Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

hoofstuk 68.

Als hij weer vertrok hoorde hij gekrijs en geschreeuw. Al snel wist hij dat er wat aan de hand was...
Laila had hij altijd gemogen.Een ideale meid met fatsoen.
Ze toonde respect...
Ze was beleefd op jonge leeftijd.
Haar vader's trots....
Hij kon maar niet genoeg van het kleine meisje hebben.
Ze zag echter gee buitenlucht..
Alleen vanuit achter het raam...
Waar is Ahmed....?
De moeder was stil en hij werd ongeduldig...
Hij zag achter haar Hadi verschijnen en Hafid tierde van de pijn..
Hij zag het weer hoe zijn handen over Laila's lichaam gleden en hij verafschuwde Hadi...

Hij wou op hem afrennen maar zijn vader hield hem tegen.Verlaag je niet tot hem niveau kom.Hij zette een stap en de moeder was stil met angst...
Hij liep naar boven...
Met zijn zoon. Hij bleef buiten de deur wachten en zette een stap in de killekamer waar hij achter kwam dat het Laia's vroegere kamer was. Hij merkte de zieke geur van de oude man.Hij was verstard...
Het gehoest trok hem in zijn oor en zette zijn stappen naar zijn vriend.Hij knielde neer langs het bed en zo ging er alles door hem heen. Hij zag de ogen die verstard bleven leven in deze zieke tijd.Hij wist echter niet wat er is gebeurd in de laatste uren....
Het deed de mannen pijn..
Hij legde zijn hand op die van zijn broeder...
En voelde hoe het hartje klopte....
Langzaam maar hard.
Mijn broeder kwam er gebroken uit de mond van Laila's vader....
Hij hief zijn hoofd en keek naar de gedroogde lippen van Laila's vader. Zorg voor mijn dochter...
Zorg voor haar als jou dochters.
Ik smeek het je...
Ik doe alles voor jou mijn broeder..
Mijn ziel is bij je...
Ik laat je nooit teleurstellen..Jij hielp mij ik help jou! De vader trok zijn gezicht terug naar het raam en zijn hand gleed langs de muur. Trillend van de pijn...
Ik mis mijn Laila mijn broeder....
Stil maar mijn broeder...
Nabil zorgt voor haar...
De hand gleed over Laila's vader's gezicht en zo werd alles zo vredevol.
Zijn ogensloten zich al snel en bleef bij hem schuilen..

Hij hielp mij ik help hem....
Ik hou van U mijn broeder....
Nabil's vader huilde even....
Tranen die zich meestuurde..
Het werd stil maar al snel horde Hij gekrijs in de kamer...
Hij hoorde gekras op de muren en hoorde het kleine stmemetje in de kamer van kleine Laila die lluider en luider werd...
Luider werd die met de jaren door dat ze volgroeide tot een vrouw.
Hij zette met afscheid stappen naar de deur en zei een dou'a op.
Een dou'a die in zijn hart zou blijven groeien....
Een gemis...

Maar een hart met zegen...
Een gerespecteerde man...
Hij liep naar onder en keek even door de woonkamer deur...
Hij zag de blikken..
Volgde zijn weg en bij de voordeur...
Schaam jullie..
Hij stapte in met zijn zoon..
Op weg naar de moskee...
Mededelen dat zijn ziel was gegaan..
Vertrokken...
Opweg naar afrekening.
Hij bad tot Allah swt.
Insha'Allah komt het goed...

Laila's ogen prikten en dichtte zich van de tranen om ze tegen te houden. Ze hoorde de huis telefoon overgaan en stimuleerde haar geweten. Ze soot haar ogen en probeerde adem te halen.Maar haar longen vulden zich niet. Haar hart verliet zich en er steeg een eenzaamheid in het lichaam van Laila.
Haar hand werd opgeheven en haar geweten werd gestreeld.
Ze drukte haar lippen bij mekaar en drukte een kus in de lucht.Een kus die de ziel van haar vader zou bevredigen van angst en van vergiffenis.
Ze koesterde geen wrok. Ze wou echter haar vader zou zien. Haar mond werd gesnoerd en had spijt dat ze niet sprak tot haar vader.
Niet enkel een traan liet in haar bijzijn op de bruiloft en haar handen had gesnoerd en weggegeven aan onbekende mensen in haar omgevings kring.

Haar ziel werd bezeten door zijn geest en voedde Laila's hart.
Een lach die zich verbrede en haar hand dichtkluisde met zijn lach in haar handgreep.
Haar kus kwam tot einde en ze sloot haar ogen.Een traan vertrok naar haar hart en ging verloren en smolt in de richting van haar borst.
Ze wou bij haar vader zijn...
Ze miste zijn verhalen...
Ze miste zijn goednacht kussen op haar voorhoofd.
Hij miste zijn ogen die straalden aan oprechte liefde jegens zijn dochter Laila.
Laila's handen gingen naar haar nek en had het gevoel dat ze adem tekort kwam maar werd eerder voorzien van te veel zuurstof.

Opmaak zuurstof van twee personen.
Ze behartigde de zuurstof en nam het in...
Uitblazend verrichte ze haar weg naar de badkamer...
Ze voldeed haar wassing en verrichtte haar gebed.
Op een vrijdag waar de ziel van haar vader haar bijstond.
Ze verwelkomde de drie deuren en stond op en plaatste een leren stoel naar het raam.
Ze Pakte haar tas en maakte het open bij de stoel waar ze plaats nam.
Ze legde haar handpalm op de kleren die ze nog niet had uitgepakt en de mooie cadeau's voor feestaangelegenheden voor haar schoonfamilie. Ze zullen zeker slecht over me denken.
Ik heb alleen wat aan mijn schoonmoeder uitgedeeld.
Het stelde niks voor.
Ze sloot haar ogen en gleed met haar handpalm over de mooie stof.
Ze bestudeerde in haar gedachte wat voor kleur en structuur het had maar al snel bezat haar vader haar gedachte....