahilan para kumunot ang noo ko, binanggit niya lang ang New York ay parang hindi ko na maiwasang mapakali.
Hinarap ko mismo sa kanya ang sarili ko marahil naka-upo lang kami sa sahig, nakita ko ang ngiti sa labi ni Sharla na para bang isang magandang balita ang ibibigay niya sa akin. Napalunok ako at hinanda ang sarili ko.
"She told me that there are looking for a model here in the Philippines and she wants you to be part of the runway." she said with this fruitful the reason why I was stunned for a second, what did she say? Bakit parang sa isang iglap ay nabingi nanaman ako at hindi maiproseso ang mga sinabi niya?
"P-Pardon?" I stuttered, my mind went blank when she mentioned something about New York. That's the place I want to go because my dream is to be part of the Victoria's secret angels, I want to go in New York to pursue my dreams.
"Ang sabi niya kukunin ka daw niya para rumampa sa fashion show niya, kakatawag niya lang sa akin kaninang umaga at panay ang sigaw ko sa bahay dahil sa binigay niyang chance sa'yo." kinikilig na sabi ni Sharla na dahilan para mapa-buga ako ng hininga, iyon palang ang nagawa ko at sinusubukan pa ring ilagay sa utak ko ang mga nangyayare.
Is this a blessing? Do I deserve this?
"You're going to walk in New York!" she squealed the reason why my lips formed into a smile, suddenly tears are filling my eyes because of the sudden announcement. I didn't expect that they gave me a chance to walk in New York, I mean that's insane!
Pangarap ko na pumunta sa New York at doon rumampa, panay ang nood ko sa mga modelo sa tv at hindi ko maiwasan ang mamangha dahil sa mga lakad nila na halos mapa-sigaw na ang madla. Masyado naman atang maaga ang blessing na ito sa akin pero masaya ako dahil ako ang napili ng kaibigan ni Sharla.
"D-Do I deserve this?" my voice is shaking, and my hands are cold. I have this image in my mind wherein I'm walking in the runway and making the crowd wild in New York. That's my dream, and I want to pursue it. No one can stop me from doing the things that I loved.
"Of course you do! You deserve this, hindi ba gusto mong pumunta sa New York?" nais ang tuwa ni Sharla para sa akin na dahilan para lumapit ako at niyakap siya ng mahigpit, siya dapat ang una kong pasalamatan sa pagiging isang modelo ko.
Hindi ko naman maaabot ito kung wala siya e' at masaya ako na isa ako sa mga nakitaan niya ng potensyal na maging isang modelo, kung noon ay natatapilok pa ako sa simpleng takong lang pero ngayon ay makakapunta na ako ng New York para rumampa.
"Thank you so much Sharla, hindi ko maabot 'to kung wala ka." malambing kong sabi sa kanya at mas lalo pang humigpit ang yakap, sa karera ko sa pagiging isang modelo ay ang dami ko ng pinagdaanan.
Kailangan kong suwayin ang nanay ko para lang gawin ang gusto ko, sinasabi nilang binili ko lang daw ang career ko gamit ang apelyido ng pamilya ko, nag-karoon ako ng scandal at pang-huli ay nadapa ako.
Ang dami ko ng iniyikan para lang magawa ko ang gusto ko, napag-tanto ko na kahit gawin mo rin pala yung makakapag-pasaya sa'yo ay may mga pag-subok ka paring dapat malagpasan.
Kapalit ng saya ay alam ko naman na may kapalit na isang pag-subok. Naisip ko tuloy, paano kaya kung tinigil ko ang pag-momodelo ko? Paano kaya kung hinayaan ko ang sarili ko na malunod sa mga sinasabi ng mga tao? Paano kapag hindi ko nakilala si Tavi?
Ang dami kong tanong sa sarili ko na alam ko namang hindi ko masasagot, minsan ko na ring kwinestiyon ang sarili ko kung ito ba talaga ang dapat kong tahakin pero ito na ang hinihintay ko.
Hinimas ni Sharla ang likod ko at ramdam ko ang saya dahil sa naabot ko, "Lagi naman akong nandito para samahan ka sa lahat ng rampa mo, ako ang unang taong tatayo sa'yo at papalakpakan ka." hindi niya alam kung gaano niya ako pinatatag sa pag-momodelo, alam niyang ang dami ko ng sinakripisyo pero lahat nung mga binitawan ko ay may kapalit rin palang saya.
