Kabanata 86- Kakain o Kakainin?
Phoebe Alisha's Pov
"Holy shit.." bulong ko, natatarantang iginala ko ang paningin ko para makahanap ng tatakasan. Nang makita kong bukas ang grand door ay muli kong binalik ang paningin ko sakaniya.
Nakaawang ang labi niya habang matiim na nakatitig sa labi ko na parang ano mang oras ay susunggaban na niya ako ng halik. Umatras ako at mabilis na tinakbo ang pintuan.
'I'm messed up..'
Agad lumingon sa'kin ang mga bantay sa paligid, inihanda ko ang kamao ko para sa pag-atake nila pero kataka takang hindi nila ako sinugod at tinignan lang ako mula ulo hanggang paa.
Nilingon ko ang ulo ko para tignan si Khalex, nakatayo parin siya sa lugar na pinag-iwanan ko sakaniya. Nakahalukipkip habang nakatitig sa'kin.
'Kung ganyan siya ka kampante, ibigsabihin lang non ay alam niyang wala akong takas sa lugar na 'to?! No! Hindi pwede!'
Kahit walang sapin sa paa ay tumakbo ako at nilampasan ang mga bantay. Hindi ko alam kung saan talaga ako tatakbo dahil napakalawak at napakalaki ng lugar na ito.
Gusto kong maiyak sa halo halong emosyon na nararamdaman ko, frustration, galit, pagkalito at takot. Pakiramdam ko ay nakakulong ako sa isang malaking palasyo kung saan hindi na talaga ako makakalabas.
Paano si Everlyze? Si Cramleigh? Susunod pa'ko sakanila sa Pilipinas. Kailangan ako ng pinsan ko, kailangan mautakan ko sila Musac. Hindi pwedeng mangyari ang pinaplano niya laban sa'min ni Everlyze.
'Pero paano ko mapoprotektahan si Everlyze kung nandito ako?'
Napatigil ako sa kalagitnaan ng pagtakbo ko, hindi ako pwede panghinaan ng loob. Tama! Hindi na ako ang dating Pabi na mahina at laging naiyak kapag naiipit sa sitwasyon. Makakaalis ako dito, kailangan ko lang gamitin ang utak ko.
'Sa lahat ng mahirap na sitawasyon, laging may solusyon.'
Tinanaw ko ang gate mula sa malayo, nakasara ito at may dalawang nakabantay na wala man lang hawak na armas. Siguro ay may patibong or something diyan, kasi kung ayaw akong patakasin ni Khalex ay naglagay na dapat siya diyan ng pulu putong na mga lalaki para harangan ako.
Napaka unpredictable ng mga kilos ni Khalex. Yung tipong wala kang kamalay malay na nahulog ka na sa patibong niya.
Masyado ko siyang minaliit, ni hindi ko nga alam na nauutakan na pala niya ako nung mga oras na minamaliit ko ang kakayahan niya sa isip ko.
Tumingin ako sa gate. Kung diyan ako tatakas ay baka hindi din ako magtagumpay. At isa pa kung sakaling matakasan ko ang dalawang bantay ay pwede akong maligaw dahil ang pagkakatanda ko ay dumaan pa kami sa tunnel at isa pa hindi ko din masyadong tanda ang daan palabas.
Tumingin ako sa kaliwa't kanan ko para humanap ng ibang daan para makatakas.
Yung dinadaanan ko ay sementado samantalang yung kaliwa't kanan ko ay puro puno na. Ang pagkakaalala ko ay may matayog na pader na humaharang dito sa buong lupain ng mga Montenegro.
May skills naman ako sa pag-akyat akyat, kapag inakyat ko yung pader daretso sa kalsada ang lalabasan ko.
'Tama!'
Tumingin ako sa kaliwa ko at mabilis na tinakbo iyon. Paninindigan ko ang plano ko, aakyat ako sa pader para lang makatakas dito. Basang basa na ang mga paa ko dahil sa mga basang damong naaapakan ko, umulan nga pala kahapon.
Walang dereksyon akong tumakbo at tiningala ang mga puno at ang mamasa masa nitong sanga at dahon.
"Bakit ba ang laki nito?" iritang bulong ko, kinapa ko ang tagiliran ko sa pag-aakalang may bulsa ang nightdress na suot ko.
