(Bu bölümü yazarken ağlayabilirim. Çünkü yazarken yaşıyordum. Size şerefim üzerine yemin ederim şu an gözlerim doldu. Abilerimi baz alarak böyle güzel bir eser çıkardığım için, siz okuyucularım gibi muhteşem insanları tanıdığım için kendimle gurur duyuyorum. Sürekli idoller fanlarını neden bu kadar seviyor ya derdim. Bu kitapta okuyucularımla tanışınca neden sevdiklerini anladım. Umarım o hissi siz de tadarsınız. Son bölüme geldik. Ayrılık sahnesindeyiz. Kendinize iyi bakın. Tekrar buluşmak üzere. Hoşçakalın... :') 👋)
Sabah yüzüme vuran ışıkla uyandım. Bugün işten izin almıştım. Mezunlar partisine gidecektim. Abim ile Tantan hala uyuyordu. Kalktım ve duşa girdim. Duştan çıkıp odama geri girdiğimde hala uyanmamışlardı. Ama komik olan bu değildi. Abim, Tantan'a sarılmıştı. Gülmemek için dudaklarımı sıkı sıkı bastırıp fotoğraflarını çektim. Aşırı komik bir manzaraydı. Ben odadan çıkıp kavhaltıyı hazırlarken Tantan arkamdan bana sarıldı. Birbirimize günaydın dileklerimizi sunduktan sonra ağzına bir kaç şey tıkıştırıp sandalyeye oturdu.
-Sevgilim. Gidip abimi kaldır. Bugün toplantısı var geç kalacak.
-Tamam. Dedikten sonra odama doğru yöneldi. Ben de kahvaltıyı hazırlamaya devam ettim.
Kim Tan'ın ağzından:
Sevgilimin verdiği emir ile Mingyu Hyung'u uyandırmaya gittim. Odaya girip yatağın başına gittim.
-Hyung...Mingyu hyung! Kalk...geç kalacaksın.
-Hyuuuunggg uyan. Hyung! Kaç kere bu şekilde seslensem de uyanmadı. Sonra hafifçe dürtmeye başladım.
-Mingyu hyuuung. Kalk kahvaltı yap da işe geç. Geç kalacaksın.
-Hyung geç kaldın kalk artık! Ne desem de kalkmıyordu. Nasıl uyandıracağımı şaşırmıştım. O sırada mutfaktan "NERDE KALDINIZ BEE?!" diye bağıran güzel sevgilimin sesini duydum. Hemen ardından odanın kapısını büyük bir gürültüyle açtı ve hızlıca yatağa yürüyüp Mingyu Hyung'un bacağına bir tane geçirdi ve yere düşen yadtığı almak için arkasını döndü.
-Kalk yemeğe gel!
Mingyu hyung:
-Tamam geliyorum! Dediğinde Yeri'de odadan çıkmıştı.
Bu taktik beni şoka uğratmıştı. İkisi de nazik ve kibar görünen insanlardı. Yani tamam sevgilim pek öyle değildi ama Mingyu hyung çok nazik görünüyordu. Bu yüzden ona kibar davranmaya çalışmıştım. Ama dayak yiyerek uyanmaya alışmıştı demek. Mingyu hyung da saçı başı dağınık vücudunu kaşıya kaşıya odadan çıkınca ben de ikisinin sevimliliğine gülüp odadan çıktım.
Kim Yeri'nin ağzından:
Hepimiz sonunda sofrada buluşunca kavhaltı da başlamıştı. Hızlı hızlı herkes kahvaltısını yaptıktan sonra abim yukarıya gidip hazırlanmış ve ardından şirkete geçmişti. Kim Tan'da yemeğini bitirdikten sonra işe geçmişti. Akşam beni alacaktı ve Mezunlar partisine gidecektik.
Tantan'ı da gönderdikten sonra mutfağa geçtim ve her şeyi temizleyip oradan çıktım. Böyle böyle tüm evi temizledikten sonra banyoya girdim. Yerde böcek vardı. Bir şekilde korka tırsa onu öldürdükten sonra aklıma Rowoon geldi. Sanırım onu çok incitmiştim. Bu şekilde düşünürken bir mesaj geldi. Telefonumu aynanın önünden alıp mesaja baktım.
Rowoon: Kim Yeri. Umarım iyisindir. Cumartesi günü düğünüm olacak. Senin de gelmeni çok isterim. Duyduğuma göre Tantan gelmiş. Tebrik ederim kankacığım XD
-Adres-
Mesajı kocaman bir gülümsemeyle okumuştum. Müsait olursam geleceğimi belirttiğim bir mesajı ona gönderdikten sonra banyoya gittim.