Kailangan kong bitawan ang binigay na kompanya sa akin ni daddy na dahilan para magalit sa akin ang nanay ko, hindi ko alam kung magiging masaya sila para sa akin pero ang importante ay kung ano ang natanggap ko.
"I'm really thankful, makakarampa na ako sa New York." mangiyak-ngiyak na sabi ko, mas lalo kong gagalingan sa pag-kakataong ito dahil hindi biro ang binigay na offer sa akin ng kaibigan ni Sharla.
I'm happy that all of my sacrifices turned into a good result, I cried numerous times already because of my failures, but it made me stronger. Modeling is what I'm living with, and every place is my runway.
I'm Avonlea Czanelle De Almieda, representing Philippines in New York and I will make the crowd wild with my walk.
"Looking good, Avon." my dad said with a smile on his lips. I stepped forward to him and kissed him in the cheek. He's wearing a black tuxedo, and I can smell his cologne that I loved since I was a kid.
Nandito kami ngayon sa isang gazebo ng restaurant na pag-dadausan ng hapunan kasama ang Salvatierra, tinawag lang sa akin ito ni daddy kaninang umaga na dahilan para maging aligaga ako sa pag-pili ng damit.
I'm wearing a red fitted dress, and I tied my hair into a bun so I can be comfortable eating the food later. I held my gold purse tightly as I saw my mom glancing at me, and even my little sister the reason why she waved at me.
Hinila ni Chez si mama para mapunta sa amin at nakita ko ang malamig na tingin sa akin ni mama na para bang hindi siya nagagalak na nandito ako, sabi ko na nga at pinag-bigyan niya lang ako nung birthday ko.
"Ang ganda mo ngayon, ate! Nga pala nakita ko yung nadapa ka sa fashion show, kamusta na 'yung paa mo?" ang bungad ni Chez na may kasamang pag-aalala na dahilan para umawang ang sulok ng labi ko.
"Ayos naman yung paa ko." ang sabi ko sa kanya at sinuklay ang buhok niya saglit, kaagad na bumaling ang tingin ko kay mama na ngayon ay hindi na maipinta ang mukha. Ayaw niya ba talaga ako dito?
"Ma," ang tawag ko dito at lumapit sa kanya para halikan siya sa pisngi, hindi niya ako binati at malamig lang ang pakiktungo nito sa akin na dahilan para makaramdam ako ng kaunting pananakit sa aking puso.
I sighed and looked at my dad, who forced a smile on me. He knows that there's no way that my mother will reconcile with me. My mom is prideful, and she hates that I disobeyed her. I want to pursue modeling, and she was against it.
Puwede bang kahit isang beses man lang ay suportahan niya ang anak niya?
Tss, ano pa bang aasahan ko e' isang buwan na nga akong wala sa bahay at wala naman siyang pakielam sa akin.
"I have good news for you guys." I know that my mom is not interested at all, but I want them to know what I achieved today. Their foreheads creased the reason why I flashed a smile on them.
"Someone offered me to be part of the fashion show in New York," I stated, and I saw Chez's eyes widened. My dad flashed a smile again while my mother just took a glance at me. This is a big day for me because of Sharla's news for me, I can't still process what's happening, but I'm excited.
"I'm part of the Alesandara's fashion show in New York!" I even squealed because of the excitement, and I saw my sister jumping because of joy, my dad even clapped because of my good news, but my mom was just standing there and not even joining the little celebration we have.
Can she just congratulate me? For once, please be proud of me.
"That's great, ate! Congrats!" Chez congratulated me the reason why I bit my lower lip, Chez and dad are the only ones who supported me in modeling, and I don't know if my mom will realize that modeling is not even a bad thing.
"That's good to hear, Avon. That's your dream, right?" I nodded with a smile to my dad because he knows that I want to go to New York to pursue my modeling there, but I decided to stay here to help him with his business.
"Yes, dad--"
"Kahit saan naman siya rumampa e' wala pa ring patutunguhan 'yang trabaho niya." ang putolo sa akin ni mama na dahilan para unti-unting mawala ang ngiti sa labi ko na binuo ko para sa magandang balita.