"Yung phone ko." napatampal ako sa noo at malalim na huminga dahil sa iritasyon. "Shit, shit talaga!" napasuklay ako sa buhok ko.
"Kahit kailan talaga pinepeste mo ang buhay ko Khalex Montenegro!" gigil na bulong ko at nilingon ang ulo ko. "Gagantihan kita, pagdidikitin ko ang muka niyo ni Zsa Zsa! Parehas kayong mga peste."
Halos mawalan na ng pagitan ang kilay ko habang natakbo, paulit ulit kong minumura si Khalex sa isip ko.
'Ayoko nga ng commitment then in just a snap, married na agad ako? Nakakatangina.'
Mabuti nalang at dahil sa pag-ulan kahapon ay malamig ang simoy ng hangin. Ni hindi ako pinagpapawisan kahit kanina pa ako natakbo.
"Yes!" I exclaim and clench both of my fist, I finally reach the dead end after a lot of run. Tiningala ko ang mataas na pader at pinag-aralan kung paano ako aakyat kahit mukang ikamamatay ko kapag nagkamali ako ng kapit o apak.
Nilapitan ko ang pader na gawa sa bato, medyo madulas ito at basa. Halos lahat ng nasa ibabang parte ay puro lumot na, merong mangilan ngilan sa itaas pero hindi ako nito mapipigilang makatakas.
Pinunit ko ang laylayan ng kasuotan ko para ipangtali sa kamay at paa ko. Medyo pasmado ako at baka dumulas ang kamay ko, kaya ko naman tinalian ang paa ko ay baka magsugat ito, mahirap makatakbo ng may sugat ang paa.
Umabot sa ibaba ng panty ko ang haba nung dress ko kaya paniguradong kapag pumanik ako ay makikitaan ako.
'Hayaan na! Parang hindi ka naman nagbi-bikini.'
Sinimulan ko ng umakyat, sinigurado kong mahigpit ang pagkakahawak at pagkakaapak ko sa bato.
"Fuck.." I gasped, nasira kasi yung batong kinakapitan ko. I positioned my feet in the broken stone wall and push myself upwards, I immidiately hold at the nearest stone.
If only I could turn to a Spiderman or something, this would be so fucking easy.
Tinangala ko ang pader at napagtantong wala pa sa kalahati ang naaakyat ko. "I can do this.." I cheer myself, that's the most least thing I can do in this situation.
Pagkakapit ko sa sirang bato ay nadurog ito at nagpatakan ang maliliit na mga bato galing dito, kasabay non ay pagkasira nung batong inaapakan ng kanang paa ko. I immidiately find something to hold on. My heart were racing in fear that I might fall, as I said earlier. Everlyze needs me, I can't die when Everlyze was still in trouble.
Magiging kuntento lang ako sa buhay ko kapag nakita ko na siyang masaya at wala ng pinapasan na sakit at paghihirap.
'It would make me the happiest living person.'
Kamalas malasan ay nasira ang batong inaapakan ng kaliwang paa ko, nakakapit ang iisa kong kamay at pilit naghahanap ng maapakan ang mga paa ko ganun din ang kamay ko na kinakapa ang mga bato para makahanap ng kakapitan.
"Ugh! Shit! Shit! Shit!" I'm starting to panick when my fingers were slowly slipping. "Jesus! Oh God!" ang isang kamay ko ay pinangkapit ko sa nakapa kong sirang bato.
Napatili ako ng parehas nasira ang batong kinakapitan ko, pakiramdam ko ay nahuhulog ang puso ko kasabay ng paghulog ng katawan ko.
Napapikit ako ng naramdaman ko ang bisig na sumalo sa'kin. Napasapo ako sa dibdib ko sa sobrang kaba, napakabilis ng tibok ng puso ko at halos kinapos na ako ng hininga.
'Muntikan na yon!'
Lumunok ako at idinilat ang mata ko. Ang galit na mga mata ni Khalex ang una kong nakita, magkasalubong na magkasalubong ang kilay niya. Ramdam na ramdam ko ang malalim na pagtaas baba ng dibdib niya.
