Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 40

Hij klopte onder de zachte hand van Laila en ze had gehoopt dat dat nooit zou kunnen. Ze trok haar hand terug en wist zich niet te laten stalten.
Ze keek omlaag en bleef even zo staan....
Al snel keek ze weer op en pakte rustig Nabil's hand...
Ze voerde het langzaam langs haar lichaam en eindigde op het kloppend hart van Laila.Laila schaamde zich. Want ze stelde zich kwetsbaar..
Nu wist Nabil dat ze iets voelde voor hem.
Nabil keek op en drukte er zachtjes op en liet zijn blik op haar nek rusten...
Ze keek nog weg en schaamde zich...
Hij schoof met zijn hand langs haar nek en trok zichzelf naar Laila's lichaam toe. Hij schoof zijn hoofd op tegen haar nek en hij voelde zich weer thuis.Ik...
Stotterde Nabil..

Laila voelde de hartstocht tegen haar nek en de ademhaling van Nabil...
Ze wikkelde zich om hem heen en drukte zich tegen hem aan...
Zo stevig alsof ze elkaar voor de laatste keer zouden aanraken...
Laila wou zich niet los maken en zo tilde Nabil haar op en bracht haar naar het bed. Hij liet haar achterover liggen en Laila keek op naar zijn sterke gespierde gestalte die voor haar stond.
Hij knoopte langzaam zijn blouse open en Laila volgde elke knoop die opengewikkeld werd...
Hij trok hem langzaam langs zich weg en viel op de grond. Laila's ademhaling werd sneller en gewaagder...
Ze werd bang op het moment dat hij naderde...

Ze schoot weg naar achter en trok de deken over haar lichaam..
Hadiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii neeeeeeeeeeeeeeeeeeee...
Blijf van me af...
Nabil liep met stappen achteruit en keek het angstig meisje aan...
Hij zag haar kwetsbaar en hij wou er gebruik van maken..
Stomme Nabil ook dacht hij...
Laila gaat het? Of Sorry sorry Nabil....
Hij wou dichterbij komen maar was net zeker van zijn stappen...
Laila stond op en leunde tegen de balkon deur en liep naar buiten...
Waarom achtervolgd hij me?

Ze wikkelde haar gezicht in haar handpalmen en rook de lekkere geur van Nabil...
Ze wou haar excuses aanbieden maar hoorde niks meer in de kamer...
Nabil?
Nabil?
Niemand.. Laila pakte snel wat kleren en wikkelde zich in een denim spijkerbroek en een witte halterzomer jurk verkleurde haar mooie vorm in bloemkleurig. Ze bekeek haar hoofddoek en besloot de witte te nemen en wikkelde die om haar vastgemaakte haren.
Ze liep de kamer weer in en zag daar eindelijk Nabil weer...
Nabil?
Hij keek haar niet aan en antwoorde niet. Hij was te druk met de telefoon.
Nabil?

Hij keek op en Laila's gezicht vernauwde...
Zijn blik was veranderd...
Laat me met rust Laila..
Laila was geschokt en wist zich niks te doen...
Al snel liep ze de deur uit en liep ze naar onder....
Buiten de hotel stond ze dan al kort buiten adem..
Ze dacht dat ze vrij zou zijn als ze buiten was maar dit voelde echt niet als vrijheid...
Dit proefde zich naar duivelse bloed...
Al snel keek Laila terug naar de hotel en zette haar stappen terug...
Ze liep de lift in en stond dan weer voor haar deur...
Ze opende het langzaam en keek in de ogen van Nabil....