Doon lang napunta ang tingin niya sa akin, malamig niya akong tiningnan pero alam kong ang mga salita niya ang mananakit sa akin.
"Melissa," ang pananaway ni daddy kay mama pero hindi nag-paawat si mama, tumuloy pa rin siya sa pag-mamaliit sa trabaho ko na para bang hindi niya talaga tatanggapin ang ginawa kong hindi pag-sunod sa kanya.
"What? I'm just telling the truth here. She's like a prostitute wearing lingerie." she hissed, the reason why my lower lip trembled. What do I expect on her? She's always like that, and she's always saying that I'm like a prostitute wearing lingerie, but still it hurts me to hear it again and again.
"Ano ba, Melissa? Hindi ka man lang ba matutuwa sa naabot ng anak mo?" My mother shook her head means that she's not proud of what I achieved. I shouldn't expect her to be proud of me because all she does is to degrade my career.
"Hindi ako magiging masaya sa mga naabot niya, hindi naman siya maituturing na highest-paid model kung hindi dahil sa tulong mo."
Tangina, wala talagang preno ang mga salita niya na dahilan para maapektuhan nanaman ako. Tanggap ko pa kung ibang tao pa ang mag-sasabi sa akin nun pero kapag si mama na ang nag-sasalita sa akin ay hindi ko maiwasang masaktan ng sobra.
"Melissa, Avon worked hard for her dreams. I don't even know why you're degrading your own daughter, kuda ka ng kuda e' wala ka namang ambag sa anak mo." ang pambabara ni daddy na dahilan para masama siyang tiningnan ni mama, bumaling ang tingin ko kay Chez at nakita kong naka-busangot na siya na dahilan para mag-alala ako.
"M-Ma, dad. Tama na po, may dinner pa tayo kasama sila Tavi kaya puwede po bang huwag na kayong mag-away?" ang mahinahon kong pananaway sa dalawa kahit na nasasaktan ako sa sinabi sa akin ni mama.
Iba talaga ang dating kapag mismong magulang pa ang nag-sampal sa'yo na walang patutunguhan ang pangarap mo. Ang dami kong sinakripisyo para maging proud siya sa akin pero wala talaga e' at hindi niya talaga makikita kung ano ba talaga ang ginagawa ko.
"Arturo, Melissa!" ang tawag ng isang babae na dahilan para maagaw nito ang atensyon namin, sa tawag na iyon ay napa-lingon ako sa likuran ko at doon ko nakita ang pamilya Salvatierra.
Kaagad na napunta ang tingin ko sa lalaking matangkad na nasa likod ng mag-asawa, kulay itim ang coat nito na may polong ilang butones ang hindi naka-ayos na dahilan para makita ko ng bahagya ang dibdib niya.
It's Tavi, and he's looking good again. When he came, everything is at ease already.
Damn! He looks good again even though he's just wearing a coat and white polo, how does he even do that?
"Hi, Avon!" ang bati sa akin ni Tita Selina na dahilan para kaagad akong lumapit dito para humalik sa kanyang pisngi. Hindi ko muna tiningnan si Tavi pero ramdam ko ang matalin niyang mga mata na para bang nais niyang makuha ang atensyon ko.
"Looking good, I see." she said with a smile the reason why I greeted her, humalik rin ako kay Tito Manuel na ngayon ay parang mag-kapatid lang sila ni Tavi dahil sa pag-kakatulad nito.
Mag-kakaroon ng hapunan ang dalawang pamilya, balit ko malapit ng matapos ang mall ni daddy sa Cavite at nagulat pa nga ako dahil sa bilis nito pero sa tingin ko ay kumuha talaga siya ng mga trabahador na mabilis gumawa.
"The food is ready, sa gazebo na tayo mag-tungo." ang sabi ni daddy na dahilan para gumilid na ako at tumabi kay Chez, hindi ko nakita si Trixielle na sa tingin ko ay may ginagawa ata.
Nasa harapan ko si Chez na dahilan para maramdaman kong unti-unting sumasagi ang kamay ni Tavi sa beywang ko, nung una ay hindi ko ito pinapansin dahil baka makita kami ng mga magulang namin pero halos hapitin niya na ang beywang ko na dahilan para masama ko siyang tingnan.