"DESPERADA KA NA BA TALAGA HA?!" sigaw niya at binitawan ako. Sinamaan ko siya ng tingin pero mukang hindi siya natinag dahil mas muka pa siyang galit kaysa sakin. "WHAT THE HELL IS YOUR PROBLEM?!"
"IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO. NILOKO MO KO, INUTO. NAPAKAHAYOP MO!" galit na sigaw ko at sinugod siya, kinuwelyuhan ko siya at pinakita sakaniya kung gaano ako kagalit sakaniya. "I want divorce!" I said as I gritten my teeth.
"No.." walang emosyong sabi niya.
Tumingala ako at huminga ng malalim, iritang irita na talaga ako at baka mamaya ay mapatulan ko na 'tong lalaking 'to.
Seryoso ko siyang tinignan at nilapit ang muka ko sakaniya."Khalex, hindi ako nagbibiro. If you think this was all a joke? You're not fucking funny."
Nilapit niya ang muka niya at walang emosyon akong pinakatitigan.
"I am. freaking. serious."
Hinigpitan ko ang pagkakakwelyo sakaniya.
"Khalex, Hindi pwedeng mangyari 'tong gusto mo. Magkaaway ang mga pamilya natin, Montenegro ka. Montemayor ako, ano bang iniisip mo?" iritang sabi ko, gusto kong iparating sakaniya na hindi pwede tong ginagawa niya.
"Eh nangyari na diba?" nang-aasar na sabi niya. "Asawa na kita.." he smirked and tilted his head. "Mrs. Montenegro."
Iritang binatawan ko siya at umamba ng suntok, umilag siya kaya buong pwersa kong pinalipad ang isa kong kamao. Wala akong pakeelam kung masaktan siya, sinasagad niya na ang pasensya ko
Effortless lang siyang umaatras at umiilag sa bawat suntok na binabato ko sakaniya.
"KHALEX!"
"Bakit?" nakataas ang kilay na tanong niya at inilagan ang kamao ko. Gustong gusto kong ipatama sakaniya ang kamao ko para masatisfy yung galit ko pero lalo lang niya akong ginagalit sa ginagawa niyang pag-ilag. "Bakit ba ayaw tumama ng kamao mo?"
Sumigaw ako sa frustration, naiiyak na ko sa galit pero nag-eenjoy pa siya na ganito ang nararamdaman ko.
Hinarang ng kamay niya ang tagiliran niya para saluhin ang sipa ko, hawak hawak niya ang paa ko habang nakatabingi ang ulo na parang may sinisilip. "Uhh, I think It would be my pleasure If you don't wear your panty." umangat ang tingin niya sakin at malapad na ngumisi. "Don't you think?"
"KHALEX!!"
Hinila niya ang paa ko palapit sakaniya kaya nawalan ako ng balanse, tumama ang muka ko sa matigas niyang dibdib.
"Hindi ka aalis dito." bulong niya. "Hindi mo na mababali ang desisyon ko Phoebe Alisha."
'Damn it..'
Masama ang tingin ko sa mga tauhan ni Khalex na nakikita ko, lahat sila ay umiiwas ng tingin sakin. Nagpumiglas ako sa kamay ni Khalex na mahigpit na nakahawak sa pulsuhan ko, nasa likod ko siya at sapilitang tinutulak ako papasok sa bahay ng mga Montenegro.
"Montenegro!!" gigil na bulong ko at pilit nagpumiglas.
"Khalex, ano 'tong narinig kong kasal ka na diyan sa masamang babaeng yan?" lumapit samin si Zsa Zsa, iritang hinipan ko ang mga buhok na nakaharang sa muka ko at tinignan si Zsa Zsa.
Nagsi-alisan ang mga tauhan ni Khalex na nagkalat sa paligid dahil siguro ay sinenyasan niya ang mga ito.
"Are you insane? You just got yourself in to a big big trouble." exaggerated na sabi ni Zsa Zsa. "She's a Montemayor! She's dangerous and disguisting." nanlalaki ang mga matang sabi.
"Disguisting mo muka mo!" sigaw ko at pilit kumawala kay Khalex para sugudin si Zsa Zsa pero sadyang mahigpit ang pagakakahawak niya sakin. "Kahapon ka pa 'e! Lumapit ka sakin para mamaga yang muka mo!"