Uzuuun bir duşun ardından banyodan çıkıp bornozumla odama gittim. Üstümü giyinip oturma odasına geri gittim. Bir kaç hastamın dosyasını düzenlemiştim. Ama uzun sürmüştü. Saat 7'ye geliyordu. 9'da mezunlar partisi vardı. Hemen hazırlanmalıydım.
Omuzları açık siyah düz bir elbise giymiştim. Saçlarımın doğallığını fazla bozmadan çok hafif bir maşa ile saçlarımı iki yana ayırıp önüme getirdim. Ben doğallığın kadınıydım. O yüzden makyajımı bile çok ufak yapmıştım. Saat 9 olmuştu. Hazırlığım tam anlamıyla bitmişti. Ve sonunda Tantan'dan beklediğim mesaj gelmişti. Kapımı kilitleyip aşağıya indim. O...muhteşem görünüyordu. Siyah takımın içinde bir prense benziyordu. Yavaş adımlarla ona yaklaştım birbirimize komik bir şey yapmışız gibi gülümsüyorduk. Dibine varmıştım. Gülümsemesini durdurmadan alt dudağını ısırdı. Ben de gülmemi durduramamıştım ve 32 diş gülümsemiştim.
-Sana güzel olmayı da yasaklıyorum.
-Bu kuralı istemeden çiğneyeceğim. Çünkü böyle bir şey mümkün değil. Diye kibirlice konuştuğumda gözlerini sıkıp kafasını yukarı doğru kaldırdı ve arkasını döndü.
-Duymamış olayım...duymamış olayım.
-Özür dilerim özür dilerim. Dediğimde yine bana dönüp kocaman gülmüştü. Sonra şoför koltuğunun yanındaki koltuğa oturdum ve onun da arabaya binmesini bekledim. Arabaya binip o da benim gibi emniyet kemerini takınca başını koltuğa yaslamış derince nefes vermişti.
-Ne oldu? Diye merakla sordum.
-Çok tuhaf değil mi? 6 yıl ayrı kaldık. Ama Kore'ye gelir gelmez seni buldum. Bu hiç zor olmadı. Biliyor musun? O gün sana mesaj atmasaydım karşına bugün çıkacaktım.
-Neden?
-Süpriz yapacaktım. Ama sabredemedim. Dedi ve gülerek kafasını bana çevirdi. Ben de gülüp konuşmayı devam ettirdim.
-Yani şok olacaktım öyle mi? O zaman gece bozulurdu. İyi ki önceden akıl ettin. Tantan Bey. Dedim ve gülmeye başladık.
-Akıl ettin ne ya? Azarlar gibi döfmskf...
-Seni nasıl azarlıyayım? Sevimliliğinin farkında mısın sen? İnsan sana kızdığında kendini suçlu hissediyor.
-Bu sevimli yüzü her gün görmek ister misin o zaman?
-Zaten görüyorum ki. Dediğimde bu sefer sesli gülmüştük.
-Yeri...her şekilde bu gece bir şey olacağı varmış. Bu plan benim aklımda da vardı. Ama önce babamdan izin almayı düşünüyordum. Annem benden önce davranmış. Babam evden çıkmadan önce beni ziyarete geldi. Bu gece yapmamı istedi. Herkesin ortasında söylersem tokat yiyebilirim değil mi?
-Tantan...anlamadım. Dedim. Gerçekten ne dediğini anlamamıştım. Önümdeki gizli bölmeye uzanıp orayı açtı ve içinden bir şey alıp geri kapattı.
-Evlen benimle. Dedi ve eline aldığı kadiye kutuyu bana doğru uzattı.
-Huh?
-Evlenelim.
-Ne?
-Yeri...Evlen benimle. Dediklerini anlıyordum ama emin olmak için birkaç kere sormuştum. Elindeki kutuyu alıp içini açtım. Güzel bir yüzük bana bakıyordu. Kısacık gülüp Tantan'a baktım.
-Neee? İstemiyor musun?
-Hayır aptal. İstiyorum. Seninle evleneceğim. Dedim. Kocaman gülümseyip alt dudağını ısırırken kutuyu elimden kapışıyla şoka girmiştim. Yüzüğü içinden çıkarıp parmağıma taktı. Sonra dudağımda onu dudağını hissettim. Bu çok ani olmuştu. Ama ortamı bozmamıştım.
Yola çıkıp mezunlar partisine giderken elimdeki yüzüğe bakıp düşünüyordum. Neyi mi düşünüyordum? Hayallerimin ötesinde güzel ve sade bir evlilik teklifi için bir ömür mü yaşadım onu düşünüyordum.
-Abine haber vermeyecek misin?
-Huh? Evet doğru. Abime göndermeliyim.
Ben:
Abilerim ben evleniyorum!
Boo-ya: Tebrikler😍
Kiminle?
