Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 97.

Owh Mijn excuses ik roep hem wel even zei Laila..
Laila zocht niks verder erachter en riep Nabil even..
Er is telefoon voor je Nabil..
Wie is het Laila..
Je Secretaris...
Nabil's ogen werden kleiner en kleiner en moest hard nadenken maar het deed al pijn.Maar Nabil had toch iedereen vrij gegeven..
Nabil liep met lood in zijn voeten naar de telefoon...
Jah Hallo..
Het was stil aan de andere kant en Nabil keek op naar Laila..
Laila die drk bezig was met de boodschappen te opruimen...
Hij liep naar de woonkamer en school achter de deur...
Hallo?

''Heb je mijn bericht ontvangen Lieverd...
'' Zijn adem stokte en zijn hart stopte met kloppen..''
Jamila?zei Nabil zachtjes..
Niet gelovend bevestigde Jamila het dat ze het was..
Waarom bel je me...?
''Ik hou van je Nabil,,Ik moet je zien...
Aub..
Bel me niet meer,,Ik ben getrouwd...
Jamila..
Jah Nabil...
''Laat me met rust,,Voor dat Jamila kon antwoorden hoorde ze al het gelid van de overtoon gaan..TuutTuutTuut...
Ze sloeg de telefoon door de kamer heen tegen de muur aan en Kletsssssssssss..

Nabil pakte de telefoon en hield het tegen zijn mond aan..
Zijn hart klopte nog seeds heel langzaam maar hard,, Bang dat Laila het zou horen. Hij keek aarzelend om en gelukkig geen Laila die het kon horen.Hij legde de telefoon weg en liep naar de keuken. Kijkend en smachtend voelde hij een schuld waar hij heeft gepraat met Jamila...
Zoekend naar rust..
Laila die druk bezig was...
Ze liep met een verlegen lachje naar Nabil toe en stond voor hem.. Is er iets Laila...

Laila keek hem aan en snel kuste ze hemvlug op de lippen en wou net weglopen maar Nabil trok haar terug..
Hij voelde haar lichaam tegen de zijne aan vallen en hield haar stevig tegen hem vast...
Hij wou zo graag alles vergeten behalve de tijd samen met Laila en verder lopend.
Zijn hartslag bedaarde nadat hij Laila tegen zich aanvoelde en hij haar hoofd kuste...
Laila wou zich loswringen om verder te gaan met koken en Nabil liep nieuwsgierig mee...
Mag ik proeven Laila?Nabil keek met een rpuillipje naar Laila en Laila moest even lachen..
Natuurlijk..

Laila prikte even in een aardappel en sopte het een beetje in de olie ervan...
Ze legde er een hand onder en liet het begeleidend naar Nabil toe gaan.Ze ving nog een warme druppel olie op maar dat deerde haar niet..
Hij hapte erin en keek ten sloote Laila aan..
Hij kauwde erop...
En zijn smaak werd overtreft...
Hij pakte de hand die nog voor zijn lippen hing en Laila wachtte op een commentaar..
Hij pakte dus haar hand en liet het naar onder glijden. Hij hield haar vast en fluisterde zacht dat ze haar kookkunsten overtreft...

Laila kreeg en gelukkig lachje en de laatste tijd wordt ze overweldigd met complimenten...
ze voelde zich op haar plek nadat ze dit nooit heeft kunnen meemaken en haar talenten konden aankondigen met trots in hun stem...
Nabil die gelukkig was,,Maar toch bang was...
Om zijn liefde kwijt te raken die hij kort kende...
Iets wat hem priemde...
Hij voelde dat dit goed zat..
Hij wou haar niet kwijt...
Angst in zijn hart te lezen...