"See?" sabi ni Zsa Zsa na dinistansya ang sarili sakin. Isinenyas niya ang kamay niya sakin habang nakatingin sa lalaking nasa likod ko. "She's not the same Phoebe Alisha, she's much worst than before." iritang sabi niya at hinawi ang buhok niya.
"Kumbinsihin mo 'tong boyfriend mo." ipinilig ko ang ulo ko para itabi ang nakaharang na buhok sa muka ko. "Sabihin mo, hiwalayan at pakawalan ako."
Tumingin siya sakin bago ibalik ang paningin kay Khalex.
"Khalex..." madiing sabi ni Zsa Zsa."Baka kung anong gawin niyan sa'tin. Delikado at masama yan."
"Shut up.." iritang sabi ni Khalex.
"Siguro pinikot mo ang Khalex ko 'no?" masama ang tingin sa'kin ni Zsa Zsa habang dinuduro niya ako.
Umikot ang mata ko. Kitid ng utak! "Duh? It's the other way around."
"Khalex, paalisin mo na kasi siya dahil guguluhin lang niya ang mga buhay natin!" frustrated na si Zsa Zsa, pinipilit niya talaga si Khalex na umalis ako dito.
"HOY! Kung gusto mo kong mawala sa buhay niyo, kumbinsihin mo ng kumbinsihin. Diba gusto mong maging Montenegro? Bili na, baka magpa fireworks pa'ko sa kasal niyo."
"Phoebe Alisha!" iritang bulong ni Khalex.
"Khalex, pakawalan mo na siya please." pagmamakaawa ni Zsa Zsa'ng uto uto.
"Sige lang, Iseduce mo, para pumayag. Pagkatapos ko dito hahanap ako ng lovelife ko tapos sabay sabay tayong magpapakasal."
Naramdaman ko ang madiing kamay ni Khalex sa pulsuhan ko, marahas niya akong hinila pasandal sakaniya. "Anong sinabi mo?" gigil na bulong ni Khalex. Ramdam na ramdam ko ang malalim na paghinga niya gayun din ang lalong paghigpit ng kamay niya.
"Huh, Phoebe Alisha?" ramdam ko ang galit at pagtitimpi niya kahit hindi ko nakikita ang muka niya.
Hindi ako nagsalita, nakasimangot na nakatingin ako sa malayo.
'Kakambal ba talaga ng pangalan ko ang salitang 'malas?' Peste!'
Dumistansya ako kay Khalex at malalim na huminga, sa sobrang galit ko kanina ay nawalan tuloy ako ng poise. Muka akong loka loka at pakiramdam ko ay napakadungis ko ng babae. Nanlalagkit na ko sa sarili ko at gusto ko ng maligo.
'At syempre, umalis dito.'
Kapag nakatakas talaga ako dito ay babalikan ko si Khalex, lintek lang ang walang ganti. Pasalamat nga siya at maayos ko pa siyang hinarap kahapon kasi nga pinapanghawakan ko yung pang-iiwan ko sakaniya 6 years ago kaya syempre maayos ko siyang pinakitunguhan.
Tapos ganito lang ang gagawin niya? Hindi ko na kailangan ng tulong ni Musac para mapabagsak 'tong lalaking 'to. Pero sa ngayon kailangan ko munang makaisip ng paraan para makaalis sa lugar na'to.
Iginala ko ang paningin ko sa buong sala. All I can see was the color white and gold. There's some expensive vases, lamps, furnitures, sofas. Tumingin ako sa red carpet na inaapakan ko, the whole living room was covered with it. Then I look up to see the modern circular crystal chandelier.
I couldn't appriciate the whole living room yesterday or perhaps the whole house of Montenegro, but all I can define is that. It looks like a freaking-modern-palace.
'Right exactly where a Queen and King lives.'
"Mukang marami akong hindi alam tungkol sa mga Montenegro.." I whispered silently and roam my eyes in each side of corner.
"ARA! MINA!" out from nowhere ay lumitaw ang dalawang maid na naka complete french maid uniform, para silang naka costume na pang anime, ang cute tignan. Kambal sila at mukang bata pa, parehas nakayuko na parang ayaw tumingin sa muka ni Khalex.