Prod. Lee: Aynadakiyle...
Aptal mısın? Kiminle evleniyor olabilir?
Tebrikler Yeri, Tantan'ı da tebrik et :)
Pd Choi: Yeri...bu ne güzel bir haber!
Tebrik ederimmm😘
Abi Gyu: Tebrikler🎉
Myung Abi: Mingyu hyung neden bu kadar resmi konuştu?
Tebrikler bu arada...💍
Kwon Horang: Şu an ağlıyor. Benim yanımda.
Tebriks🐯
Ben: Ne? Neden ağlıyor?
Çikolata hırsızı: Evleneceğini öğrendiği gibi ağlamaya başladı.
Amanııın...
Hep mutlu ol bizim miniğimiz😍
Chanchang: Vay bee...hepimizden küçük olup ilk o evlendi.
Tebrikler Yeriiiii😊😊
Jeonwoo: Ne görüyorum öyle.
Amanın...
Ohaaa...
RedBull mu var orada! Canım çekti.
Tebrikler Yeri👏
JunJun: Duygulandım ㅠㅠ
Tebrikler koca mideㅠㅠ
Gyeom-Gun: Yeri düğününde şarkı söyleyeceğim.
TEBRİKLEEEERRR🎉🙆❤
Shua-shu: O kadar zengin çocuk kıç kadar küçük tek taş mı almış?
Tebrikler😄😄🙏❤
Soyadı Chew: Congrats bro👏👏
Ben: Aigooo hepinize teşekkür ederimm😊😊
Neyse biz vardık sayılır.
Sonra konuşuruz...
Abiiii sen de ağlama.
Benim tek erkeğim sen olacaksın😘
Hepinizi seviyorum🙆🙆
Son mesajımı da atıp telefonu kapattım ve çantama koydum. Parti için okula varmıştık. Arabayı park edip arabadan çıkınca Tantan'ın koluna girdim. Arkadaşlarımızın arasına girince herkesin gözü bize döndü biz de selamlaşıp Minjae, Yoon bin ve Song Bin'in yanına gittik.
Song Bin:
-Kim Tan? Nerdesin sen öyle? En son kaçıp nereye gittin?
Kim Tan:
-Amerika'daydım. Gitmem gerekti.
Minjae:
-Şuna bakın şuna bakın...yüzük mü o?
-Evet...evleneceğiz. Net bir şey yok ama evleneceğiz :)
Mingyu'nun Ağzından:
Kardeşimin evleneceğini öğrenince göz yaşlarımı tutamamıştım. Aigooo...kocaman olmuştu! Biraz hava alacağımı söyleyip dışarı çıktım ve ben de kendi liseme gittim. Lise döneminde de stajyer olduğum için buradaki lisede okumuştum. Sahada basketbol oynarken yorulduğumu hissedip son kez topu attım ve geri almaya gitmedim. Pota ile bakışıp dururken arkamdan tanıdık bir kız sesi ile arkamı döndüm.
Kim Yeri'nin Ağzından:
Ben arkadaşlarla konuşurken Yoon Bin eski spor başkanı olarak kürsüye gitti. O konuşmasını bitirip geri geldiğinde biz onu "oooo"layıp utandırırken arkamdan gelen tanıdık kız sesi ile arkamı döndüm.
Yazarın Ağzından:
Genç adam pota ile olan bakışmasını bitirip arkasından gelen o tanıdık ses döndüğünde karşında hala ona karşı aşkı bitmemiş lise aşkı ile karşılaştı. Birbirlerine uzun uzun bakarken Mingyu, ona gülümsedi. Lise aşkı da ona gülümserken birbirlerine adımlaştılar. Karşı karşıya durduklarında genç adam sevdiği kızın saçını karıştırdı. Eski aşkı ile kavuşmanın sevinci içerisindeydi.
Mezunlar partisinde olan genç kızımız ise arkasını döndüğünde çocukluk arkadaşı Soobin ile karşılaştı. Gözleri dolmuştu. Birbirlerine yaklaştılar. Genç kızın mustakbel kocası onları izleyip kocaman gülümsedi. Ümitsizce olsa da Soobin'i çağırmıştı ama gelmişti. Yeri'nin mutluluğuna değerdi. Bu iki kız arkadaş da ufak ufak ağlayıp birbirlerine sarılmış ve kavuşmalarının sevincini yaşamaya başlamışlardı.
Kışa bitmesini söyleyen o güzel bahar yok mu o güzel bahar...o bahar kışa sözünü geçirmişti...
Sonunda o bahar gelmiş, açan en güzel çiçek onlar olmuş, güneş de bir tek onlara gülmüştü. O zalim kış, yerini o güzel bahara bırakmıştı...
~Son~