Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 48

Laila maakte haar haren vast in een knot en pakte een witte hoofddoek en sloot die om haar haren heen.Ze keek in haar koffer en pakte een Witte linnen broek en een Babyblauw jurkje die strak liep met een v-hals voor en een diepe nekdiepte tot haar hoogte van haar achterwerk. Ze pakte nog een wit truitje voor eronder en zo zag ze er fatsoendelijk en mooi uit.Lang en niet kort...
Ze streek nog even in de badkamer langs haar kleren en volgde haar voelende rondingen die ze niet kon missen.
Ze pakte nog een mooie dunne doorzichtige doek en sloot die over haar hoofddoek weer.

Ze deed zich wat mascara op en niks anders....
Ze gleed langs haar wangen en zo voelde ze de koude goude ring die zich vasthield aan de ringvinger van Laila...
Ze kee er niet naar en negeerde het...
Ze liep de kamer in en zag daar Nabil in zijn broek hijsen..
Laila ving net nog ene stukje va zijn witte boxershort op en zo bestudeerde ze hoe hij er verder uit zou zien.Nabil echter verstoorde haar gedachte en zo tikte hij haar even aan op de schouder.
Laila schrok even op en keek in zijn ogen die haar lieten blozen....
Ben je klaar...
Dat zie je toch Nabil....
Oke Oke..
Draai je eens in het rond...

Waarom Nabil....
Ik wil je zien...
Wuahaha nee doe ik lekker niet....
Ik voelde zijn beweging aankomen en zo liet zij zich weglopen uit haar vaste plek van staandheid....
Nee Nabil neeeee....
Niet kietelen....
Jawelllllll
En zo bleef hij Laila in de zij kietelen....
HOU OP>...
wuahahahaha
Nabil liet zich los en liet zijn handgreep verzachten en zo streelde hij even haar zij....
Laila wou opkomen om ene kusje te geven maar Nabil heif zijn hoofd op en Laila zag het als een afwijzing...
Ze trok zijn handne weg en laila werd bleek....
Ze stond op en Nabil maakte een fout....

Laila?
Laila reageerde niet en liep de balkon op...
Nabil stampte met zijn handen op de matras en zo riep hij hard SHITTT....
Al snel stond hij op en sloeg zij hand op het nachtkasje....
AUWWWWWWWW schreeuwde hij..
Laila hoorde de harde kreet en snelde zich naar binnen en zag daar Nabil op zijn knieeen....
Laila knielde snel voor hem en Nabil schrok van de snelle verschijning..
Laila hield zo zacht mogelijk zijn hand vast en streek er zachtjes overheen waar hij van genoot...
Hij wou zo graa haar lippen kussen maar die lippen vestigde zich op zijn hand waar hij de wond opliep.
Hij zag de glans van haar lippen glinsteren in zijn ogen en zo keek hij er gulzig naar...
Laila keek hem even aan en sloeg weg...
Laila kom terug..

Laila viel op haar achterwerk en zo keek ze hem strak maar lief en onschuldig aan....
Ik meende het niet...
Laila komop..
Niet boos zijn...
Hij liet zich vallen op haar lichaam en sloeg weer een kreet waardoor Laila zich snelde naar de badkamer en haalde een emmertje met wat koude water..
Yek e Baby ..Zei Laila pesterig...
Nabil keek zorgzaam naar de handelingen van Laila die ze verrichte en Laila bestudeerde zij hand...
Gaat het nu...

Laila keek op en ze zag dat zijn ogen steeds op haar gericht waren. Ze bloosde even en kreeg de gebruikelijke rode wangen...
Hij streek met zijn hand over haar wang en de pijn bleek snel te verdwijnen...
Hij pakte haar hand en snelde die naar zijn lippen..
Hij bleef haar aankijken in zijn ooghoeken...
En kuste haar hand op de oppervlakte...
Kom Laila ik neem je mee het centrum in dan zal ik je verwennen...
Laila moest even lachen..
Owh nee Nabil ik heb niks nodig hoor....
Hij keek even naar haar kleine tas en zo keek Laila mee en Laila schaamde zich ontzettend..
Sorry maar dat is het enigste wat me lief was.
Dat zijn de kleren die Salima voor je had gekocht. Laila ik ben niet dom.
Je hebt niks mee genomen uit je oude huis van je ouders....

Laila wou weglopen maar hij hield haar tegen..
Zeg het me Laila...
schaam je niet...
Laila wou haar tranen onderdrukken en al snel gebeurde dat niet..
haar hart en geweten was te sterk...
Ze keek hem niet aan en alsnel kwam er met haperingen uitat is het enigste wat ik heb overgehouden aan mijn leven met mij ouders....
Nabil keek om zich heen en hij was echter gehuld in weelde..
Hij had een luxe leven en had zich dat kunnen permiteren...
Hij zag goude schilderijen..

Kledingsmerken die iedereen wel wou hebben maar het niet konden neerleggen...
Hij had een groot huis waar hij alleen in woonde en had zijn ouders....
Hetgene wat belangrijk voor iederene was hoorde Laila nooit over praten..
haar lippen waren dan strak op elkaar gedrukt....
Hij wou het begrijpen maar dat kon hij niet..
Hier had hij voor gewerkt..
En uit de ogen van Laila kon je leven dat haar rijkste bezit haar hart was maar toch in breuken lag.
Hij wou haar ogen wegnemen en zich ermee kunnen omruilen tot het gene van de inhoud.

De mooie ogen van Laila waren als een geslote dagboek die zich verdiepte in een gesteente van vastigheid en nooit heeft gewild dat iemand die zou lezen...
Ze stonden op en keerde zich tot alle redeneringen die hij in zijn hoofd had....
wie is zij?