"Take her in her room." seryosong sabi ni Khalex. The two maids automatically nod their heads at the same time, they gently hold both of my arms.
"We'll take you to your room." mahinang bulong nitong nasa kaliwa ko, ramdam na ramdam ko ang hinhin at pagkapino ng kilos at pananalita nila. The way they assist me was full of care as If I am someone important.
Nilingon ko ang ulo ko para tignan si Khalex. Nakatungo siya at nakasabunot ang dalawang kamay sa buhok, he look exhausted, tired and mad at the same time.
Sa kakalingon ko sakaniya ay muntikan akong matisod ng nasa harapan na ko ng hagdan.
'Tanga yung poise mo.'
Tinabig ko ang kamay nila kaya sabay silang napatingin sa'kin. I stoop up straightly, chest out and stomach in. I raise my head and glance at the both of them.
"I can walk." mataray na sabi ko at hinawi ang nakatabing na buhok sa muka ko.
"Here's your sleepers." sabi nitong maid sa nasa kanan ko at lumuhod pa sa tabi ko para ipasuot sakin yung tsinelas na hawak niya.
Nangunot ang noo ko."Stand up.." I hold her arm and help her to stand up, my brows were furrowed as I look at the sleepers that she's holding up to her face.
"I can do it myself, okay? No need to do that." inagaw ko ang tsinelas sakaniya at binaba iyon sa sahig para suotin. "And as far as I can remember, I stay in.." lumakad ako paatras at tumingin sa paligid para hanapin yung lugar kung saan naroroon ang Guest Room.
"Your room was upstairs, your clothes and your belongings."
Tumingin ako sakanila at tumango.
"Okay.."
Pinauna nila akong umakyat. I look at the white marmol staircase. The ladder guide was a mixture of black and gold steele. It looks classy yet elegant.
"They are so wealthy, huh?" but heartless just like Kaizer Montenegro.
I look at Khalex again, he was massaging the bridge of his nose while he was talking at someone through his phone. I can see him look like exactly as his father, he's wearing a black polo longsleeves folded til elbow, tuck inside a black pants with a branded belt and a leather loafers for his footwear.
Same image as his father, but the tattoos made him much hotter.
His serious eyes bores mine. Nakaramdam sigurong may tumitingin sakaniya. I look away.
'Peste!'
"Right here.." sinenyas nung isang maid yung daan. My lips were half open as my eyes feast around. It makes me feel like I check in a luxury hotel.
The floor was also covered with red carpet and rooms has a wide distance from each other. Even there's a chandelier, some golden lamps were attached everywhere. There's indoor plants that makes the whole scenery majestic.
One of the maids hold a gold doorknob and slide it to the right, making the door open widely. Oh, It's a sliding door.
Sabay na tumingin sa'kin yung mga maid kaya tinignan ko sila parehas bago humakbang papasok sa loob ng kwarto.
'Whew.'
I feel like I'm in a royal room, It's so big. A wide window wall that can make me view everything from afar, I can even see the view behind the stone wall that I used to escape earlier. There's a curtain in the side that you can use to block the sight if ever na ayaw mo ng makita yung view.
Umangat ang paningin ko sa isang classic chandelier pababa sa Queen size bed, maayos na naka organize ang mga unan at natatakpan ang kalahati ng kama ng isang royal blue comforter.
Sa magkabilang side ng kama ay may dalawang pintuan.
"This one.." itinuro ng katabi kong maid ang nasa kaliwang pinto. "Was the comfort room and the other door." sinenyas niya ang kabila. "A walk-in-closet." tumingin sa'kin yung maid at ngumiti.
'Astonishing..'
"Mina will ready the comfort room for you also the bathtub." nakangiting sabi ni Ara, I guess? Nilingon ko ang ulo ko para makita ang ibang mga gamit like sofas, TV, some indoor plants, mini table set with a tea cups and a mini kettle. May centralized aircon din.
'Edi kayo na ang mayaman.'
"Where's my Lagguage?"
Napakamot sa ulo si Ara at tumingin sa'kin.
"Mr. Montenegro keep it, he said that your clothes were all inappropriate and too expose."
"The fudge?" iritang sabi ko, umatras siya sakin at yumuko.
