Laila werd begeleid naar een andere kamer en daar zou ze dan even een hapje kunnen eten. Tegenwoordig is alles voorzichtig en is iedereen wel bang voor ''Shor" ( Ofterwel het Boze Oog )
Laila werd alleen gelaten en sloot haar ogen voor even. Laila kon het niet laten en ook al waren haar ogen gesloten er glipte toch een traan weg uit haar gesloten oog. Ze dacht als ze alles afsloot alles zou verdwijnen.In zich zelf wou ze niks anders dan weg hier. Ze wou niet trouwen! Hoe konden ze Laila dit nou aandoen.
Laila kreeg geen eten en zo ging het maar door. De mensen onder werden voorzien van Mamita,, Kip,, Salade...
Laila kon alleen het lekkere eten ruiken en erover dromen hoe het zou smaken.
Ze was zich nergens van bewust en ze at de laatste week al niet meer. Iedereen zat dan in de avond rustig te genieten van hun eten aan tafel en Laila zat dan boven alleen.
Laila werd wakker van een krakend geluid en de deur ging langzaam open.
Geniet je al van je bruiloft...
Laila schrok op en stond weer overeind wou weglopen maar dat ging niet vanwege de duisternis in haar kamer...
Nee niet weer zei ze zachtjes en sloot haar ogen. Wetend dat ze niet weg kon uit deze kamer.
Ik kan het niet meer. Ze schudde haar hoofd van links naar rechts zoekend waar de stem vandaan komt maar ze kwam tot de conclusie dat hij niet alleen was.
Samir ga naar onder naar je moeder. Laila spreidde haar ogen onophoudelijk en werd bang. Ze was nog nooit geslagen door haar broer alleen.Hij had nooit controle over zich zelf.
Laila wou net opstaan totdat ze de muffe geur van Hadi's versace parfum rook. Ze wou opstaan maar werd naar achter geduwd door de donkere sterke gestalte...
Hadi niet vandaag...
Laila hoofd kwam tegen de muur terecht en ving de harde klap op van de kille muur.
Hij werd stil nadat hij een zachtte kreet hoorde uit de mond van Laila...
Laila werd bang wegens de stilte...
Maar toen werd ze bang...
Ze voelde twee handen op haar knieholtes en drukten zich hard in haar huid. Ze voelde het hoe de vingertoppen zich doordringde tot haar botten.
LEHHHHHHHHH''
Schreeuwde Laila...
Hij trok haar benen naar zich toe en liet een hand los.
Hij greep naar haar keel en drukte haar strot dicht...
Laila hoopte adem te kunnen halen maar lukte moeilijk..
Hij boog zich voorover en Laila zag dan eindelijk die bruine donkere ogen van Hadi...
Hij fluisterde wat waardoor Laila niet kon antwoorden...
Moet ik het soms voor je herhalen e Gehandicapte...
Ik ben Maagd Hadi..Echt...
Op het moment dat zijn blik over haar borst vloog wist Laila niet hoe ze weg moest komen...
Hadi laat me los...
Hij schoof langzaam zijn hand over haar borst langs haar slanke buik en voelde haar ribben die hij zo 1, 2, 3 kon tellen...
Hij wou net zijn hand langs haar binnenbeen gaan strelen maar de deur sloeg zich open....
Hij trok zijn handen terug en trok aan haar haar... Laila werd ruw voorover getrokken en schreeuwde het uit...
Shhtttt..Dadelijk horen de gasten ons wat bezielt je Laila...
Zei Laila's moeder....
Laila werd neergeknald op de vloer en kwam met haar zij op de vloer terecht...
Haar broer schopte net in haar zij waardoor ze nog harder schreeuwde...
Hij deed het nog een keer en greep naar haar keel.. Waag het niet om te schreeuwen..
Laila werd stil en keek hem...
Hamdoulilah zei ze in zijn gezicht en hij duwde zijn voet rechtstaand in haar buik...
Ze opende haar mond en kneep haar ogen zo diep dicht.Het bloed schoot uit haar mond bang voor de kreet die ze zou slaken...
Er kwam een kreun geluid uit haar mond en Hadi's vuisten porden in Laila's lichaam...
Laila werd wakker en zag een wazige blik om haar heen...
Ze moet zo weer naar onder verschijnen en nu? Hoe moeten we dat doen? Hoorde ze haar moeder zeggen...
Doe dat doek over haar heen..
Dat hoort toch...
Ach jah,,dat gaat ook ja..
Ze verlieten de deur maar Hadi liep terug...
Je bent wel dan gered door je Mamma maar de volgende keer gebeurd dat niet je Ho*r.... En spuggde zo het tuf in haar gezicht....