"Tavi--"
"Ang ganda mo." usal niya na dahilan para saglitan akong matagilan, huminto ang lakad ko maging siya ay ginaya rin ako ma dahilan para malalim kong pag-masdan ang mukha niya. Sa totoo lang ay sobrang bilis ng tibok ng puso ko ngayon, ganon rin naman ang itsura niya ngayon.
I flashed a smile on him, "Ang gwapo mo, lagi naman e." I said the reason why he played his tongue. Before we get caught, I already walked towards the gazebo and I saw Chez sitting beside my mom.
Tumabi ako dito at nasa tapat ko si Tavi na ngayon ay hindi pa rin nawawala ang tingin sa akin, bigla akong nailang na dahilan para kunwari nalang akong nakikinig sa mga pinag-uusapan ng pamilya namin.
Stop staring at me like that, you're making me uncomfortable!
Hindi na nga nag-tagal ay nag-simula na kaming kumain, panay ang kwentuhan nila tungkol sa mga negosyo nila habang kaming tatlo ay panay lang ang nguya dahil wala naman kaming masasabi sa negosyo.
"Ate," ang biglang tawag sa akin ni Chez na dahilan para balingan ko siya ng tingin na may pag-tataka. Lumapit ang kanyang tenga sa akin na dahilan para bumwelo ako para marinig ang sasabihin niya.
"Kanina ka pa tinititigan ni Captain, huling-huli ko siyang naka-tingin sa'yo...may gusto ba 'yan sa'yo?" tanong niya na dahilan para mapa-lunok ako at ramdam ko ang pag-init ng pisngi. Masyado naman akong tinititigan ni Tavi na dahilan para mahuli siya ng kapatid ko, tss.
"Hayaan mo nalang siya." pag-papalusot ko at mukhang hindi pa siya kumbinsido, iniwas ko nalang ang tingin ko dito at kumain ulit.
Pero nung sumubo ako ay halos tumikhim ako ng biglang may mahinang paa ang sumagi sa aking binti, nakagat ko ang ibabang labi ko dahil doon dahil alam ko naman na si Tavi ang nakikipag-laro sa akin.
He keeps kicking my leg the reason why I got irritated, I took a glance at him and I saw bloodshot stare on him while playing the spoon on his mouth. Damn! Stop playing because someone is watching us, Tavi!
Panay ang sipa niya sa binti ko na dahilan para gantihan ko rin ito, nakita ko ang pag-igting ng panga niya dahil sa tinaasan ko siya ng kilay. Huwag niya akong guluhin dahil kasama ko yung pamilya ko.
Ang pag-sipa ay naging mahinahon hanggang sa maging pag-haplos nalang ito na dahilan para mapalunok ako, ramdam ko ang matalim niyang tingin sa akin na para bang kapag hindi ko sinabayan ang trip niya ay magagalit siya.
I don't want to fucking play with him right now, nasa iisang hapag-kainan lang kami ng magulang niya kaya umayos siya ng akto niya.
"Actually, Archi had a blind date yesterday." Tita Selina said the reason why Tavi stopped playing at me, my brow raised because on what Tita Selina said.
"Pinakilala ko siya sa anak ng kaibigan ko at mukhang naging masaya naman ang date nila." parang umigting ang tenga ko sa sinabing blind date ni Tita Selina, iyon ba ang dahilan kung bakit hindi nakapunta si Tavi sa fashion show kahapon?
"That's good, Selina. Nasa tamang edad na rin naman si Archi para mag-girlfriend pero hindi ba mas ayos kapag siya ang pipili ng makaka-date niya?" ang tanong ni mama na dahilan para unti-unti kong naibaba ang tinidor ko at sumandal sa lingkuranan, pinag-krus ko ang dalawang braso ko na para bang isang batang nag-tatampo.
Yesterday was my fashion show and he didn't attend because he had a blind date with someone?
Shit, why do I feel like I got fooled again?
Bumaling ang tingin ko kay Tavi at nakita ko ang gulat sa kanyang mga mata, kaagad na iniwas ko ang tingin ko dito at ramdam ko ang pag-kadismaya.
I thought it was his brother's death anniversary but why did Tita Selina say that he had a date with someone?
Why do you need to lie? Now, I felt stupid thinking that I accepted your apology last night.
A simple lie made me feel anxious and I hate it.