"Mrs. Montenegro, I think your husband was right.." nahihiyang sabi ni Ara. Nangasim ang muka ko at namintig ang tenga ko.
'Dalawang foul sa pandinig ko..'
Hinarap ko siya at sinamaan ng tingin, umatras pa siya palayo sakin habang nakayuko."S-Sorry, s-sorry. I-I know that I don't have the rights to speak nonsense, beg me pardon."
"Huh?" nangunot ang noo ko at nameywang.
"Slaves don't have the rights to speak."
"W-Wait. Stop! Don't call yourself, slave. I am just a nobody in this house okay? The reason why I am irritated is that you call me Mrs. Montenegro?" I snorted and shooked my head. "He's not my husband."
"B-But.."
"Just don't mention it again."
"O-Okay.."
"By the way, where's my phone?" then I remember Silas. My eyes widen, how stupid I was forgetting about my mens? "And Silas? The tall man I am with yesterday? Also my boys?"
"Uhm, your phone was in the hand of Mr. Montenegro and your companion? I don't know?"
She shrugged.
'Kapag may ginawa si Khalex sa mga tauhan ko, lalo na kay Silas ay maghahalo ang balat sa tinalupan..'
Huminga ako ng malalim at muling pinagmasdan ang buong kwarto. Pagkalabas ni Mina ay ngumiti siya sa'kin.
"You can take a bath now.."
Tumango ako at pumasok sa comfort room.
'Finally!'
Matapos kong mababad sa bathtub na may rose scent ay nag shower na'ko. Sobrang gaan ng pakiramdam ko habang kinukuskos ang katawan ko. Sobrang refreshing, para bang wala akong sama ng loob kay Khalex.
Katulad ng kwarto ay kasing gara at kasing rangya din nito ang banyo.
Para naman akong first time makakita ng ganto? Maganda lang talaga ang pagkakagawa nitong bahay nila kaya ayon, medyo namangha ako.
'Oo, ako nang ma pride.'
Matapos kong maligo ay lumabas ako sa CR, suot suot ang isang bathrobe. Pupunta na sana ako ng walk-in-closet para mamili ng damit kaso ay nakita ko ng inilapag ni Ara ang isang plain white Vneck shirt at beige na shorts gayun din ang undergarments.
"Mostly of the clothes inside your walk-in-closet looks exactly like that." may pag-aalinlangan sa ngiti ni Ara. "Ma'am."
'Anak ng...'
Tanghaling tapat ay kaharap ko ang buwiset sa buhay kong si Khalex. Nakatali ang kamay ko sa likod ng upuan gayun din ang paa ko na magkadikit ngayon.
Matapos kong atakihin ang mga tauhan niya at makipag-agawan ng baril ay ganito ang ginawa niya sa'kin.
"Kung pinapakawalan mo nalang ako diba?" sarkastikong sabi ko at nilapit ang muka ko sakaniya para asarin siya. "Hindi ka pa naiistress ng ganyan.." tumawa ako ng pagak at ipinilig ang ulo ko para itabi ang mga buhok na nakaharang sa muka ko.
Hindi siya nagsalita. Nanatili ang mata niya sa mga papeles na binabasa niya, gumalaw ang kaliwa niyang kamay para kunin ang baso ng alak at inuman iyon.
Lumapit sa'min yung matandang kumumbinsi sa'kin kahapon na dito kumain na modus lang pala ni Khalex. Naglapag siya ng pinggan sa harapan ni Khalex at tumingin sakin bago akmang maglalapag ng plato sa harapan ko ng pinigilan siya ni Khalex.
"I'll feed her.." pigil ni Khalex sa matanda at sinenyas ang kamay niya. Tumango naman ang matanda at nilingon ang tatlo pang naka complete uniform na mga maid. May hawak silang malaking bowl na nilapag sa harapan namin ni Khalex.
"Ayan po yung request niyong Pork Adobo at Tinola, Mr.Montenegro." nakangiting sabi nung matanda. Biglang naglaway ang bagang ko habang nakatingin sa adobo, pasimple akong suminghot para maamoy ang mabangong aroma nito.
'Shit! After 6 years!'