Laila wou net sorry zeggen maar ze vond dat het geen zin had omdat hij zo langs haar weg liep....
Ze keek toe hoe hij de kamer verliet en zag tot haar blijk dat het niet meer voelde als gister....
Laila liep naar het bed.. Liet zich vallen op het bed en viel op Nabil's telefoon.
Ze pakte het op en het stond nog aan...
Zal ik naar huis bellen?
Laila bedacht zich al snel en legde de telefoon neer. Op dat moment trilde de telefoon en pakte het spontaan op en keek naar het scherm. 1 nieuw bericht...
Laila twijfelde of ze het moest openen en wou het net terug leggen maar ze was te nieuwsgierig....
Ze opende het bericht en bekeek de eerste letters:
Nabil ik hou van je,,
Vergeet onze hete nachten niet..
Bel me nou..
Ik mis je...

Mis je me niet..
Ze betekent toch niks voor je..Je hield van me..
Laila durfde niet verder te lezen want ze kreeg al en brok in haar keel.Ze stond op en liet de telefoon vallen...
Ze voelde nog een trilling en pakte het zonder pardon op...
Het maakt me niet uit hoe je het doet..
Aub kies voor mij..
Ik doe alles voor je..
Trouw met mij..
Laila sluitte het bericht en liet snel een traan...
Ze opende de andere berichten en al snel kwamen er meer tranen..
Ze stond knikkend op haar benen en al snel begaven ze het...

Ze las zelfs berichtne terug van een week en ze gaf he tniet op..
Al die gevoelens maakte Laila misselijk. Ze had een fout gemaakt...
Ze liet Nabil haar hart voelen en haar hand vast houden..
Ze liet zijn ogen glijden over haar lichaam..
Ze wou met hem verder..
Want ergens geloofde ze er toch in dat zij van elkaar konden houden.
Laila las het bericht...

Vergeet de smaak van mijn borsten niet,,Vergeet de smaak van mijn vingers niet.. En vergeet de warme lippen van mij niet. Weet dat ik elke avond op je wacht en aan je denk.
Ik hou van je..
Laila hoorde de deur openen en al snel keek ze niet op omdat Nabil haar tranen zou zien.Ze wou niet dat hij merkte dat zij tranen liet voor die berichten.

Al snel liet ze de telefoon vallen en huilde ze zich in bloedende tranen. Niemand kan van mij houden..
Die gedachte bleef maar ronddwalen...
Laila trilde op haar benen en wist zich niks te kunnen doen. Moest ze he uitschelden. Moest ze zich verlagen tot een dronken iemands debiel.Moest ze hem slaan..
Moest ze hem aankijken?
Laila keek toch op en keek in de verschrikte ogen van Laila..
Al snel opende zijn lippen en zei hij dat het hem spijt...
Laila denk niet te ver..
Het spijt me..
Het is over tussen haar en mij...
Laila hief haar hand en legde haar twee vingers op haar lippen en maakte ene gebaar dat hij stil moest zijn.
Ze schokte met haar lichaam en al snel liep ze het hotel uit.Rennend...
Waarnaartoe wist ze niet..

Ze voelde de wind langs haar gaan en al snel voelde ze zich vrij..
Maar een toekomst achterlatend..
Ze stopte en viel op het strand tegenover het hotel op haar knieeen..
Ze liet zich vallen op het zand en keek uit op het water...
Ze kroop naar het water en merkte dat ze zich verlaten voelde..
Niets kon haar haar tranen laten drogen..
Niemand!
Ze begroef haar handen in het zand dat zich vochtig maakte aan het zeewater...
Ze knielde neer en bidde in het water tot Allah swt. En bij elke heffing met haar handen trok ze druppels mee vanuit het water en telde ze zoals Allah swt. ze telde van een verloren Vrouw op deze Dunya..
Al snel trok ze zich terug in het zand en duwde haar vingers diep in het zand en voelde alles onder haar nagels trekken...

Ze voelde zich vuil..
Gebruikt..
Alleen..
Laag tegenover iedereen..
Ze smeekte in niemands bijzijn hoe graag ze onzichtbaar wou worden..
Ze wou weg hier..
Al snel gebaarde de nacht en droeg zich de kap over de lichte warme hemel. Ze dekte zich toe met sterren die haar verdoezelde maar toch voorbrachten met lichtheid...