Kumalam ng malakas ang tiyan ko, agad napatingin sa'kin si Khalex kaya iniwas ko ang paningin ko at bahagyang yumuko para ipitin ang tyan ko.
Inilapag niya ang papel na binabasa niya sa hapag at ibinaling ang paningin sa matanda na nasa tabi ko.
"I said call me Khalex."
"Ayy, Oo nga pala. Pasensya na po, nasanay lang po ako sa Tito Skyler niyo."
Walang emosyong tumango si Khalex at dumukwang palapit sa bowl ng kanin. Sinandukan niya ang pinggang nasa harapan niya at tinititigan ang dalawang putahe na nasa harapan namin.
Tumingin siya sa'kin na para bang iniisip kung alin doon sa dalawa ang gusto ko. Sinandukan niya ang bowl na may adobo at inilagay din iyon sa plato niya.
Pinanood namin siyang hiwain ang karne ng baboy. Sinamahan niya ng kanin na may konting sarsa ng adobo yung piraso ng baboy at muling tumingin sa'kin.
Itinapat niya ang kutsara malapit sa bibig ko. Tinignan ko yung kutsara bago ibalik ang paningin ko sakaniya, sa paraan ng pagtingin niya sa'kin ay parang sinasabi niyang ano pang hinihintay mo? Nganganga ka o sasalaksakin ko ng kutsara ang bibig mo?
Natigil ang momentum namin dahil sa mga babaeng nahagikgik sa likod ko. Nilingon ko ang ulo ko para makita ang mga ito, may isa pa doong nakanganga na para bang siya ang susubuan ni Khalex.
Sinamaan sila ng tingin ni Khalex kaya agad silang natigilan at napatungo. "Tara na, bigyan natin ng moment si Sir Khalex kasama ang asawa niya"
Nangasim ang muka ko at pinanood silang lumabas ng dining na kapwa naghahagikgikan. Pagkaharap ko kay Khalex ay nanatili parin ang kamay niyang nakalutang, hinihintay akong isubo ang laman ng kutsara.
Umangat at kilay ko at ngumisi.
"Kakain lang ako kung mangangako kang papakawalan mo'ko." pangongontrata ko, walang emosyon siyang umiling kaya mas lumapad ang ngisi ko. "Hindi ako kakain. Ayo-" bigla niyang ipinasok ang kutsara sa loob ng bibig ko.
"Tsk!" ang pamilyar niyang singhal, nakangiwing naglagay muli siya ng pagkain sa kutsara.
Sinamaan ko siya ng tingin habang nanguya. Aaminin ko, ang sarap nung adobo pero hindi ayon ang magpapasuko sakin na tumakas dito.
Muli niyang nilapit ang kutsara sa bibig ko kaya nilayo ko ang ulo ko. "Pakawalan mo na kasi ako." iritang sabi ko.
"No.."
"Ano bang mapapala mo sa'kin?" magkasalubong ang kilay na tanong ko. "Muka kang stress, mas lalo ka lang maiistress dahil sakin." agad kong tinikom ang bibig ko ng umamba siyang isusubo nanaman yung kutsara.
Tumingala ako. "Bili na Khalex! Ibalik mo na din yung cellphone ko pati yung mga lingerie at iba ko pang damit."
Nang narinig ko ang tunog ng paglapag ng kubyertos sa pinggan ay agad kong binaba ang ulo ko sa pag-aakalang binitawan na niya ang kutsarang hawak niya. Inalis niya ang kutsara sa loob ng bibig ko kaya sinamaan ko muli siya ng tingin at ngumuya.
Nakita kong hawak hawak ng kaliwa niyang kamay yung tinidor na siyang pinatunog niya para mauto nanaman ako.
Ini-side view ko ang muka ko ng makita ko nanaman yung kutsarang puno ng pagkain. "Khalex! Uy, bili na kasi. Mayaman ka na naman, di mo na ko kailangan."
"Pwede ba, manahimik ka nalang at kumain?" natutunugan ko na ang iritasyon sa boses niya.
"Ayoko nga hangga't hindi mo'ko kinakalagan.."
"Phoebe Alisha." banta niya.
"Kung nandito si Silas paniguradong ililigtas na 'ko non." bubulong bulong ko. Pansin kong bigla siyang natahimik kaya tinignan ko siya. Napakaseryoso ng muka niya na para bang isang buka pa ng bibig ko ay mapuputol na ang pisi ng pasensya niya.
Pamilyar na takot ang lumukob sa puso ko ng magtama ang paningin namin. Marahas na nagalaw ang panga niya at napakasama ng tingin niya sakin, pilit kong nilabanan ang sama ng tingin niya pero agad din akong umiwas.
"Kilala mo ko diba?" he's freaking serious now and it's making me so so uncomfortable and s-scared a bit. Nilapag niya ang kutsara sa pinggan habang hindi napuputol ang masama niyang tingin sakin. "DIBA?!"
Napasuklay siya sa buhok at huminga ng malalim.
"Hindi mahaba ang pasensya ko, Phoebe Alisha." gigil na bulong niya na para bang sobra sobra na ang pagtitimpi niya.
Muli niyang kinuha ang kutsara at tinapat ito sa bibig ko, iniwas ko ang muka ko dahil pakiramdam ko ay nawalan na ko ng gana.
'Ayaw nalang kasi akong pakawalan..'
Napaigtad ako ng pabagsak niyang inilapag ang kutsara. Hinila niya palapit sakin yung upuan niya at muling huminga ng malalim.
Nilapit niya ang muka niya sa tenga ko, his hot breath makes my heart pound crazy. "Kakain ka o Kakainin kita?" mabagal at madiing bulong niya sa tenga ko. Nanlaki ang mata ko at napalayo sakaniya ng wala sa oras. Literal na kinilabutan ako sa binulong niya.
"A-Anong s-sinasabi mo?"
Dumistansya siya sakin at binasa ang labi niya. Umalis siya sa kinauupuan niya at lumapit sakin, lumuhod ang kanang tuhod niya habang ang kamay niya ay niluluwagan ang tali sa paa ko.
Hindi nawawala ang titig niya sa mga mata ko, punong puno ito ng pang-aakit at pagnanasa. Pagkatayo niya ay tumingin siya sa labi ko pababa sa buong katawan ko, tumigil lang ang mga mata niya sa hita ko. Hinaplos ng mainit niyang palad ang hita ko at pinagparte ito.
'Alam ko na 'to!'
Bago ko pa maisara ang nakabuka kong hita ay pumwesto na siya sa pagitan nito. Pinatong niya ang dalawa niyang braso sa balikat ko at pinakatitigang maigi ang muka ko.
"Kung hindi ka kakain..." nilipit niya ang muka niya sakin at bahagyang tinabingi ang ulo niya. "Pabor sakin yon, kasi.." dumapo ang mga kamay niya sa muka ko at inilagay sa likod ng tenga ko ang mga buhok kong nakaharang. Naiwan ang isa niyang kamay sa pisngi ko habang ang hinlalaki niya ay nilalaro ang labi ko. "Hindi kita titigilan hanggang hindi ako napapagod." he sexily smirked at me and bit his lower lip.
Pakiramdam ko ay kakapusin na ko ng hininga, para akong naestatwa at hindi ko maigalaw ang lahat ng parte ng katawan ko.
"At isa pa, kasal ka na sakin." konting pulgada nalang ay maglalapit na ang mga labi namin. "Wala ng makakapigil sakin kahit gawin ko yon, araw araw."
'Tanginaaaaaa sheeeeeet! Heeeelp!!!!'
"Ngayon?" nakangising bulong niya hinapit ang batok ko."Kakain ka? O Kakainin ki-"
"OO NA, KAKAIN NA KO. KAKAIN NA NGA AKO!" sigaw ko. Iiling iling siyang umalis sa harapan ko at yumuko para higpitan ang pagkakatali sa paa ko.
Naghabol ako ng hininga dahil para akong kinapos ng hangin sa ginawa niya.
Muli siyang umupo sa upuan niya at tumingin sakin, nilapit niya yung kutsara sa bibig ko kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"Ahh, gusto mo tala-" sinubo ko yung laman ng kutsara.
"Eto na diba? Eto na nga.."
'Arggh! I hate you..'
.
Hope you enjoy :3
Sorry kung matagal, may problema kasi yung battery ng phone ko.